H Γέννηση

Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. «Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία». Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.

Τάσος Λειβαδίτης

Το Ράδιο Ταξιδευτές σας εύχεται

Ολόψυχες ευχές για Καλά Χριστούγεννα και όμορφες γιορτές γεμάτες όμορφες μουσικές αγάπη  ευτυχία 

ευημερία 

\♫/ feel the music deep inside \♫/

De Rerum Natura (Γιώργος Θέμελης)

Είναι σαν ένας άλλος ήλιος

ο ήλιος μες στην ψυχή μου,

είναι ένας άλλος ουρανός

δε σβήνει και δεν αμαυρώνεται.

Αδιάκοπος ουρανός αδειάζει το φως,

αδειάζει η θάλασσα, ξαναγεμίζει.

Όλα είναι μες στην ψυχή μου,

το σπίτι μας, ο θαμπωμένος δρόμος,

ο ψυχρός αγέρας, πέτρες και ξύλα.

Δέντρα, βουνά μες στην απόσταση

που τα ‘δαμε, κοιταγμένα για πάντα.

Βραδυάζει, ξημερώνει, κάποιοι συνομιλούν,

ως να ‘μαστ’ εμείς μες στα παλιά μας φορέματα.

Ακούμε τα χαμηλόφωνα μυστικά μας,

τα λόγια μας κυλούν μες στην εσπέρα.

Τα έχουμε όλα και μας έχουν.

Είμαστε από ύλη κι ασήκωτο φτερό,

τα κόκκαλα μας από θάλασσα κι ασβέστη.

Μας βλέπουν από παντού, μας περιέχουν,

μας καθρεφτίζουν, ως να μοιράζονται

την κατάφωτη όψη μας, το πρόσωπο μας.

Χίλια κομμάτια, χίλια καθρεφτίσματα.

Είμαστε κι εδώ κι εκεί, περνούμε,

ένας αγέρας μας ξεσηκώνει

μαζί μετά πράγματα και τα βουνά.

Καθώς θυμόμαστε ή σωπαίνουμε,

μας συνοδεύει μια λάμψη, μια φεγγοβολή,

από τη γη, απ’ τη σάρκα, από τα πράγματα.

Ως να ‘μασταν νεκροί κι ήρθαμε πίσω.

Αυτή ‘ναι η θάλασσα η πολύφωτη,

Που μας τριγύριζε, έμπαινε μέσα μας,

ως μες στον ύπνο, ως μες στη σάρκα.

Η θάλασσα η ανείπωτη σαν την ψυχή μας.

Σ’ αυτήν εδώ τη στέγη, αυτή την ώρα,

μ’ αυτά τα χέρια, αυτά τα σώματα,

Δοθήκαμε ο ένας στον άλλο μες στη νύχτα.

(Είναι μια ώρα, είναι μια νύχτα και δεν παύει,

δεν παύει ο ύπνος, δεν τελειώνει ο έρωτας).

Σ’ αυτό το ξύλο μες σ’ αυτό το φως,

σ’ αυτό το ξύλο ακούμπησες, κοίταξες

την πρωινή σημασία του άφυλλου δέντρου,

του πιο μοναχικού κι αμίλητου σ’ όλα τα δέντρα.

(Τάχα θα δώσουν κάποτε λόγο τα δέντρα

Με κοίταξες στα μάτια, με κοιτάς,

το πρόσωπό σου απόμεινε στο πρόσωπό μου.

Μύρισε ο χρόνος όλος, μύρισε ο αγέρας.

Αυτή την ώρα σ’ αυτό τον ουρανό,

Μέσα σ’ αυτό τον ύπνο, αυτό το ημερονύχτιο.

Δεν το βαστώ, δεν το χορταίνω το πρόσωπό μου.

Σ’ αυτό το ακίνητο πρωί, θα στολιστώ,

Θα βάλω φτιασίδι στην όψη μου, θα ετοιμαστώ,

Θα τρέξω ως τον καθρέφτη, να κοιτάξω.

Ψάχνω το σώμα, ψηλαφώ στα σκοτεινά,

Φιλώ τη σκόνη, οσφραίνομαι, αφουγκράζομαι.

Ως να με κράζει, κάποιος, με καλεί.

