July 20, 2011

Leo Jiménez Desde el ataud

Μέσα από το μνήμα

Με κλειστά μάτια βλέπεις καλύτερα με μαύρη ψυχή γεννιέσαι,
τόσο μπερδεμένος όσο ο θεός που σε αφήνει να πέσεις.

Ανάμεσα στον ουρανό και τη γη υπάρχει ένα κενό,
ένα κομάτι τίποτα για μένα.
Καλωσήλθες στην απόλαυση των επιθυμιών,
στα δηλητηριασμένα χαμόγελα από ελεφαντόδοντο.

Μια όψη με δυο νομίσματα για τους κήρυκες
που αμαρτάνουν στην αρετή τους,
διαχωρίζοντας τη σάρκα απ' τα κόκκαλά σου,
μεταμφιέζοντας σε άνθη το φέρετρό σου.

Ενας ήλιος δίχως φως, χαμένος κρύβεται στο μνήμα του,
καταστρέφει όλα όσα βλέπεις μπροστά σου.

Επτά νύχτες ξαγρύπνιας μετά την αφύπνιση,
θα ακολουθήσει μια σημαία βαθυκόκκινη,
φυλακισμένοι από ταξιδιάρικα εγώ,
φλερτάροντας ομορφιές προς τελειοποίηση.
Θα διασχίσεις λίμνες χαμένων ψυχών,
το δηλητήριο στ' αγκάθια θέτει τέλος
και τώρα πέφτω κάτω γονατιστός,
αγοράζω δόξα για να επιβιώσω.

Ενας ήλιος δίχως φως...

Κοιτάζοντας πράγματα που δε βλέπεις για να μην τρελαθείς,
δισταχτικά φιλιά που άφησα σε αυτόν που δε φίλησα ποτέ.

Μου απόμεινε μια σκιά στη μοναξιά μέχρι το φως
να αποκαλύψει το δρόμο της επιστροφής στο μνήμα μου.

Καταραμένοι να είστε που αμαυρώνετε τη βαρύτιμη σάρκα.
Με πύρινη γλώσσα θα μιλήσει φτύνοντας χολή.

Θα πετάξω τόσο μακριά, η ψυχή μου είναι η αντανάκλαση
στον σπασμένο καθρέφτη που ποτέ δε φτάνεις εσύ.
μετάφραση: Ιοκάστη


No comments:

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music