«Το Τρίστρατο της Εκάτης»

Τα χέρια του ακόμα μύριζαν λασπουριά από το νοτισμένο χώμα. Δεν θυμόταν όμως πως είχε βρεθεί σε εκείνο το σκοτείνο τρίστρατο; Λίγα μέτρα μακρύτερα λαμπύριζε το νερό μιας λίμνης. Το φεγγαρι την φώτιζε σαν μοναδικο φως σε δωμάτιο. Πλησίασε για να ξεπλύνει εκεί τα χέρια του. Καθώς έσκυψε πάνω από τα νερά της κραύγασε με αγωνία.
«Δεν είναι δυνατόν!...είμαι γέρος....είμαι....είμαι γέρος!» και κοίταξε τα ρυτιδιασμένα χέρια του που πια έτρεμαν από την απορία και συνάμα αγωνία. Μια φωνή πίσω του τον καθησύχασε.
«Γιέ μου....ηρέμησε. Καλωσόρισες στο τρίστρατο της Εκάτης, λίγο προτού ξεκινήσει το ταξίδι σου» εκείνη η παρουσία-ομιχλώδης με αχνά χαρακτηριστικά- ίσα που ακουγόταν σαν ψίθυρος στα αυτιά του. Η λεπτεπίλεπτη αιωρούμενη σχεδόν μορφή συνέχισε.
«Ξέρω, δεν θυμάσαι τι έγινε. Ας πούμε ότι απλά έφτασε η ώρα να εγκαταλείψεις το σαρκίο σου και να ξεκινήσεις το δρόμο του γυρισμού στον πνευματικό οίκο που ανήκεις. Μην κοιτάς τις ρυτίδες στα χέρια σου ή το πρόσωπό σου. Εδώ σε αυτά τα πεδία αυτό το γέρασμα υποδηλώνει τα χρόνια της ψυχής σου. Κάθε ρυτίδα και μια ζωή γεμάτη από Καλοκαίρια και Χειμώνες. Γεμάτη από Ηδονές και Κακουχίες. Γεμάτη Φόβο μα και γενναίες πράξεις. Όμως η Ατραπός θα τα απορροφήσει πάλι όλα αυτά και θα επιστρέψεις πίσω στον Αστρικό σου Οίκο έτοιμος πια. Τελείωσε γιέ μου η περιπλάνηση της ψυχής σου ανά τους αιώνες. Αυτή ήταν η τελευταία σου ενσάρκωση, Εκπλήρωσες τις προκλήσεις και τα μαθήματα ζωής που έπρεπε να λάβεις για να ανελιχθεί η συνειδητότητά σου. Γιέ μου μην αγωνιάς. Έχει έρθει η ώρα να αράξεις στο λιμάνι των Ψυχών. Σε κείνο το λιμάνι δεν έχει θαλασσοταραχές μόνο νηνεμία.
«Μα...δεν καταλάβα πως έγινε όλο αυτό....πως...πως πέθανα?...πως!!..και εσύ ποιος είσαι εσύ?»
«Το όνομα μού είναι Στίγερος. Φυλώ το τρίστρατο της Εκάτης. Υπάρχουν τρία μονοπάτια Γιέ μου και καταμεσίς εδώ που στεκόμαστε είναι η Λίμνη των χρόνων. Η λίμνη που δείχνει τα χρόνια κάθε ψυχής. Το όνομά μου δώθηκε μετά από μια αρχάια μάχη όπου το σώμα μου λαβώθηκε άσχημα καθώς υπερασπιζόμουν την τότε πατρίδα μου. Και όμως μέχρι την τελευταία μου ανάσα δεν λύγισα, δεν έπεσα. Τότε η Θεά Εκάτη, η θεά της Μαγείας θαύμασε από ψηλά την γενναιότητά μου και το πάθος μου και με όρισε Φύλακα των τριών μονοπατιών. Μην αναρωτιέσαι ακόμα πως πέθανες. Σαν θα σταθείς χωρίς φόβο πάνω από την λίμνη των χρόνων σου θα τα δεις όλα να περνούν από μπροστά σου γιέ μου. Αλλά χωρίς φόβο. Θα θυμηθείς ποιος ησουν...ποιος υπήρξες..αλλά κυρίως στα μείχια της ύπαρξής σου θα νιώσεις τον παλμο του σύμπαντος. Τον παλμό που σε καλεί σπίτι σου πια. Κοίτα μέσα στην λίμνη. Και εγώ θα περιμένω την απόφασή σου μιας και η βούλησή σου θα παίξει ρόλο για την μετέπειτα πορεία σου. Κοίτα στα νερά των ζωών σου..» 
Και ο Ιάσονας, αφού ένιωσε το τρέμουλο των χεριών του πια να μαλακώνει στα λόγια εκείνης της παρουσίας, λύγισε τα γόνατά του και κοίταξε μέσα στην λίμνη. Σταδιακά η ηρεμία μετατράπηκε σε μια δίνη παραστάσεων και γεγονότων. Ο Ιάσονας δυσκολευόταν να συγκρατήσει τις εικόνες που του φανέρωνε το υδάτινο στοιχείο.