Μια ευωδιά με παίρνει, η ευωδιά μας.

Τίποτα δεν αφήνω να πέσει καταγής και να χαθεί.

Φιλί με φιλί και ψίχουλο με ψίχουλο,

Χέρι με χέρι, θα τα μαζέψω όλα

Ξανά μες στην αγάπη μου, να σώσω την ψυχή μου.

Ό,τι αγγίξαμε ό,τι αγαπήσαμε.

Ό,τι άγγιξα θα ‘ναι αυτό

Που θα ‘χω αγγίξει ό,τι κοίταξα,

Αυτό που θα ‘χω κοιτάξει,

Αυτό που θα ‘χω συλλέξει,

Σκόνη πολλή και θλίψη και κατοπτρισμοί.

Ό,τι κέρδισα ό,τι αγάπησα.

Κι εγώ τι θα ‘μια τάχα, ποιο χέρι

Θα μ’ έχει συλλέξει ποιο βλέμμα

Θα μ’ έχει κοιτάξει, για να υπάρχω.

Ποια μνήμη θα μου φέγγη να περνώ.

Κι εγώ κάπου θα ‘μια, κάπου θα σωθώ.

Μες στον παλιόν αγέρα μου θα πνέω,

Καθώς μες στ’ άδειο μου πουκάμισο,

Μες στον αγέρα π’ ανάπνευσα, ντύθηκα.

Το ειπωμένο μου θα ‘μια τραγούδι και θα φεύγω.

Καθώς ένας χαμένος ήχος μες στους ήχους,

Αυτό που είπα, έκαμα, σκόρπισα.

Το φως που είδα, το σκότος π’ αγκάλιασα.

Μια χούφτα χώμα, ένα σύγνεφο σκόνη.

Μέσα στη δίψα θα ‘μια, θα διψώ,

Θα καίω τα χείλη, θα φέγγω τη νύχτα.

Μέσα στη μνήμη, η μνήμη θα θυμάμαι.

Να μην ξεχάσουμε: να μην ξεχαστούμε.

Αν όλα λείψουν, θα μείνει το άρωμα μας.

Αν ακουστεί η φωνή μας, θα ‘ναι τα δέντρα.

Είμαστε ήχοι, αντίλαλοι ,αντηχούμε

Ακούμε, ακουγόμαστε.

Ακούμε τον ακατάπαυστο κρότο του θανάτου.

Μια πόρτα να χτυπάει, να κρούει η μνήμη.

Φωνή που άκουσα κάποτε, σ’ ακούω,

Φωνή σαν ήχος βαθύς οργάνου,

Σ’ ακούω ξανά, σ’ ακούει η ψυχή,

Σ’ ακούει η ψυχή, σε φέρνει πίσω,

Μες στην παντοτινή σου αντήχηση.

Ένας ήχος θα μας πάρει, ένας αντίλαλος.

Ακούω τον ήχο μου, βλέπω

Τον εαυτό μου: είμαι ένα πράγμα

Και γίνομαι, όλο γίνομαι,

Αναφαίνομαι, χάνομαι,

Ώσπου να πάρω τέλος, ν’ αποχτήσω

Την ύπαρξη μου, όπως μια πέτρα ή ένα φυτό.

Ώσπου να πάρω το τέλειο σχήμα μου.

Ένας ήλιος ακόμα, ένας χαμός,

Όπως αλλάζει η μέρα με τη νύχτα.

Ένας χορός, μια κίνηση μέσα στο χώρο.

Μια έκπληξη ακόμα, μια πέτρα στο κενό.

Ως τη στερνή, την τέλεια μεταμόρφωση.

Είμαι σαν ένα πράγμα, είσαι ένα άλλο

Παρόμοιο, γυρεύουμε το ένα τα’ άλλο.

Σε βλέπω εκεί που σ’ έβλεπα, σ’ αγγίζω

Εκεί που σ’ άγγιζα, επάνω σ’ όλα,

Παντοτινά, ακατάλυτα και σωριασμένα.

(Ποιο χέρι τα κινεί και τα σωριάζει,

τα χτίζει και τα γκρεμίζει.

Ποιος μας σωριάζει μες στο χρόνο).

Δεν ακούγεται τίποτα κι όλα αντηχούν,

Ως να ‘ναι παύση μες στο χρόνο.

