Χωρίς ύλη, το πνεύμα δεν είναι τίποτε.

«’Οταν μιλάμε για Πνεύμα και Ύλη, πρέπει να έχουμε κατά νου την ανώτερη σημασία της ύλης». Μιλώντας όμως για την απελευθέρωση του Πνεύματος, αναφερόμαστε στις εκδηλώσεις εκείνες που μπορούν να ονομαστούν μονάδες υλικής ζωής. Πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι με την αναφορά στις ενοποιήσεις αυτές κάτω από διάφορες μορφές, νοείται μια πτώση του πνεύματος. Γιατί το πνεύμα, επειδή εκδηλώνεται στην ύλη, πρέπει να ανατείνει προς τις ανώτερες λειτουργίες μαζί με την ύλη. Η ύλη εξωθείται σε δημιουργικότητα, η οποία προκαλεί μορφές ζωής. Και το πνεύμα πρέπει να γνωρίζει ειδικά πόσο ιερή είναι η διαμονή στην ύλη. Η κοσμική έννοια της Θηλυκής Αρχής ως Ύλης βρίσκεται τόσο ψηλά από την εγκόσμια κατανόηση! Μόνο μια αγνή και εξυψωμένη συνειδητότητα μπορεί να εκτιμήσει αυτή τη σύγκριση. Είναι δύσκολο να διαχωρίσουμε το Πνεύμα απο την Ύλη».
(Απόσπασμα από τον τρίτο τόμο του Πύρινου Κόσμου)

Έλενα Ρέριχ: Επιστολές τομ. ΙΙ

πηγη