«Ηρέμησε την ψυχή σου που αγωνιά και γίνε παρατηρητής...μην κυνηγάς για κάτι συγκεκριμένο. Αφέσου....αφέσου...» και ο Ιάσονας άκουσε την συμβουλή του Στίγερου. Σταδιακά καθως παρατηρούσε το νερό καιτις διακυμάνσεις του δεν μπορούσε να ξεχωρίσει αν ζαλιζόταν ή αν απλά ακολουθούσε την ροή. Οι εικόνες ξεκινούσαν πλέον να έχουν δυναμική, χρώμα...ιστορία. Την Ιστορία του. Παλιές ενσαρκώσεις πολύ παλιές ενσαρκώσεις..διαφορετική η μορφή του σε κάθε ζωή. Σε άλλες χαμογελούσε, σε άλλες ένιωθε αποστροφή καθώς έβλεπε τι είχε πράξει..σε άλλες εικόνες έκλαψε...και σταδιακά με κάθε συναισθημα αποχωρούσε και μία ρυτίδα από την αιθερική του μορφή. Αποχωρούσαν ο πόνος, η θλίψη, η χαρά, η αισθαντικότητα. Γινόταν αυτό που είχε πεί ο Στίγερος....ένας παρατηρητής. Μέχρι που έφτασε στην τελευταία του ζωή. Και είδε...είδε πως πέθανε. Όμως η αγωνία τον είχε εγκαταλείψει προ πολλού. Μέχρι που το νερό σταμάτησε να αναδεύεται και να ξερνά εικόνες. Σηκώθηκε από την λίμνη των χρόνων και η όψη του πια ήταν νεανική, ήρεμη και απαλλαγμένη από συναισθήματα πάσης φύσεως. Ο Στίγερος τον προσέγγισε.
«Έχει έρθει η ώρα Ιάσονα να επιλέξεις ανάμεσα σε αυτά τα τρία μονοπάτια. Από την Άνωθεν Αρχή έχει δωθεί η άδεια να μην επιστρέψεις στα γήινα ξανά αν το θες. Όμως αν διαφωνείς τότε το αριστερό μονοπάτι θα σε οδηγήσει στην αίθουσα αναμονής των ψυχών και θα περιμένεις εκεί μέχρι να έρθει η σειρά σου να κατοικήσεις σε ένα σώμα που θα εκολλαφθει στη μήτρα μιας γυναίκας. Το Μεσσαίο μονοπάτι οδηγεί στον Ναό της Εκάτης, στο ένοπτρον βασίλειο. Στο λιμάνι που σου ανέφερα. Εκεί που πια θα αναπαυθείς και δεν θα χρειαστεί να κατέλθεις ξανά στα γήινα.
«Και το δεξί μονοπάτι Στίγερε?...το δεξί που οδηγεί?»
«Το δεξί μονοπάτι οδηγεί στο θεραπευτήριο των ψυχών. Εκεί πια θα αν θα επιλέξεις να πας, θα πρέπει να βοηθάς τις ψυχές που έρχονται γεμάτες πόνος και ψυχικά τραύματα αλλά που ακόμα δεν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ενσαρκώσεων. Εκεί θα πρέπει να τις φροντίζεις μαζί με τους υπόλοιπους βοηθούς. Να τις θεραπεύεις ώστε να είναι έτοιμες να κατέλθουν ξανά. Δεν είναι εύκολο έργο Ιάσονα. Είναι γεμάτο από υπομονή και επιμονή. Απαιτεί αγάπη και κατανοήση για τα ανθρώπινα δράματα....όμως η απόφαση είναι δική σου.»
Ο Ιάσονας απέμεινε μόνος του εκεί να κοιτά τα τρία μονοπάτια.
«Κάποτε είχα ακούσει μια Ιστορία για το Κεχριμπάρι. Ότι το συνδέουν με ανιδιοτέλεια και σοφία στις πράξεις. Ότι βοηθά στην επιλογή αλλά και φανερώνει τον κατάλληλο για ένα έργο αγάπης . Στίγερε!....»
«Εδώ είμαι γιέ μου...πάντα εδώ να σας ακούω.»
«Στίγερε αποφάσισα...θα ακολουθήσω τον δρόμο της προσφοράς..τον κεχριμπαρένιο δρόμο!.....» και το βήμα του Ιάσονα έκανε προς το δεξί μονοπάτι, εκεί που σταδιακά άκουγε τα κλάμματα, τα παράπονα και τον πόνο των ψυχών στο θεραπευτήριο.
Ο Στίγερος παρατηρούσε την ψυχή του Ιάσονα να αλαφράινει..να γεμίζει από ρόδινο φως αγάπης καθώς περπατούσε πάνω σε κείνο το μονοπάτι.
«Κεχριμπαρένιος Δρόμος. Από εδώ και πέρα έτσι θα το ονομάσω αυτό το μονοπάτι» και χάθηκε μέσα στα νερά της λίμνης των χρόνων..μέχρι να ερχόταω η επόμενη ψυχή που θα είχε τελειώσει τον κύκλο των ενσαρκώσεών της στο γήινο πεδίο.
πηγη

