Δύο μορφές, δύο πρόσωπα, αλλά μια ψυχή: Εσύ και εγώ
Το φώς της μέρας χαράζει χρώματα και αρώματα λουλούδια.. και κελαηδίσματα πουλιών μας τυλίγει η αθανασία
Τη στιγμή που μπαίνουμε στον κήπο, του έρωτα σου εσύ και γω
Όλα τα αστέρια του ουρανού θα τρέξουν εκεί έξω να κοιτάξουν εμάς
Όπως καίμε σαν την πορτοκαλή πανσέληνο ίδια,εσύ και γω
Ακόμα και το φώς του ήλιου θα οργιστεί μαζί μας από τη λάμψη της αγάπης μας
Σε αυτό το μέρος όπου γελάμε εκστατικά,
Τι θαύμα εσύ κι εγώ, περιπλεκόμενοι στην ίδια φωλιά?
Τι θαύμα εσύ κι εγώ: μια αγάπη, ένας εραστής, μια φωτιά,
Σε αυτόν τον κόσμο και το επόμενο, σε μια έκσταση χωρίς τέλος
No comments:
Post a Comment