Ως να ‘ναι παύση κι όλα πρόκειται να αρχίσουν

Απ’ την αρχή: οι ομιλίες, τα βήματα, η μουσική.

Χωρίς εμάς τι θα ’ταν τάχα η γη,

ανώνυμη, ανυπόστατη, ερημωμένη.

Χωρίς εμάς τι θα ’ταν τάχα ο ουρανός.

Σχήματα χωρίς φως και δίχως μια φωνή

vα τα ονομάσει, δίχως αιωνιότητα.

Και ο Θεός τι πράγμα τάχα θα ’ταν,

Πράγμα χωρίς όνομα και δίχως λάμψη.

Τι σάρκα θα ‘παίρνε για να φανεί

Χωρίς σάρκα πάνω στη γη, τι πρόσωπο

Χωρίς το ανθρώπινο ένδυμα και σχήμα.

Τι ράπισμα κι’ αίμα, ποιο μαρτύριο

Χωρίς το ανθρώπινο μαρτύριο:

«Ίδε ο άνθρωπος. Ίδε ο Θεός».

Χωρίς τον ανθρώπινο θάνατο, χωρίς

Ταφή και θρήνο – δίχως ανάσταση.

Χωρίς εμάς τι θα ’ταν τάχα ο θάνατος.

Ήλιος Γεννήτωρ - Ο Αιώνιος Ζωοποιός

Το Ηλιοκεντρικό Σύστημα όπου αποτελούμε μέρος του, ερευνήθηκε και «χαρτογραφήθηκε» απ' τους Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων, γεγονός που χρειάζεται να μας κάνει να αναρωτιόμαστε με ποια τεχνολογικά μέσα εκείνη την εποχή κατάφεραν να μελετήσουν τόσο παραστατικά αλλά και με ακριβή στοιχεία, το Σύμπαν που μας περιβάλλει. Τη Γνώση των προπατόρων μας χρειάζεται να την κατανοήσουμε και να την επεξεργαστούμε στις βαθύτατες και πολυδιάστατες έννοιές της. 


~ Πνευματικά Δικαιώματα ~

Κείμενα-Αναλύσεις: Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, Μαυρομμάτης Βασίλειος, Άκρατος Αετός

Μουσική: 
Vangelis Papathanasiou - Hymne
God is an Astronaut - First Day of Sun
Groove Addicts - To be Free

TO ENA ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ

Οι λάμπες είναι διαφορετικές, αλλά το φως είναι το ίδιο.
Ερχεται απ’το Πέραν.
Αν συνεχώς κοιτάς τη λάμπα, χάθηκες. Γιατί από ‘κει
γεννιέται το φαινόμενο της πολλαπλότητας και του αριθμού.
Στερέωσε το βλέμμα σου στο φως και θα απαλλαγείς απ’τη
δυαδικότητα, που είναι έμφυτη στο περιορισμένο σώμα.
Ω εσύ, που είσαι ο Πυρήνας της Υπαρξης, η διαφωνία
ανάμεσα στον μουσουλμάνο, τον Ζωροάστρη και τον
Ιουδαίο, οφείλεται στην ιδιαίτερή τους άποψη.
Κάποιοι Ινδοί έφεραν έναν ελέφαντα
και τον εξέθεσαν σ’έναν σκοτεινό σταύλο.
Κι αφού ήταν αδύνατο να τον δουν με τα μάτια,
όλοι τον άγγιζαν με την παλάμη του χεριού τους.
Το χέρι του ενός ακούμπησε την προβοσκίδα
κι αυτός είπε: «Αυτό το ζώο είναι σαν νεροσωλήνας».
Ο άλλος άγγιξε το αυτί του: Σ’αυτόν το πλάσμα φάνηκε
να μοιάζει με βεντάλια. Άλλος άγγιξε το πόδι του
και περιέγραψε το ζώο σαν το σχήμα μιας κολώνας.
Άλλος χάιδεψε την πλάτη του: «Αληθινά, είπε αυτός,
ο ελέφαντας μοιάζει με θρόνο».

Αν ο καθένας τους κρατούσε ένα κερί,
δεν θα υπήρχε καμιά αντίθεση στα λόγια τους.