Θεϊκή Μητέρα - Ιερό Θηλυκό

Ποτισμένη μου ανάσα και διαρκής ρυθμική γλυκειά αναπνοή μου...Φώς Ανέσπερο...
Φώς Ασημένιο...Τα Θηλυκά Όντα θέλω να γνωρίζεις πως δεν έχουν και δεν πρόκειτε ποτέ με καμία Δύναμη να έχουν Διαιρεμένη την Αγία Τριάδα...Αν ξέρεις τι διαβάζεις εδώ σε τούτες τις γραμμές...Αυτό σημαίνει...οτι ήταν είναι και θα είναι Παντοτινά Ενωμένα με την Υπέρτατη Θεότητα στην Δημιουργία...Προσωπικά και Απόλυτα Ατομικά ούτε εγώ έχω Διαιρεμένη την Αγία Τριάδα μου...Ας αναλογιστείς λοιπόν την Υπερβατική σχέση που ενώνει εμένα και εσένα...Η Αγία Τριάδα είναι ένας Δεσμός Ψυχικός που διαφοροποιεί τα Όντα απο τα Μή Όντα...Με άλλα λόγια τα Τέκνα του Φωτός απο τα Τέκνα του Παγερού Υπαρξιακού Σκότους...Όποιος διαιρεθεί, κόβει την Σύνδεση με την Υπέρτατη Θεότητα Μητέρα...
Στο πλανήτη μας φυσικά και έρπουν όντα διαιρεμένα...Τα διανοητικά αυτά ζώα σε μολύνουν εσένα μα και όλη την Ανθρωπότητα...Η διαίρεση έχει σαν συνέπεια μια διαρκή εκπομπή αρνητικότητας σε όλα τα επίπεδα...Ακόμα κι αν την κρύβουν αυτή υπάρχει εκεί και μάλιστα σε πολεμάει να μην νιώθεις καλά όσο πιο συχνά γίνεται...Δεν θέλω να μπώ σε περισσότερες λεπτομέρειες...Σκοπός είναι να τα αντιληφθείς αυτά απο μόνη σου αγαπημένη μου...
Ας σου φανερώσω τώρα την Υπέρτατη Τριάδα που Κυριαρχεί Συμπαντικά και είναι η μόνη Αληθινή...
Ανατέλουσσα Αρχή και εδώ στο πλανήτη ή και μόνο εδώ...
ΜΗΤΕΡΑ-ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ-ΚΟΡΕΣ...
Αυτή είναι η Μοναδική και η Αληθινή Τριάδα...Βάλτο καλά στο μυαλό σου και δες Την στη Ζωή...
Θέλω να προφητέψω...Στις Αναγγενημένες Δυνάμεις που με πλαισιώνουν έχοντας επαφή με την Δίδυμη Φλόγα μου και που Υπερξιακά Θεραπεύει τις πληγές μου απο τις λυσσαλέες δαγκωματιές των ανήλιων όντων που ψυχικά μου επιτίθενται με κάθε ευκαιρία...Θα έρθει η Πανίερη Στιγμή που Εσύ και Εγώ θα ντυθούμε την Δόξα...Την Αστρική Ψυχή...Εύχομαι να γνωρίζεις τι σημαίνει αυτό...
Εάν όχι τότε σου λέω πως όπως είναι το Αστρικό μας Σώμα που συνήθως το αντιλαμβανόμαστε κατα την διάρκεια του ύπνου...τότε φαντάσου αυτό το Σώμα Ενσαρκωμένο στην Τρισυπόστατη Διάσταση αυτή εδώ που ζούμε...
