«Σε μια περαστική»

Μια λάμψη… σκοτάδι μετά! Φευγαλέα ομορφιά.

Το βλέμμα σου μ’ έκανε ξαφνικά να ξαναγεννηθώ.

Ποιος ξέρει αν ποτέ θα σε ξαναδώ...

Αλλού, μακριά από δω! Πολύ αργά! Ίσως ποτέ!

Γιατί που κρύβεσαι δεν ξέρω

ούτε συ πού πηγαίνω.

Αχ, εσύ που θ’ αγαπούσα, αχ, εσύ που το ’ξερες!

Σαρλ Μποντλέρ
«Σε μια περαστική», Τα Άνθη του Κακού