Τζαλαλουντίν Ρουμί 

Η μουσική πρόταση της ημέρας Electric Sun (Uli Jon Roth) - I'm A River

Το 1985 κυκλοφόρησε το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ του Uli Jon Roth και Electric Sun  με
τίτλο Beyond the Astral Skies μέσα από αυτό ακούμε τη σημερινή μουσική πρόταση I'm a River
Καλή εβδομάδα!

I'm a river, I'm a giver
I'm a lone tree
And a long, long way from home

I'm a sinner, I'm a winner
I'm a deep sea
And a long, long way to go
Lord such a long, long way to go.

I'm a spirit, I'm a pyramid
I'm a lone child
Many thousand years from home.

I'm a rebel 'gainst the devil
I'm a space child
Forty thousand years from home
Lord such a long, long way from home.

Flow, flow as a river
Through the Ocean Space and Time
We must flow, flow from the edge of Time
Till the Final Day arrives - 
Until Eternity a-chimes..

Ονειρευτές

Φοράμε τα καλά μας ρούχα, φοράμε την καλή μας φάτσα, φοράμε τα καλά μας συναισθήματα, τις ιδεολογίες μας, τις ιδιοφυΐες μας, τις υποκρισίες μας... και βγαίνουμε στο σανίδι της ζωής με μάτια ορθάνοιχτα: εκστατικά: εκεί ευαρεστούμαστε στα μάτια των άλλων που αντικατοπτρίζουν μέσα τους την τέλεια εγωπλαστική τους εικόνα, και είναι χαρούμενοι, γιατί τους κοιτάμε με τον ίδιο εκστατικό τρόπο, που υποκρινόμαστε στον εαυτό μας για την πραγματικότητα μας. Ένα όνειρο είναι η ζωή...  Και εμείς ονειρευτές που παραπατούν ανάμεσα στο πριν και το μετά... 

Πως θα ξυπνήσουμε ω! Θεοί και σεις άθεοι, πως; Θα βασανιζόμαστε αιώνια σαν άλλοι Θερμοπυλομάχοι ενάντια στην Ειμαρμένη ενώ ένας άλλος Εφιάλτης θα μας προδίδει για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία της αναγκαιότητας της; Ή θα ξυπνάμε από το όνειρο, και κάποια στιγμή, θα βρισκόμαστε εκεί, στην ακτή της θάλασσας του χωροχρόνου, ατενίζοντας ελεύθεροι; Σπάν τα προσωπεία, μπρος την αλήθεια, σπάνε οι έννοιες, σπάει ο νους, και έτσι εύκαμπτα όπως λυγίζει το ατσάλι του, περνάει η ύπαρξη και δεν αφήνει ίχνη στα τέρατα των λογισμών να προφτάσουν, το υπέρλογο, το καινούριο, το αιώνιο τώρα.

Όνειρο μέσα σε όνειρο είναι η ζωή. Ζωή μέσα σε όνειρο ζούμε, ονειρευτές, μεθυσμένοι χορευτές, στους ρυθμούς του αχανούς. εκεί που κάτι γεννιέται και πεθαίνει, και η ύπαρξη είναι ένα ατελείωτο και άπειρο όλον, τεμαχίζουμε τα κορμιά μας σε θραύσματα, σε πολύπλοκους μαθηματικούς τύπους, σε χαρτιά που τα παίρνει ο άνεμος, τα ταξιδεύει σε τόπους μακρινούς και άλλα σύμπαντα, καινούριους κόσμους, για να τα σπείρει σε άλλα εδάφη γόνιμα, που θα γεννηθεί ο σπόρος της αρχικής αμφιβολίας της ύπαρξης, της αρχής και του τέλους... μια στιγμή μονάχα αρκεί, για να ξυπνήσεις.