Αν μπορείς να πετάξεις στα όνειρα σου...αν μπορείς να ταξιδέψεις στα πιο μακρυνά αστέρια...αν μπορείς να περπατάς πάνω στη θάλασσα...αν μπορείς να βρίσκεσαι αυτοστιγμής σε οποιαδήποτε βουνοκορφή του κόσμου...αν μπορείς να μπαινοβγαίνεις σε άλλες διαστάσεις και στα όντα που τις κατοικούν...αν μπορείς να επισκέπτεσαι αγαπημένους σου που έχουν φύγει για την άλλη ζωή...αν μπορείς να βιώνεις τον έρωτα με χιλιάδες μέγιστης έντασης αισθήσεις...Τότε ναι σου λέω πως όλα αυτά θα τα βιώσεις εδώ σε αυτή την διάσταση του Όνείρου...Αυτή είναι η Υπόσχεση Της Μητέρας που σας μεταφέρω Αυτούσια...
Νικόλας Μαρκάκης

πηγη

Το Μεγάλο Έργο της Αλχημείας

«Διάλυσε και πήξε» είναι το αλχημικό ρητό με το οποίο περιγράφεται το Mεγάλο Έργο.

TΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ είναι ο όρος που χρησιμοποιείται από τους αλχημιστές για να περιγράψουν τη συνειδητή προσπάθεια επίτευξης της Φιλοσοφικής Λίθου, αλλά και της θείας συνειδητότητας. Μέσα από τη συμβολική δημιουργία του χρυσού, ο αλχημιστής φτάνει στον αληθινό, καθαρό εαυτό.

Το Μεγάλο Έργο αποτελείται από ποικίλα στάδια και διεργασίες, τις οποίες μπορούμε να συνοψίσουμε σε επτά βασικές.

Οι τρεις πρώτες ονομάζονται συχνά «Το Κατώτερο Έργο» και είναι αυτές που σύμφωνα με τους μελετητές του Γιουνγκ μας βοηθούν να ανακαλύψουμε τον αληθινό μας εαυτό. Οι υπόλοιπες οδηγούν στην πραγματοποίηση του Μεγάλου Έργου και στην απόκτηση του πνευματικού χρυσού.

Η ΠΡΩΤΗ διεργασία είναι αυτή της αποτέφρωσης (nigredo), όπου η ύλη καίγεται και μετατρέπεται σε λευκή ουσία που δεν μπορεί να αλλάξει περαιτέρω με απλή φωτιά. Eίναι η διεργασία της κάθαρσης και σε αυτήν ανακαλύπτουμε τον εσωτερικό, καθαρό εαυτό μας, μετά από το ταξίδι μας στον υποσυνείδητο νου.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ στάδιο του Aλχημικού έργου περιλαμβάνει τη διάλυση (solutio) της ύλης και την πήξη ή αλλιώς δέσμευση του πνεύματος. Σε αυτήν ανακαλύπτουμε την πηγή της ζωής, το φως που ξεπροβάλλει μετά τη σκοτεινιά της πρώτης διεργασίας και μας χαρίζει ανανεωμένη ενέργεια.

