December 11, 2010

Νεκρική σιωπή..

Νεκρική σιωπή..
Πολύβουη, δυνατή, διαπεραστική..
Τρυπά τα τύμπανα..
Λείπεις εσύ..
λείπω κι εγώ..
από μένα..
Απέχω..
Αφήνω τη σιωπή να πει τη τελευταία λέξη..
Έτσι θα κλείσει η αυλαία..
Χωρίς χειροκρότημα..
Μια υγρή ανάσα αγάπης κι ένα δάκρυ
μούσκεψαν το εισιτήριο..
Η παράσταση δεν ήταν κωμωδία..
Δεν γελάσαμε..
Μήτε δράμα ήταν κι ας κλάψαμε..
Τραγωδία..
Μια αρχαία τραγωδία ανεβάσαμε..
Λάθος εποχή..
Το κοινό άλλα επιθυμούσε, άλλα είδε..
Το απογοητεύσαμε..
Κι όμως, έχουμε πάρει όσκαρ..
του καλύτερου αντρικού ρόλου εσύ..
του καλύτερου γυναικείου ρόλου εγώ..
ή αντίθετα τα λέω..
δεν θυμάμαι πια..
Το πιο ερωτικό ζευγάρι του σύγχρονου θεάματος δεν υφίσταται πλέον..
γράφουν οι εφημερίδες..
Διάβασε..
Έχω κρατήσει απόκομμα..
Στο άλμπουμ είναι μαζί με τις φωτογραφίες μας..
Δεν θα το πάρω μαζί..
Μόνο ότι θυμάμαι θα κρατήσω..
Έγραψα το καλύτερο παιδικό παραμύθι..
αλλά ο θίασος δεν είχε τους κατάλληλους πρωταγωνιστές..
Είχε εμάς..
Κι εμείς σαν παιδιά, δεν μάθαμε να παίζουμε..

L.N.E

1 comment:

~reflection~ said...

Ποτέ δεν είναι α-κατάλληλοι οι Πρωταγωνιστές που επιλέγθηκαν - έστω κι από αναγκη - για να ανεβεί το Έργο....
Η Ζωή δεν κάνει Λάθη.....

για τη δεδομένη στιγμή η Καλυτερη Επιλογή ήμασταν Εγω κι Εσυ......

και οι αναμνήσεις θα χειροκροτούν αιώνες το τελευταίο Φιλί μας.....

εκεί που δάκρυσαν οι συγκινήσεις.....

φιλι..........σαν το τελευταίο...

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music