Ο Ιπποτικός Έρωτας

Ποθώ μιαν απόλυτα γυμνή προσέγγιση, Πυρήνα με Πυρήνα, πέρα από όλους τους φραγμούς της περιφερειακής ομοιογένειας και συγγένειας. Η ανάγκη αυτή έχει τη σφραγίδα του απόλυτου και είναι μια ωστική δύναμη μέσα μου που δεν μ'ψαφήνει να μείνω ικανοποιημένη με καμιάν ερωτική σχέση. Δεν θέλω μιαν αγάπη τυφλής προσκόλλησης και προβολών, αλλά έναν εντελώς διαφορετικό, βαθύ και προ-καθορισμένο συντονισμό ανάμεσα σε δυό ανθρώπους που να έχουν γεννηθεί ο ένας για τον άλλο, που να ταιριάζουν απόλυτα στο πιο βαθύ επίπεδο του Είναι τους. Είναι ένας βαθύς και απρόσωπος πόθος, που μόλις τώρα αρχίζει να μου γίνεται αμυδρά συνειδητός. Και αυτός ο πυρήνας, ακριβώς επειδή είναι πυρήνας, Κέντρο, είναι ο "Θεός" μέσα στον άνθρωπο. Επομένως, η φύση μου, η δομή μου, απαιτεί έρωτα, αγάπη και σεξ, που να πηγάζει από το Κέντρο της ύπαρξής μου, από τον "Θεό". Οι έρωτες και το σεξ που πηγάζουν από τα στρώματα που περιβάλλουν τον πυρήνα είναι βέβηλα σε σύγκριση. Υπάρχει λοιπόν το σεξ και ο έρωτας του ζώου, ένας έρωτας και ένα σεξ που στηρίζονται στην επιθυμία και στον φόβο, στη μοναξιά και στο κενό. Ύστερα, υπάρχει ο έρωτας και το σεξ του ανθρώπινου στοιχείου και τελικά ο έρωτας και το σεξ του Πυρήνα. .....
"Η αγωνία που οφείλεται στην εσωτερική μόνωση και την φλογερή επιθυμία να βρουν (οι άντρες) την Δέσποινα των Λογισμών τους είναι προνόμιο μιας ελάχιστης μειονότητας των ανθρώπων. Για να επιδιώκει κανείς κάτι, πρέπει τουλάχιστον να σκέπτεται. Και η σκέψη πρέπει κυριολεκτικά να κατατρώει την καρδιά του Ιππότη, για να τον εξωθεί σε επικίνδυνα πάντοτε κατορθώματα, προκειμένου να βρει το αντικείμενο των επιδιώξεών του" >
Ι.Γ.ιιι, 285-86

ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