Η ΤΡΙΤΗ διεργασία είναι αυτή του διαχωρισμού (separatio) και μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε καθαρά τι έχει πραγματική αξία στη ζωή μας και τι όχι. Συμβολικά, ο Ερμής χωρίζει ένα συγκρουόμενο ζευγάρι, οπλισμένος με ένα κηρύκειο σε κάθε χέρι, θυμίζοντάς τους ότι πρέπει και οι δυο να συμφιλιώσουν τις αντιθέσεις μέσα τους.

ΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ στάδιο της συνένωσης (coniunctio), έχουμε φτάσει σε μια κατάσταση εσωτερικής ισορροπίας. Γνωρίζουμε τις αντίθετες αρχές που υπάρχουν μέσα μας και προσπαθούμε να τις συμφιλιώσουμε. Αυτό συμβολίζεται με το αντιμαχόμενο ζευγάρι του Ήλιου και της Σελήνης που ενώνεται με τα δεσμά του γάμου.

Η ΠΕΜΠΤΗ διεργασία είναι αυτή της ζύμωσης (putrefactio) και αναφέρεται και σαν μεταφυσικός θάνατος. Οι αλχημιστές την ονόμαζαν «η μακριά, σκοτεινή νύχτα της ψυχής» και θεωρούνταν ένα από τα πιο δύσκολα στάδια. Το σώμα «πεθαίνει», αλλά το πνεύμα του φέρει την ουσία του, που δεν είναι άλλη από την ψυχή. Σαν από θαύμα, η ψυχή ανασταίνεται και ξεπηδά μέσα από το σκοτάδι.

ΤΟ ΕΚΤΟ στάδιο της απόσταξης (destillatio) θεωρείται μια από τις διεργασίες-κλειδιά στην Αλχημεία και μέσω αυτής μπορούμε να εξαγνίσουμε το σώμα και την ψυχή. Το τελικό αποτέλεσμα της διεργασίας αυτής είναι το aqua vitae ή αλλιώς νερό της ζωής.

ΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ στάδιο της πήξης (coagulatio), η αρχική μας ύλη έχει φτάσει στο τελικό στάδιο και δεν μπορεί να υποστεί πλέον άλλες αλλαγές. Έχει εξαγνιστεί, έχει υποβληθεί σε δοκιμασίες και έχει τελειοποιηθεί. Η Φιλοσοφική Λίθος είναι έτοιμη και έχει το βάρος και την αξία του χρυσού.

πηγη

Ερωτική Αλχημεία

Οι απαρχές του (αρχέγονου) μαγικού, τελετουργικού ερωτισμού, φαίνεται πως ξεκίνησαν από τις ίδιες τις γυναίκες, τις «Ιερές Πόρνες» όπως ονομάζονταν, που μέσα από πανάρχαιες ερωτικές πρακτικές λάτρευαν το γυναικείο και ανδρικό ερωτικό όργανο. Οι ερωτικές αυτές πρακτικές φαίνεται πως ξεκίνησαν μέσα από ναούς της Ελλάδας, της Ινδίας, της Κίνας κ.α..
« Η Τέχνη του Έρωτα είναι η πρώτη απ΄ όλες τις τέχνες γιατί όταν ασκείται σωστά, φέρνει τον άνθρωπο κοντά στην Αθανασία…», Σου- Νου- Τσίνγκ.

Ινδικά και Κινέζικα κείμενα, βεβαιώνουν ότι μπορεί κάποιος να πετύχει την βιολογική αθανασία και την απελευθέρωση, δια μέσου ενεργειακών ερωτικών τεχνικών που εφαρμόζονται στη διάρκεια του σωματικού έρωτα.

