Νερο

Εγινα νερο
απο τη πολυ πρωτη στιγμη 
το καταλαβαν 
ολα τα οργανα μου πως ηρθε η ωρα
Νερο


Κι ειναι δικο σου 
σου το χαριζω
με χαριζω σε σενα, πρωινε μου ανθε
ειμαι το δωρο σου Ανοιξε με
πιες με να σε δω να ξεδιψας


Βουτα μεσα μου
κολυμπα με


Σε καμμια θαλασσα
πηγη και ποταμια της γης
ετουτο το νερο
που γινομαι εγω για σενα


Καταπιε με 
να εχω τη χαρα σου ευλογια μου
Επειτα
να εξατμιστω απο το δερμα σου
απο καθε πορο




Να καταληξω
στο κομοδινο σου
ιδρωτας στο
λευκο μαντηλι σου


Κατια Τορναυ

DROWNING Sarah Blackwood

Got a bottle of whisky in my hand I'm gonna chase that devil for as long as I can and I know, that kind of love will make a grown man cry 
It's hard on your head when every day is a bet on how long it will take you just to get outta bed and I know, that kind of love will make a grown man cry 
Oh and I've been drowning in love 
Oh and I, 've been drowning in love 
Oh and I'll be drowning in this love until the day that I die. 
I had to confess that I had stirred up a mess and that at being your girl I hadn't been the best and I know, that kind of love will make a grown man cry 
All because of this you said I pushed to the edge and then I stood right there and ripped your heart from your chest and I know, that kind of love will make a grown man cry 

You had every right to walk away, without turning around 
And the days go by so slowly but the years keep sneakin' around 
Every chance I had to say "I'm sorry" well I just choked it down 
Never had the guts to tell you baby, I still want you around

Wolf and the Moon

Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.

George Carlin, 1936-2008, Αμερικανός κωμικός

URIAH HEEP- THE DANCE

See the picture in the hall
Framed in magic on the wall
Ain't it funny how it glows
What's on the inside no one knows
What makes this picture so inviting
To those who stand outside it
Maybe it's the dancers
Or maybe it's the dance
the dancer dances

Thousands will fill the gallery
Pay their price to see a dream
They can make believe for free
Two hours' worth of fantasy
Maybe they pretend the picture's them
Or maybe they just love to sit and blend
Maybe it's the dancer
Or maybe it's the dance
the dancer dances

Tonight the picture has no frame
Colours unleash and float away
To each and every one of you
Tonight the spirit brings the news
You become a part of it all
Thousands turn to one in the hall
You become the dancer
And we become the dance
the dancer dances

Χρήστος Θηβαίος Τον καιρό των ανέμων.

Τον καιρό των ανέμων..... σε μιαν άλλη εποχή να πετάς σ' είχα δει...με φτερά ραγισμένα.
Τον καιρό των ανέμων...μεθυσμένη βροχή είχες πέσει στη γη....για να ζήσεις μ' εμένα.
Τον καιρό των ανέμων...σ' αγαπούσα πολύ και κανείς μη σου πει...πως δεν ήσουν για μένα.
Tης ψυχής μου γαλάζιο... μεταξένιο πουλί... ακριβή μου γιορτή...δυο ζωές, σώμα ένα.
Η εποχή των ανέμων...έχει αλλάξει καιρό.. μόνο εγώ λαχταρώ...το δικό σου σημάδι της φυγής σου το χάδι..
...αγκαλιά το κρατώ πεινασμένο μωρό...με ξυπνάει κάθε βράδυ.
Τον καιρό των ανέμων... σ' είχε φέρει η σιωπή και κανείς δεν μπορεί...να σε πάρει από μένα..

Nocturnal Rites - Not The Only

Lying awake, alone in my bed
Voices are calling from inside my head
You'd be surprised if you knew what they really said

From my dark rooms, I've shut the world out
Hiding from it all, can't you see
it's too painful to talk about
I'm not what I used to be

Some things we leave alone
And wish that we'd never known
And sometimes we go too far
To hide our scars

[Chorus]
I am not the only,
The only one who runs
No, I am not the only one
Cause when it's down
to wire we all run
Im not the only one

Break down the door
Let in the light
Im not the same anymore,
I've got to come clean you know
These loose ends just got to go

Some things we leave alone
And wish that we'd never known
And sometimes we go too far
To hide our scars

[Chorus]

So break down the door, let in the light

Όμορφες αλλά σιωπηλές

Ο Δημιουργός ένιωσε θλίψη για τα παιδιά, όταν συνειδητοποίησε ότι το πεπρωμένο τους ήταν να γεράσουν και να γίνουν αδύναμα πλάσματα. Μάζεψε, λοιπόν, τα όμορφα χρώματα από διάφορες πηγές όπως το φως του ήλιου, τα φύλλα, τα λουλούδια, και ο ουρανός. Έβαλε τα χρώματα σε ένα μαγικό σακούλι και το παρουσίασε στα παιδιά. Όταν εκείνα το άνοιξαν, οι χρωματισμένες πεταλούδες πέταξαν έξω ελεύθερες, γοητεύοντας τα παιδιά που δεν είχαν δει ποτέ τίποτα τόσο όμορφο. Οι πεταλούδες τραγούδησαν κι έκαναν τα παιδιά ακόμα πιο ευτυχισμένα.