Κυανός Δράκος 

πηγη

Luther Allison - Live in Paris (1979)

Σήμερα στις 8 το βράδυ θα μεταδώσουμε το Live In Paris του Luther Allison στα πλαίσια της ζώνης Live Music που μεταδίδεται κάθε Σαββατοκύριακο την ίδια ώρα

Η ενθουσιώδης υποδοχή του κοινού, κατά την εμφάνισή του στο jazz φεστιβάλ του Μοντρέ το 1979, έπεισε τον Luther Allison να παραμείνει στην Ευρώπη, ξεκινώντας μάλιστα μια ευρωπαϊκή περιοδεία, η οποία κατέληξε στο Παρίσι, όπου και ηχογραφήθηκε το "Live In Paris". Στην πρόσφατη έκδοση της γερμανικής εταιρείας Ruf το υλικό δύο παλαιότερων LP της Blue Silver ("Live In Paris" και "Live") επανακυκλοφορεί σε μονό CD.
Ο Allison εμφανίζεται σε άριστη φόρμα, ερμηνεύοντας με κέφι, αυτοπεποίθηση και δυναμισμό ένα ρεπερτόριο δέκα συνολικά ηλεκτρικών blues και blues/rock τραγουδιών, τρία από τα οποία είναι δικά του ("Crazy Jealous", "Tribute To Hound Dog", "Luther's Shuffle"), άλλα τρία έχουν την υπογραφή του Willie Dixon ("My Babe", "I Can't Quit You Babe", "Little Red Rooster"), δύο είναι του B.B. King("Thrill Is Gone", "Rock Me Baby") και από ένα των Leroy Carr ("Early In The Morning") και B. Blackwell ("I'm Leavin'"). Τον ίδιο σε κιθάρα, φωνητικά και φυσαρμόνικα συνοδεύουν οι James Solberg (κιθάρα), Sid Wingfield (πιάνο), Kenny Berdoll (μπάσο) και Danny Schmidt (ντραμς).
Κριτική από: Σπύρος Αλεξόπουλος, Hitech


01 - Crazy Jealous
02 - My Babe
03 - The Thrill is Gone
04 - Early in the Morning
05 - Tribute to Hound Dog
06 - Luther's Shuffle
07 - I Can't Quit You Baby
08 - I'm Leavin'
09 - Rock Me Baby
10 - Little Red Rooster

Luther Allison - Lead Guitars & Vocals
James Solberg - Guitar
Sid Wingfield - Piano
Kenny Bedroll - bass
Danny Schmidt - Drums

NueVo - Μέσα στην πόλη

Οι NueVo είναι μια 5μελης μπάντα με έδρα τη Θεσσαλονίκη.Έχουν κάνει διάφορα lives σε Θεσσαλονίκη και Χίο και ετοιμάζονται για περισσοτερα και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας(Λάρισσα,Κατερίνη).Ανοίξανε την συναυλία των Loco Mondo στη Χίο το προηγούμενο καλοκαίρι και έχουνε παίξει σε διάφορα μαγαζιά,clubs,livestages και φεστιβάλς.

Πρόσφατα ηχογραφήσανε το πρώτο τους digital single "Μέσα στην πόλη"  και το πρώτο τους βίντεο κλιπ

Μας λένε...

Τα Χριστούγεννα θα είμαστε στη Χίο,οπότε εκεί θα κάνουμε lives(Είμαστε σε συζήτηση με καταστηματάρχες του νησιού για ημερομηνίες).Μετά τα Χριστούγεννα θα κάνουμε περισσότερα lives στη Θεσσαλονίκη

Like us on facebook: https://www.facebook.com/nuevobnd?ref...
Subscribe on our youtube page for more:http://www.youtube.com/channel/UCEyNY...
Download "Mesa stin poli" here:https://soundcloud.com/nuevo-4/wao9to...
Contact:nuevotheband@gmail.com

REDRUM - You Can't Buy No Hero

Κυκλοφόρησε το δεύτερο επίσημο Videoclip των REDRUM "You Can't Buy No Hero" από το
δεύτερο άλμπουμ τους "Victims Of Our Circumstances"από την RMB Records!

http://www.redrum-rocks.com/

Η σκέψη δημιουργεί ύλη

Ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης, στην ομιλία του στον σύλλογο "ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ" με θέμα: "Η σκέψη δημιουργεί ύλη".
15 Νοεμβρίου 2013

Bombino - Mahegagh (What Shall I Do)

Γεννημένος το 1980 στο Tidene του Νίγηρα και μέσα από το τρίτο

εξαιρετικό άλμπουμ του Nomadακούμε τον Bombino στο τραγούδι Mahegagh (What Shall I Do)

Kαλημέρα καλή ακρόαση!