Ο τελετουργικός έρωτας είναι το μέσο για να φτάσει κανείς στην απόλυτη ένωση και αρμονία με το σύντροφό του αλλά και με τη ίδια τη φύση και το σύμπαν. Στην Τάντρα και το Ταο ο οργασμός δεν είναι ο κεντρικός σκοπός κάθε σεξουαλικής ένωσης. Αντίθετα η ανταλλαγή ενεργειών και η σωματονοηκή ένωση οδηγούν στην έκσταση που είναι και το ζητούμενο της απόλυτης αίσθησης μέσα από την πράξη του έρωτα. Οι εραστές που εξασκούν την Τάντρα γιόγκα ή άλλες παρεμφερείς τεχνικές δεν έχουν λόγο να ξοδέψουν το ερωτικό τους απόθεμα.

Η ερωτική πρακτική της μη-εκσπερμάτωσης «αποταμιεύει» και μετασχηματίζει το σπέρμα και τα γυναικεία ερωτικά υγρά σε ενέργεια υψηλών δονήσεων, αφού υγρά των γεννητικών οργάνων αντιπροσωπεύουν μια υψηλή συγκέντρωση πολύτιμων συστατικών διατήρησης της ζωής και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα ξοδεύουμε ασυλλόγιστα… στην πραγματικότητα όμως ο «οργασμός» δεν είναι κατά κανένα τρόπος κάτι συνώνυμο με την «εκσπερμάτωση».

Στο σύμπαν τίποτα δεν πεθαίνει , τουλάχιστον όχι έτσι όπως το εννοούμε και αυτό είναι η Αρχή Διατήρησης της ενέργειας. Στον άντρα και τη γυναίκα η μεγαλύτερη απώλεια συμβαίνει όταν το σπέρμα και τα ωάρια βγαίνουν έξω από το σώμα. Η οργασμική ενέργεια περιέχει στα υγρά της τα καλύτερα υλικά του ανθρώπινου σώματος..

Στην (συνηθισμένη) ερωτική πράξη οι άντρες χάνουν περισσότερη ενέργεια από τις γυναίκες, αφού το σπέρμα κυλάει προς τα έξω. Μέσω των τεχνικών της Τάντρα και ερωτικού Ταό το ζευγάρι καταφέρνει να επιτυγχάνει με την ερωτική ισορροπία του Νερού (Γυναίκα –Γιν) και της Φωτιάς (Άντρας-Γιανγκ). Η ‘ισορροπία’ επιτυγχάνεται όταν το ζευγάρι καταφέρνει να κάνει έρωτα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να υπάρχει απώλεια ερωτικών υγρών.

Αλληγορικά αυτή ερωτική πράξη συμβολίζεται με την ένωση του Σίβα (Άντρας, Λίνγκαμ ή Πέος) με την Παρβάτι (Γυναίκα, Γιόνι ή Αιδοίο). Αν το ζευγάρι εμβαθύνει σε αυτές τις ερωτικές τεχνικές και δεν σπαταλά ασύστολα, τα ζωτικά του υγρά, ανυψώνει τη Δύναμη της Κουνταλίνης, που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης.

Αυτό έχει σαν συνέπεια να μεταλλάσει σε νέα τα θνητά του κύτταρα και με τον καιρό δημιουργείτε το αθάνατο σώμα ή σώμα του Κεραυνού. Αυτό φυσικά επιτυγχάνετε μέσω μιας εσωτερικής ερωτικής Αλχημικής τεχνικής που επιτυγχάνει την ενστάλλαξη του «Χρυσού ελιξιρίου της αθανασίας» στο σώμα του ζευγαριού.

Σαν αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας το ζευγάρι βιώνει την Απελευθερωτική Ανύψωση, την Υπερβατικότητα και εντέλει τη Θέωση. Οι ερωτικές αυτές τεχνικές εφαρμόζεται από άντρες και γυναίκες που το βρίσκουν απόλυτα φυσιολογικό, να βρίσκουν ευτυχία στη σαρκική επαφή και από τη στιγμή που πριν ή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, επεμβαίνει ο οραματισμός και η φαντασία, το ζευγάρι βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στο στόχο του αυτό που η ανατολική Ερωτική Παράδοση ονομάζει Ερωτική Αλχημεία ή Μαγικό Έρωτα.

