Στιγμές υπερβατικής εμπειρίας
χαράς ανεξίτηλης κι υπέρτατης ηδονής
στη χέρσα αυτή πλευρά δε θέλω να επιστρέψω.
Στην άλλη όχθη να έμενα για πάντα!
Μια εκθαμβωτική αστραπή
ρωγμή στην σκοτεινή ακινησία της νύχτας
απ’ την αταραξία μ’ εκτροχιάζει
και μου θυμίζει το ιερό καθήκον:
“Σταμάτα να ονειροπολείς κι ένα μικρό γεφύρι χτίσε,
τις δύο όχθες να ενώσεις,
τον ουρανό στη γη να κατεβάσεις.
Γι’ αυτό στην όχθη εκείνη πήγες ”
No comments:
Post a Comment