ΕΝΑ ΑΠΟ ΚΕΙΝΑ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ

Ένα από κείνα τα βράδυα
δίχως άλλο χρώμα από κείνο των ματιών μου,
σε γύμνωσα
και το ταξίδι των χεριών και των χειλιών μου
γιόμισε όλο το κορμί σου με δροσιά.
Κείνος ο κόσμος που ανέτειλε το βράδυ
με τόσα επεισόδια χωρίς ιστορίες,
σήκωσε τη σημαία εν σιωπή
κι ακολουθήθηκε από χιλιάδες ανησυχίες.
Ανάμεσα στον ομφαλό σου και τα περίχωρά του
χαμογελούσαν οι οφθαλμοί των χειλιών μου
κι οι λαγόνες σου,
σφαίρα σε δυο μισά,
γλύκαναν τις στιγμές της αγωνίας
όπου η ζωή μου τό ’σκαγε για νά ’βρει τη ζωή σου.
Είμαστε τόσο ζωντανοί
που το παρελθόν δε μετράει αν δεν έχει ειδωθεί
Δεν είμαστε το κρυμμένο
στη θύελλα της ζωής κείμεθα.
Το κορμί σου είν΄ η γύμνια που υπάρχει εντός μου
όλο το νερό που κατευθύνεται προς τη νεροποντή σου.
Τ’ όνομά σου, η χαρμοσύνη σου…
Κανείς δεν το ξέρει:
ούτε εσύ η ίδια κατά μόνας.
Μετάφραση: Αμαλία Ρούβαλη.