Άτιτλο

"Σου έλεγα, «σε σκέφτομαι και σ’ αγαπώ» κι σου ’γραφα:, «Αγαπημένη!». Και συ γελούσες και έκλαιγες, χρυσή

βροχή στον ήλιο. Κι ήταν το δάκρυ μαργαριτάρι της χαράς κι ήταν στα μέσα μου ένα πουλί ψηλά που με πετούσε. Πόση λαχτάρα να σε ιδώ! Κιεσύ να αιωρείσαι. Κι ύστερα, χοροπηδώντας, να πνίγεις την ανάσα μου. Και να μεθώ στη δική σου. Και συ παραλυμένη στα χέρια μου, γλυκιά, γαλήνια, παραδομένη. Ελεύθερη, πέρα απ’ τα όρια, δική μου! Κι εγώ όλος δικός σου. Τι είχα μάθει τίποτα να μη κρατώ. Εσύ κι εγώ, σ’ ανέφελο ουρανό…"

Πηγη