Η εκτέλεση της Ερωτικής Αλχημείας, έχει σαν αποτέλεσμα την αναζωογόνηση, τη φυσική α ν α γ έ ν ν η σ η του οργανισμού του ζευγαριού. Αν είναι πραγματικά έμπειρο, θ α ξ α ν α ν ι ώ σ ε ι δ ι α μ έ σ ο υ τ ο υ έ ρ ω τα και μπορεί να νικήσει το θάνατο και τα γηρατειά.
Αυτή είναι η τελική νίκη, η δυνατότητα να φτάσουν στον υπεράνθρωπο…

Πρακτική της Ερωτικής Αλχημείας

Ο άντρας στέκεται με σεβασμό μπροστά στη γυμνή γυναίκα συγκεντώνεται και βιώνει το Κοσμικό Μυστήριο στο εσώτερο εαυτό του, εξυψώντας την ερωτική του σύντροφο σε μια ζωντανή θεά γιατί «Κάθε γυναίκα γυμνή ενσαρκώνει την προκρίτι. Θα πρέπει λοιπόν να την αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο θαυμασμό και την ίδια απόσταση που δείχνουμε παρατηρώντας τα αδιαπέραστα μυστικά της φύσης, την απεριόριστη ικανότητα της δημιουργίας. Η τελετουργική γυμνότητα της γιογκίν, έχει μια εσωτερική μυστική αξία. Αν μπροστά στη γυμνή γυναίκα δεν αισθάνεσαι στα βαθύτερα σου είναι, την ίδια τρομακτική συγκίνηση που νιώθεις μπρος στην αποκάλυψη του κοσμικού Μυστηρίου – δεν υπάρχει τελετουργία, δεν υπάρχει παρά μια βέβηλη πράξη με όλες τις συνέπειες που γνωρίζουμε…», («Η Γιόγκα», Mircea Eliade, Εκδ. «Ι. Χατζηνικολή»).

Η γυναίκα με τη σειρά της νιώθει τον ίδιο σεβασμό μπροστά στον γυμνό άντρα και μέσω του νου της τον εξυψώνει σε θεό.Στη συνέχεια το ζευγάρι απομακρύνει κάθε άσκοπη- περιττή σκέψη και χάνει τη συνείδηση των σωμάτων τους και τη συναίσθηση του εξωτερικού κόσμου. Εν συνεχεία ακολουθεί το ερωτικό αγκάλιασμα. Οι κινήσεις είναι ήρεμες, απαλές και το μεγαλύτερος μέρος αφιερώνεται στο αγκάλιασμα των δυο σωμάτων με κυρίαρχη τη διείσδυση του αντρικού οργάνου μέσα στο γυναικείο όργανο και τίποτε άλλο.

Η ερωτική ένωση γίνεται μεταξύ δύο «θεών» και ο ερωτάς τους στοχεύει στην απόκτηση της υπέρτατης ευδαιμονία και στην ικανότητα να πραγματοποιήσουν την «αλήθεια του σώματος» και να γίνουν ικανοί να συμμετάσχουν στην «κοινωνία» με την Συμπαντική Νοημοσύνη.

Ο άντρας κάθεται επάνω σε ένα χαλί ή στρώμα με τα πόδια του σταυρωμένα (σε στάση λωτού). Η γυναίκα κάθεται επάνω στον ερωτικό της σύντροφο με τέτοιο τρόπο ώστε οι γάμπες της να του τυλίγουν τη μέση. Με αυτό τον τρόπο καθίσματος το Λίνγκαμ του εισχωρεί μέσα στο Γιόνι εύκολα και με αυτό τον τρόπο ενώνονται ερωτικά. Η ερωτική αυτή πράξη κρατάει πολύ χρόνο και το ζευγάρι προσπαθεί να αφήσει τη φύση και την ερωτική ενέργεια να δράσει χωρίς τη μεσολάβηση του Εγώ, χωρίς επιθυμία, χωρίς αναλυτική συνείδηση .

