Εκατόφυλλα στον Άδη
και μαχαίρι ακονισμένο
μ' έχεις βάλει στο σημάδι
κι όλο κλαις που δεν πεθαίνω
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις
Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις
Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω
και μαχαίρι ακονισμένο
μ' έχεις βάλει στο σημάδι
κι όλο κλαις που δεν πεθαίνω
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις
Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις
Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω
2 comments:
Πιστεύω πως δεν πρόκειται απλά για στίχους βαλμένους σε σειρά...
...θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα ποίημα που μελοποιήθηκε..
Δημήτρη με έκανες να το ακούσω 3-4 φορές... Να είσαι καλά...
καλησπερα Γιαννη!!χαιρομαι που το ακουσες τοσες φορες...ελπιζω και πιο πολλες ακομη το αξιζει!!!
Post a Comment