Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες
Θα σου χαρίσω ένα βότσαλο
που στις φλέβες του κυλά η αρμύρα της θάλασσας
για να δω το χαμόγελό σου,
μια σταγόνα αίμα
απ’την καρδιά του κόσμου,
έναν άνεμο για να χτενίζει
τα μαλλιά σου την αυγή,
ένα λευκό σύννεφο για ν'αναπαύεται
η σκέψη σου το σούρουπο,
τον ουρανό με τ’άστρα και τη γη
να σε κοιμίζουν με το παραμύθι τους τις νύχτες
Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες
Θα σου χαρίσω έναν καμβά και χρώματα
για να ζωγραφίζεις τις εικόνες
που διαβαίνουν απ’τη γειτονιά των ονείρων σου,
ένα άλογο για να καλπάζεις
ψάχνοντας, ανάσαση στο φως
Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες
θα σου χαρίσω την ψυχή μου
μόνο για να υπάρξεις
©Μανώλης Μεσσήνης
No comments:
Post a Comment