Όμως, τα πουλιά παραπονέθηκαν στο δημιουργό γιατί οι πεταλούδες ήταν τόσο όμορφες και μπορούσαν να τραγουδούν όπως τα πουλιά. Για αυτό ο δημιουργός απέσυρε από τις πεταλούδες τη δυνατότητα να τραγουδούν. Από τότε, αν και όμορφες, παραμένουν σιωπηλές.

Μύθος των ινδιάνων της φυλής Παπάγκο

Rock Dreams

ROCK DREAMS Σημερα 10 το βραδυ Rock n roll for your eyes με μουσικη επιμελεια Georgia Kakou http://karmawebradio.blogspot.com/

Porcupine Tree - The Start Of Something Beautiful

Always in my thoughts you are
Always in my dreams you are
I got your voice on tape, I got your spirit in a photograph
Always out of reach you are

Cold inside my arms you are
Simple like a child you are
I remember when you took my hand and led me through the rain
Down inside my soul you are

The more I show the way I feel
The less I find you give a damn
The more I get to know
The less I find that I understand
Innocent, the time we spent
Forgot to mention we're good friends
You thought it was the start of something beautiful?
Well think again.

Mother lost her looks for you
Father never wanted you
I trust to love and then I find you never really felt the same
There's something in your heart so cruel

Οι λευκές σελίδες γεμίζουν παράφορα
-με βαρβάτες λέξεις και ασύνορα νοήματα.

Κάποιες φορές το μελάνι δεν προλαβαίνει την κίνηση.

Σαρώνουν το μυαλό, τα θέλω μου για σένα
- κι ανέγγιχτα σχεδόν τα καταγράφω.
Είδωλα φορεμένα με απόγνωση στη μνήμη
-ορθώνουν ικεσίες προσμονής στον έρωτα.
Κάλεσμα για επανάληψη στο προπατορικό.
Αναστενάζω πόθους και στα στολίζω πάθη.

Αιώνια κατάρα
-να καταποντίζομαι πάντα, λιγωμένος / μέσα σου.
Ευχή, η οδύνη της λαγνείας μαζί σου.

Με άσπιλη στύση σου γράφω.

Ευτυχώς…
Μαζί σου δεν μένουν ορφανοί οι στίχοι…


Konstantinos Iliopoulos

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕΣ…ΕΓΙΝΕ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΠΟΥ ΦΟΒΑΣΑΙ

Μου είπες πως η ψυχή μου είναι κατάλευκη
Σαν τα φτερά ενός αγγέλου
Κι εγώ σ’ άφησα να την γεμίσεις
με τα δικά σου χρώματα……..

Τελικά ήταν πολύ εύκολο
να σταθώ μπροστά σου
με κομματιασμένα τα φτερά μου
κι ένα φωτοστέφανο σπασμένο στα δυο
Μ' αρέσει έτσι όπως με σχεδίασες...
πάνω σ' έναν καμβά από σκοτάδι...
βουτώντας τα πινέλα σου μέσα στις πληγές μου
Έγινα η ψύχωση σου…η απόλυτη δημιουργία σου
Χρόνια τώρα μου άλλαζες μορφές…
ζωγράφιζες ψεύτικα χαμόγελα στο πρόσωπο μου
και μ’ άφηνες μετέωρο πάνω στον ανόητο καθωσπρεπισμό σου…
Mια μαριονέτα που κινούνταν όπου κοίταγαν τα μάτια σου
Δεν μου έδωσες φωνή…
Όμως πάνω στο νοτισμένο καθρέφτη της σιωπής μου
σχημάτιζα το “σ' αγαπώ” κι εσύ το μουτζούρωνες με άλικο χρώμα
Μ' έβλεπες να διαλύομαι… κι έφτιαχνες φτηνά αντίγραφα μου πάνω στα ίδια μου τα κομμάτια
Όμως τελικά με μετέτρεψες στην προσωποποίηση των απωθημένων σου
Για πόσο ακόμη θα αναβάλεις τα αποκαλυπτήρια μου;
Για πόσο ακόμη θα αποφεύγεις το βλέμμα μου;
Είμαι το μοναδικό σου έκθεμα… μ’ έχεις εναποθέσει με ευλάβεια
πάνω στο μουχλιασμένο σου στρώμα
Και τις νύχτες…με κρύβεις κάτω απ’ τα ιδρωμένα σου σεντόνια

Ξέρεις τώρα μου είναι εύκολο να φύγω
Να χαθώ εντελώς απ’ το κάδρο
Και να γίνεις εσύ ο καμβάς
στα χέρια του στοιχειωμένου σου έργου
κι όσο θα προσπαθείς να με αλλάξεις
στο τέλος…απλώς θα μου μοιάσεις

 

Χρήστος Καριώτης