Κι ένα σύννεφο πάνω κλαίει η βροχή
το μικρό μου παράθυρο δάκρια γεμίζει
Τι κι αν έφτασε φέτος η ίδια εποχή
κάθε μπόρα περνάει κι εσένα θυμίζει.
Kι αν δε σ' άκουσα τότε είναι γιατί
το δικό μου ταξίδι τώρα αρχίζει
Κάθε μέρα με κάνει πιο δυνατό
κι όσα δύσκολα πέρασα τόσα αξίζει.
Το δικό μου ταξίδι δικό μου παιχνίδι
κι αν πέφτουν ψιχάλες στο απόλυτο φως
τελιώσαν οι σκέψεις και να το πιστέψεις
πως πίσω απ' το γκρίζο υπάρχει ουρανός.
το μικρό μου παράθυρο δάκρια γεμίζει
Τι κι αν έφτασε φέτος η ίδια εποχή
κάθε μπόρα περνάει κι εσένα θυμίζει.
Kι αν δε σ' άκουσα τότε είναι γιατί
το δικό μου ταξίδι τώρα αρχίζει
Κάθε μέρα με κάνει πιο δυνατό
κι όσα δύσκολα πέρασα τόσα αξίζει.
Το δικό μου ταξίδι δικό μου παιχνίδι
κι αν πέφτουν ψιχάλες στο απόλυτο φως
τελιώσαν οι σκέψεις και να το πιστέψεις
πως πίσω απ' το γκρίζο υπάρχει ουρανός.
2 comments:
Στα δικά μας ταξίδια.....που γουστάρουμε!
ετσι :) καλησπερες!!!
Post a Comment