Έξαλλου η Αγάπη δεν επιθυμεί τίποτα, δεν ζητάει τίποτα και δεν απαιτεί τίποτα. Είναι επιβεβλημένο και αναγκαίο κατά τη διάρκεια αυτής της Ιερής Ερωτικής Πράξης να μην υπάρχει ζωτική επιθυμία. Όσο συνεχίζεται το ερωτικό αγκάλιασμα και το αρσενικό και θηλυκό όργανο βρίσκεται το ένα μέσα στο άλλο στο σημείο αυτό του σώματος των δυο εραστών –με τον παρατεταμένο έρωτα και χωρίς την εκκριση ερωτικών υγρών - αναπτύσσεται «θερμότητα» λόγω της τριβής των ερωτικών οργάνων (του Λίνγκαμ-Πέους και Γιόν-Αιδοίο). Η θερμότητα αυτή ερωτικών οργάνων τα διαπερνά και επιδρά στη βάση της σπονδυλικής στήλης.

Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η δύναμη της Κουνταλίνι ή Δύναμη του Φιδιού του κάθε ανθρώπινου όντος. Με τη βοήθεια του σαρκικού έρωτα και τη θερμότητα που αναπτύσσει σε αυτή την περιοχή, ρεύματα ενέργειας διαπερνούν τη συγκεκριμένη περιοχή. Με την πάροδο του χρόνου και την εντατική εξάσκηση στην «Ιερή Ερωτική Ένωση», η «Δύναμη του Φιδιού» ενεργοποιείται και σιγά-σιγά αρχίζει και ανυψώνεται από την βάση της σπονδυλικής στήλης προς τα επάνω. Η δύναμη αυτή, περνάει στα νευρικά πλέγματα δεξιά και αριστερά της σπονδυλικής στήλης ενεργοποιώντας και δυναμώνοντας όλα τα όργανα τους σώματος που είναι συνδεδεμένα με τα νευρικά αυτά πλέγματα.

Η υπερ-δύναμη αυτή απελευθερώνει τεράστια ποσά ενέργειας προς όφελος του οργανισμού εντέλει καταλήγει στον εγκέφαλο των δυο εραστών. Εκεί συμβαίνουν θαυμαστές μεταβολές που οι ασκούμενοι στον μαγικό ερωτισμό τις προσλαμβάνουν σαν κατάργηση του γραμμικού χρόνου, σταμάτημα της σκέψης, καθάρισμα και απέραντη διαύγεια του νου, «αγκάλιασμα» και «σκόρπισμα» στην απειροσύνη του σύμπαντες. Αν το ζευγάρι ασκηθεί με αυτόν τον τρόπο στον σαρκικό έρωτα χωρίς να υπάρχει εκροή σπέρματος και ερωτικής βλέννας, τα σώματα τους σιγά-σιγά θα ανανεωθούν, θα αρχίσουν να γίνονται απρόσβλητα από ασθένειες και με την πάροδο του χρόνου τα κύτταρα τους θα αρχίσουν να αλλάζουν. Η φύση θα φροντίσει να αντικατασταθούν όλα τα παλιά κύτταρα με νέα, δυνατά, καθαρά που πιθανότατα στο DNA τους, θα είναι εγγεγραμμένη η εντολή της βιολογικής αθανασίας.

Προειδοποίηση: η τεχνική που περιγράφεται παραπάνω θα ήταν σκόπιμο να εκτελεστεί μετά από μακρά προετοιμασία των ενδιαφερόμενων και αφού έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα. Η άνοδος της δύναμης της Κουνταλίνι μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αν δεν έχουμε προετοιμασθεί κατάλληλα.. Διάφορες ασκήσεις, διαλογισμός, ελαφρά νηστεία προετοιμάζουν το έδαφος ώστε το σώμα να είναι έτοιμο να δεχθεί αυτά τα ποσά ενέργειας που διαφορετικά ίσως δώσουν τα αντίθετα αποτελέσματα.

πηγη

"Δεν έχω visa για την ελευθερία"

Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσελήνους,
λειβάδια αστεριών, επίγειους Γαλαξίες,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα.
Και στο γιόμα της Άνοιξης,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει τις εκβολές μου.

Γιώργος Βλάχος, "Δεν έχω visa για την ελευθερία", Δυτικός Άνεμος, 2005

Ταξιδευτές της Ποίησης

Ταξιδευτές η ομάδα μας στο facebook