February 18, 2014

Η Μουσική πρόταση της ημέρας Strangeways - Where Are They Now

Το 1989 οι Strangeways κυκλοφόρησαν το Walk in the Fire μέσα από αυτο ακούμε τη μουσική πρόταση της ημέρας Where Are They Now . Καλημέρα καλή ακρόαση!


They said they would give all they had to give, they offered their hand with their will to live, the word of the white man, words they would never understand.
It wouldn't day long till they will realize, their promise for peace was about to die, they fight for their honor, fight for the freedom of the land.

And over and over, I ask my self, what's going on? We can't hide in silence for too long..

So tell me, where are they now? Why should it be this way? Where are they now?
I only feel the shame! Where are they now? Their time will come again. We can't walk away

I just don't know why we never learn, we live with the gun as out only friend?.
The word of the white man words that would always be the same.

And over and over, I ask my self what's going on? We can't hide in silence for too long..

So tell me, where are they now? Why should it be this way? Where are they now? I only feel the same! Where are they now? Their time will come again! We can't walk away.

Where are they now? The stories still the same. Where are they now? I only feel the shame! Where are they now? Their time will come again. We can't walk away.

So tell me where are they now? Why should it be this way? Where are they now?
I only feel the shame! Where are they now? Their time will come again, we can't walk away!

where are they now? The stories still the same! Where are they now? I only feel the shame! Where are they now? Their time will come again! We can't walk away.

Where are they now?

[I only feel the shame]























February 17, 2014

Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ

Δεν ήσαν περαστικοί κομήτες
ούτε καν στιγμιαίοι διάττοντες
τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε –
το πολύ καύτρες μέσα στη νύχτα
απ’ τα τσιγάρα που τινάζαμε
κι η πύρινη τροχιά τους
μόλις που πρόφταινε να λάμψει.
Αυτό το λίγο ήταν που γέμιζε τη ζωή μας
κι αν κάποτε μιλούσαμε για θάνατο
με σιγουριά τον βάζαμε γι’ αργότερα.


Tίτος Πατρίκιος

Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī (1207-1273)

Ένας τεχνίτης τράβηξε ένα καλάμι από τις καλαμιές
του έκανε τρύπες, και το ονόμασε άνθρωπο.

Από τότε, αυτό θρηνεί μια τρυφερή αγωνία
αποχωρισμού, χωρίς ποτέ να αναφέρει την δεξιοτεχνία
που του έδωσε ζωή σαν φλογέρα.



A craftsman pulled a reed from the reedbed,
cut holes in it, and called it a human being.

Since then, it's been wailing a tender agony
of parting, never mentioning the skill
that gave it life as a flute.


Από το βιβλίο The essential Rumi (Translation C. Barks) σελ. 146

February 16, 2014

Η Μουσική πρόταση της ημέρας Talisman - Break Your Chains


Από το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ των Talisman που κυκλοφόρησε το 1990 η μουσική πρόταση της ημέρας Break your Chains

Wake up, wake up, it's time to find out 

You're on your own
Get up, stand up, U'd better face it 
You're all alone
Who will catch U when U fall? 
Who will hear U when U call? 
Don't U know what U must do? 
Break your chains 
& I will always B there 
Break your chains
We can love, we can share
I will never let U down, I'm
Right B4 your eyes 
Don't tell yourself U won't believe it 
Make everything alright 
I will catch U when U fall
I will hear U when U call 
There's only 1 thing U must do 
Break your chains 
& I will always B there 
Break your chains
We can love, we can share
Break your chains 
& I will always B there 
Break your chains
We can love, we can share
Break your chains 
& I will always B there 
Break your chains
We can love, we can share

Αιρετικόν Εγκόλπιον

Δεν θα μπορούσε να υπάρχει ανώτερη θρησκεία από την αγάπη που ακόμη κοιμάται μέσα μου, από τον ναό που βρίσκεται θαμμένος εντός μου.
Αυτό τον ναό, το ναό της συμπόνιας, το ναό της ενότητας, το ναό της αγάπης καλείται σήμερα η ανθρωπότητα αλλά και κάθε άνθρωπος ξεχωριστά να ανοικοδομήσει.
Της αγάπης που συντονίζει πάσα την πλάση. Της αγάπης που αφυπνίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Της αγάπης που αφυκτιά και προσπαθεί να αναπνεύσει κάτω από το βάρος των πεποιθήσεων που έντεχνα η κοινωνία έχει αποθέσει μέσα μας. Της θείας αγάπης από την οποία τα πάντα προέρχονται και προς την οποία τα πάντα τείνουν να επιστρέψουν.

