-Σ Αγαπω!!-Σαν το φεγγος της νυχτας οταν απλωνεται σε μια μικρη στιγμη που σε φερνει εντος μου,αντιλαλωντας το απειρο..-Σ Αγαπω!!!-Τοσο τρυφερα την μερα,οταν μετραει το φως το αναστημα του σε μια σταλα γκρεμου στο χρεος της ψυχης απεναντι στον γοερο λυγμο της απουσιας σου..-Σ Αγαπω!!-Με το καταλευκο της ανασας πριν γευτει την επομενη,παριστανοντας το ονειρο μολις γεννιεται,ολοζωντανο στην πρωτη μας λεξη..-Σ Αγαπω!!-Οταν μου φορας του ουρανου το στεμμα,οπως χτες,οπως χρονια τωρα,σε ολες της μορφες ζωης που αναστησαν οι θεοι..-Σ Αγαπω!!-Στην αστραπη που φυλαξε ενα μονο αστερι στην αγκαλια της πριν καταληξει στο χωμα που εκανα σκονη,ως να με φερει ο χρονος ριγωντας πλαι σου.." βενετια
No comments:
Post a Comment