και να η ανατομια του σωματος
κοινωνια ακρωτηριασμενη
με σκελετο σε αποσυνθεση
ορατη η λαμα του καρφωμενου
μαχαιριου και το
μελουδι μολυσμενο.
τοπιο γυρω ελεεινων
τραυματων να τρεχει
το αιμα απο τις φλεβες
παρηγορια ουτε το αχολο
παρελθον με θεα
το ατσαλο πεταγμα
των ισχνων περιστεριων
στη φυγη τους.
αγονη τερματικη γωνια
η πιστη στην ελπιδα
μυαλα στερεψαν
στου αυριου τη δυση
επι δεκαετιες νεο
βημα δεν εγινε
παρα σουρσιμο πτωματων
με χιλιομπαλωμενα σαβανα.
μη το τολμας δεν
πρεπει να χαρεις
διχως το ψεγαδι της ενοχης
οποιος υπενθυμιζει τη ζωη
τον κανεις να σιωπα
ξεμαθες μεσα στα σκοτεινα
δωματια της ακινησιας
μα μονο οι νεκροι
ειναι αποσυνδεδεμενοι
No comments:
Post a Comment