Η διαδικασία της απελευθέρωσης αυτής της θείας ενέργειας, η διαδικασία προς τη φώτιση ουσιαστικά, δεν είναι καθόλου εύκολη. Απαιτεί αυξημένη επίγνωση και συνειδητότητα. Μπορεί να είναι ένας υπέροχος, μοναδικός για τον καθένα δρόμος, αλλά είναι τόσο δύσκολος και επώδυνος που κάποιες στιγμές δεν τον αντέχουμε. Όταν αφαιρούνται από πάνω μας κομμάτια που έχουν συνδεθεί τόσο στενά με την ύπαρξή μας, κομμάτια που έχουμε προσκολληθεί τόσο πολύ μαζί τους ώστε να νομίζουμε ότι αυτά ήμαστε κι αυτά μας προσδιορίζουν, υποφέρουμε αβάσταχτα.
Δυστυχώς ο άνθρωπος είναι ταυτισμένος με αυτό που κάνει εξωτερικά και ξέχασε αυτό που είναι. Ξέχασε το βάθος της ύπαρξής του και ότι μέσα σ’ αυτό βρίσκεται ο αληθινός του εαυτός, η αληθινή μακαριότητα, η αληθινή ευδαιμονία, ο αληθινός Θεός. Δεν μπορεί να βρεθεί αυτή η ευδαιμονία σε κανένα μοναστήρι, σε κανένα ναό, σε κανένα τζαμί. Οι ιεροτελεστίες είναι απλώς εξωτερικοί τρόποι. Είναι μάταιη η προσπάθεια της θρησκείας να θυμίσει στους ανθρώπους πράγματα. Αν οι ίδιοι οι ιεράρχες και οι αρχηγοί των θρησκειών είναι μακριά από αυτή την ευδαιμονία πως έχουν την αξίωση να την μεταφέρουν στους άλλους; Ποια η διαφορά της δίψας για εξουσία ενός πολιτικού και ενός ιεράρχη; Το κίνητρό τους είναι το ίδιο. Η άσκηση εξουσίας και δύναμης μέσα από τον εγωισμό.

Για να μπορέσει να θυμηθεί ο άνθρωπος πρέπει να αρχίσει να βιώνει και πάλι αυτή τη βαθιά αγάπη και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπό του. Όσο αυτή η θεία ενέργεια θα βαθαίνει, τόσο θα παρασέρνει σαν άγριος ποταμός τα εμπόδια που έχουμε τοποθετήσει στο δρόμο της, και θα μας ξεπλένει από κάθε αρνητικό συναίσθημα. Όσο η φωτιά της αγάπης δυναμώνει τόσο μας φέρνει πλησιέστερα στην αληθινή ύπαρξη μας. Οι άνθρωποι όμως δε θέλουν να θυμηθούν. Οι άνθρωποι έχασαν τον εαυτό τους μέσα στους ρόλους τους, στη διαφοροποίηση της μόρφωσής τους, στην οικονομική τους επιφάνεια και στη διαφορετικότητα του φύλου τους. Η διαστροφή της ανθρώπινης φύσης έκανε τους ανθρώπους να φοβούνται να εκφράσουν τα αισθήματά τους, να τα κρύβουν και να τα καταπιέζουν. Πως μπορείς ποτέ να περιμένεις να καταλάβεις και να σεβαστείς τα συναισθήματα κάποιου άλλου αν δε μπορείς να σεβαστείς τα συναισθήματα του ίδιου σου του εαυτού; Έτσι βλέπουμε χιλιάδες ανθρώπους να κάνουν δουλειές που δεν τους αρέσουν, να είναι παντρεμένοι με ανθρώπους που δεν αγαπάνε και να μιλάνε με μια γλώσσα που δεν ευφραίνει την καρδιά τους. Βλέπουμε ανθρώπους να μετράνε την ασφάλειά τους με τα λεφτά στην τράπεζα και την περηφάνια τους με τα πτυχία και τα υλικά επιτεύγματά τους.

