Όταν κάποια φορά προσπάθησα να πάρω νερό από μια πηγή, ένας ηλικιωμένος άνδρας με χαμόγελο με συμβούλεψε να μην γεμίσω την κανάτα μου. Δίστασα και ρώτησα τον ηλικιωμένο άνδρα γιατί. “Λοιπόν”, είπε, “ενώ περίμενες, κάποια παιδιά έριξαν μερικά δηλητηριώδη έντομα στην κανάτα σου. Εάν την γεμίσεις, την πάρεις σπίτι και πιεις, μπορεί να υποφέρεις από πόνους ή και να πεθάνεις.
Κάθε φορά που θέλεις να γεμίσεις την κανάτα σου, πρώτα να την πλένεις”.
Την έπλυνα και προς έκπληξή μου βγήκαν μερικά έντομα και ένας σκορπιός. Την έπλυνα ξανά και ξανά μέχρι που ήμουν σίγουρος ότι ήταν καθαρή. Τότε την γέμισα και ευχαρίστησα τον ηλικιωμένο άνδρα για την συμβουλή του.
Γεμίζουμε “κανάτες” με σοφία, γνώση και πληροφορίες, χωρίς να σκεφτούμε ότι οι κανάτες έχουν ορισμένες μολύνσεις ή τα έντομα των λανθασμένων κινήτρων, της ματαιοδοξίας, του εγωισμού, της χωριστικότητας, της ιδιοτέλειας και της απληστίας. Τότε όταν γεμίζουν οι κανάτες, μεταφέρουν τα δηλητήρια παντού όπου πηγαίνουν.
(Education as Transformation vol.2)
No comments:
Post a Comment