Aνομολόγητη Αγάπη

Αλίμονο σ’ εκείνον που τραύμα του είναι η αγάπη
Κι είναι η αιτία του να ζει
Ποιος μπορεί να ξεριζώσει μια καρδιά από μια άλλη
Τόσο λυπηρή η μοίρα που μ’ ακολουθεί.

Αγάπη έδωσα σε μιαν αγάπη άγνωστη
Που ποτέ η γλώσσα μου δε θα ομολογήσει
Σύντομα, όταν θα έχει επουλωθεί, μπορεί και να φανερωθεί
Σε μια αραιωμένη και ξεθωριασμένη μορφή.

Εκείνος στον οποίο την αγάπη μου έδωσα
(Που ποτέ κανείς δε θα μάθει, ούτε θ’ ακούσει)
Έχει πλέξει αιώνια δεσμά για εμένα-
Μια δέσμη από εκατοντάδες λύπες.

[Isabel Stewart - Countess of Argyll, 1455-1510]
Μεταφράζει η Κατερίνα Καντσού
πηγη