Οι άνθρωποι μαζί με τον εαυτό τους ξέχασαν και την θεία καταγωγή τους. Όλοι αναφερόμαστε στο Θεό. Ξεχνάμε όμως ότι για να τον προσεγγίσουμε πρέπει να εξορίσουμε μια για πάντα τους δικούς μας προσωπικούς θεούς που λατρεύουμε καθημερινά. Ο Θεός είναι η ανώτατη κατάσταση ύπαρξης και συνείδησης. Αν εμείς επιμένουμε στη δική μας κατάσταση συνείδησης και ζούμε αποκλειστικά αυτή τη δική μας πραγματικότητα, τότε αυτόματα αποκλείουμε τη δυνατότητα να τον συναντήσουμε. Το να βαδίζεις στο μονοπάτι του Θεού, στο μονοπάτι προς τη φώτιση, σημαίνει να αφιερώνεις όλο σου το νου, όλο σου το σώμα, όλη σου την ψυχή στη διαδικασία της δημιουργίας του εαυτού κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού. Είναι μια από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα, από στιγμή σε στιγμή δράση ύψιστης συνειδητότητας. Είναι η συνεχής συνειδητή διαδικασία ανοικοδόμησης του αληθινού μας εαυτού.
Η διαδικασία της αποκάλυψης της αληθινής μας φύσης είναι ένας δρόμος για ήρωες.Είναι ο δρόμος για τους πολεμιστές του φωτός, για τους επαναστάτες της αγάπης, γι’ αυτούς που δεν αντέχουν το ψέμα και την υποκρισία. Είναι ο δρόμος που βάδισε ο Χριστός. Γι’ αυτόν που πιστά θα τον ακολουθήσει, θα είναι πάντα ανοιχτός και στρωμένος με απίστευτη ομορφιά και αγάπη. Κάποιοι θα τον πάρουν από το χέρι και θα τον οδηγήσουν στα πρώτα του βήματα. Έπειτα οφείλει κι αυτός να απλώσει το χέρι με συμπόνοια για να τραβήξει αυτούς που έπονται… Συνοδοιπόροι είμαστε όλοι με τον ίδιο προορισμό…

Το κλειδί της επιστροφής, το κλειδί την απελευθέρωσής μας από την μοναξιά και της ευθυγράμμισης με την θεία ενέργεια που δονεί το σύμπαν, θα μπορούσαμε να το συνοψίσουμε με μια φράση :
«Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν»
Όχι γιατί το δίδαξε ο Χριστός ∙ όχι γιατί έτσι πρέπει ∙ αλλά γιατί έχουμε την γνώση και το βίωμα ότι ο πλησίον μας είναι ο εαυτός μας, ότι
ο πλησίον και ο εαυτός είναι ΕΝΑ.

Η επίγνωση κι όχι η σκέψη είναι το κλειδί της αφύπνισης

Σαν το πρώτο φως της αυγής, η επίγνωση γλιστρά ανεπαίσθητα στην αρχή, και
σταδιακά, δυναμώνει για να φωτίσει τελικά όπως ο μεγαλύτερος ήλιος, καθαρίζοντας την ομίχλη που καλύπτει την ανθρώπινη διάνοια και αποκαλύπτοντας την αληθινή μας φύση.

Για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, οφείλουμε να λυτρωθούμε απ’ τις προσκολλήσεις μας και να είμαστε απόλυτα έντιμοι και απελευθερωμένοι από κάθε κριτική. Αυτό σημαίνει διαρκή επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας κατά τη διάρκεια της μέρας, χωρίς αποδοχή ή απόρριψη όσων βλέπουμε αλλά σαν να παρακολουθούμε μια κινηματογραφική ταινία, στην οποία πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Η επίγνωση, έτσι κι αφυπνιστεί και της δοθεί το κατάλληλο περιβάλλον, είναι σαν την φλόγα. Δυναμώνει, γίνεται φωτιά που απλώνεται ασταμάτητα και κατακαίει όλα τα σκουπίδια που προβάλλει ο νους μας. Το δύσκολο είναι να ενεργοποιηθεί αυτή η λειτουργία. Τι σημαίνει λοιπόν κατάλληλο περιβάλλον;


Καταρχήν χρειάζεται να αφιερώνουμε χρόνο για να ρίχνουμε καύσιμα στη φωτιά. Χρειάζεται χρόνος με τον εαυτό μας για να παρατηρήσουμε αυτό που συμβαίνει μέσα μας. Και για να παρατηρήσουμε με ευκρίνεια απαιτείται μια σχετική ηρεμία του νου. Μπορούμε κατά τη διάρκεια της μέρας να πραγματοποιούμε μονόλεπτα διαλείμματα για να «σκανάρουμε» την εσωτερική μας κατάσταση. Μπορούμε επίσης να τηρούμε ημερολόγιο όπου θα καταγράφουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας έστω κι αν σκίζουμε τις σελίδες του στο τέλος της ημέρας. Να καταγράφουμε όχι μόνον αυτό που ζούμε εξωτερικά αλλά κυρίως αυτό που νοιώθουμε και σκεφτόμαστε γι’ αυτό που ζούμε, χωρίς να το κρίνουμε. Είναι μια άσκηση, επίπονη μεν, αλλά που δυναμώνει γρήγορα την επίγνωση.
Τίποτα δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς προσπάθεια. Η ανταμοιβή όμως αξίζει κάθε θυσία. Αρχίζουμε για πρώτη φορά να βλέπουμε πραγματικά. Αντιλαμβανόμαστε την διαμόρφωσή μας. Την ανάγκη μας για επιβράβευση, τη δυσαρέσκεια μας σε κάθε κριτική, καλοπροαίρετη ή μη, το φθόνο μας, το θυμό μας.  Βλέπουμε ότι είμαστε το αποτέλεσμα του παρελθόντος. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα δεν είναι δικό μας αλλά προέρχεται από το παρελθόν μας, από τη διαμόρφωση των αιώνων που προηγήθηκαν. Είναι η ίδια διαμόρφωση που έχει υποστεί ολόκληρη η ανθρωπότητα. Κι ό,τι κι αν κάνουμε για να απαλλαγούμε από τα δυσάρεστα συναισθήματα μας, όσο κι αν θέλουμε να καταπνίξουμε τον φθόνο μας, όσο κι αν προσπαθούμε να τον μεταμορφώσουμε σε κάτι άλλο, κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη σε αποτυχία γιατί κι αυτή η ίδια η προσπάθεια θα γίνει από τον ίδιο προγραμματισμένο νου, που είναι επίσης αποτέλεσμα του παρελθόντος. Ο προγραμματισμένος νους δε μπορεί να μας απελευθερώσει από τον δυνάστη νου. Δε μπορεί να μας λυτρώσει από το "εγώ" μας, καθώς αυτός το δημιούργησε.  Κινούμαστε μέσα στο ίδιο τέλμα. Το "εγώ" δεν μπορεί να γίνει ένα καλύτερο "εγώ". Νομίζει ότι μπορεί και θα το προσπαθήσει, αλλά το "εγώ" θα πάρει λεπτότερες μορφές πιο δύσκολα ανιχνεύσιμες. Και τι μπορεί να γίνει τότε;
Παρατηρούμε ό,τι συμβαίνει έξω από μας με προσοχή, παρατηρούμε αυτό που συμβαίνει μέσα μας κι επίσης παρατηρούμε την διαμόρφωση αυτού που παρατηρεί. Παρατηρούμε ήρεμα, αποστασιοποιημένα, σαν να εξετάζουμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία που θέλουμε να την κατανοήσουμε απόλυτα, σε όσο μεγαλύτερο βάθος γίνεται. Αυτός είναι ο αληθινός διαλογισμός. Η προσπάθεια να ελευθερώσει κανείς τον εαυτό του από τη διαμόρφωσή του, να ξεπεράσει το παρελθόν του, να βγει έξω από το τέλμα της σκέψης, χωρίς τη βοήθεια της σκέψης που είναι το παρελθόν, το γνωστό, το γνώριμο, έτσι ώστε να ανακαλύψει το άγνωστο, το άναρχο, το άχρονο, το αιώνιο. Αν νιώθετε ότι αυτές οι λέξεις δονούν σε έναν άλλο ρυθμό την ύπαρξή σας, η φλόγα της επίγνωσης ήδη έχει ανάψει μέσα σας. Το ταξίδι αυτό της αυτογνωσίας απ' τη στιγμή που ξεκίνησε δεν έχει επιστροφή. Δεν είμαι σίγουρος αν έχει τέλος. Έχει όμως απίστευτη ομορφιά και γλύκα. Είναι το νόημα της ζωής μας που αργά ή γρήγορα όλοι θα αναζητήσουμε. Το βάθος της εμπειρίας του εαυτού είναι άπειρο. Κι εμείς είμαστε ακόμα στην αρχή. Κι αυτό το βάθος δε θα μπορέσει ποτέ να το προσεγγίσει η σκέψη. Η σκέψη θα μένει πάντα στην επιφάνεια. Ελάτε λοιπόν να αλληλοβοηθηθούμε, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον ώστε να μην αφήσουμε το λάδι της επίγνωσης να σωθεί. Να μην αφήσουμε το λυχνάρι να σβήσει. Να δυναμώσουμε την φλόγα του. Η επίγνωση κι όχι η σκέψη είναι το κλειδί της αφύπνισης. «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός» και μόνο όσοι έχουν αυξημένη επίγνωση θα καταφέρουν τελικά να τον συναντήσουν.

February 15, 2014

Βίντεο Κλιπ και συνεργασία έκπληξη για το νέο δίσκο του John Wesley

Ο Αμερικάνος John Wesley (Porcupine Tree, Fish) θα κυκλοφορήσει το 6ο studio άλμπουμ του στις 31 Μαρτίου. Ο τίτλος του δίσκου είναι “Disconnect” και πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε και το πρώτο video clip του ομότιτλου κομματιού.
Επίσης ο Wesley αποκάλυψε και μια συνεργασία έκπληξη, μιας και στο κομμάτι Once A Warrior θα παίξει ο κιθαρίστας των Rush Alex Lifeson.
Το tracklisting του δίσκου είναι:
1. Disconnect
2. Any Old Saint
3. Once A Warrior
4. Window
5. Gets You Everytime
6. Mary Will
7. Take What You Need
8. How Goes The War
9. New Life Old Sweat
10.Satellite

Η Μουσική πρόταση της ημέρας Tangerine Dream - Bent Cold Sidewalk

Η Σημερινή μουσική πρόταση μας έρχεται από το 1978 και τους Tangerine Dream.Μέσα από το άλμπουμ τους Cyclone ακούμε το  Bent Cold Sidewalk. Καλή ακρόαση καλό Σαββατοκύριακο!

When I talk to the trees
O'great trees who have learned to speak slowly
I know that they believe that they have an answer
Then I walk in the city where I cannot hear it
When I talk to the city
I have already learned three answers
before I call the question
And slowly, I wish myself among trees
but can not hear myself wishing
When I talk to the people
who are the trees that grow in the city
they reply with a fond kindness, slowly
but there is no answer
for experience to be made by mistake
Upon this key, time will slide,
Beyond the lock, you lose your mind.
And as our door becomes open,
A rush of sound is found inside
Creating Dreams that pass you by.
You may live through your life a long long time..
But you will never know from where it came,
Yet all you've seen is what you've wanted to,
You`re walking forward as you look behind,
Still watching those old memories fade and die...
This door is heavy, and is deeply stained,
With wasted tears, that try to fight in vain,
You may be sitting, feeling quite secure,
But listen carefully - and this key is yours -
For we can lead you far beyond that door...
there are dangers hidden, trust in that language
and it is precisely this conception that which must not be changed
the epitome of our language is patterns containment of thought and sound

I die to fight!!
I die to fight!!
I die to fight!!
Upon this key, time will slide,
Beyond each lock, you lose your mind.
And as our door becomes open,
A rush of sound is found inside -
Creating Dreams that pass you by..
Bent cold sidewalk, open the gate,
I may be late but I can no longer wait.
Stealing the crown that stood me up,
I'm laying the table with dusty plates.
Bent cold sidewalk, open the gate,
I may be late but I can no longer wait.
Playing the god to fix your gaze,
I'm holding you firm on another day.
Bent cold sidewalk, open the gate,
I may be late but I can no longer wait.



  • Edgar Froese – synthesizers, Mellotron, moog, electric guitars, acoustic guitar
  • Christopher Franke – moog, sequencers, mellotron, synthesizers, electronic percussion
  • Steve Jolliffe – vocals, flutes, piccolo, cor anglais, bass clarinet, Hohner clavinet, synthesizers, grand piano, Fender Rhodes, tenor and soprano horns, lyricon
  • Klaus Krüger – Polyester custom built drums with multi-trigger unit, electronic percussion, paiste cymbals, bubims, Burma gong set

Η Νύχτα αυτή δεν είναι σαν όλες τις άλλες

Η Νύχτα αυτή δεν είναι σαν όλες τις άλλες.
Είναι Δέσιμο,
είναι Δεσμός,
άσπαστος και αληθινός.
Είναι ένας Δεσμός που ενώνει τους Δύο Κόσμους
τον Ορατό και τον Αφανέρωτο.
Όλες οι εξιστορήσεις του παρελθόντος έχουν μία Ιστορία.
Μελέτησέ την
και επέτρεψε στον Εαυτό σου να βυθιστεί στα ύδατά της.
Ίσως βρεις τον μοναχικό, μοναδικό Δρόμο 
{ή το Τρίστρατο ...} 
που θα σε βγάλει σε αυτό που ψάχνεις.
Εύχομαι να το βρεις.
Slan Leat,  λοιπόν!
Καλή Τύχη !

 Βάπτισε το Είναι σου
σε μία Μεταμεσονύκτια Κέλτικη Μαγεία

February 14, 2014

Echart Tolle



Αν είσαι σταθερά ''παρών'' στον εαυτό σου, αυτό είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τους ανθρώπους που έρχονται κοντά σου.

Δεν μπορούν να αντέξουν για πολύ ''την παρουσία'' και να παραμείνουν μη συνειδητοί. Αν είναι έτοιμοι θα περάσουν από την πόρτα που τους άνοιξες και θα σμίξουν μαζί σου σ' αυτήν την κατάσταση.

Αν όχι, θα χωρίσετε όπως το λάδι από το νερό.

Το φως παραείναι οδυνηρό για κάποιον που θέλει να παραμείνει στο σκοτάδι.

Echart Tolle

February 13, 2014

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα
από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου.
Αρχικά, η πρόταση των Ισπανών ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του  Όρσον Ουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο Πόλεμος των Κόσμων. Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των ραδιοφωνικών οργανισμών και η ενθάρρυνση των μεγάλων διεθνών δικτύων, όσο και των τοπικών ραδιοφώνων, να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης στα ερτζιανά.


ΠΗΓΗ

Η μουσική πρόταση της ημέρας CRASH COFFIN God Loves The Loser

Η σημερινή μουσική πρόταση είναι από τους Crash Coffin και το τραγούδι God Loves the Loser
Δυστυχώς δεν έχω περισσότερες πληροφορίες αλλά το τραγούδι είναι μαγευτικό, ραντεβού σήμερα στις 8 το βράδυ με την καινούργια μουσική ζώνη Anima Mundi σε μουσική επιμέλεις Maria Anima με ψυχεδέλεια από την δεκαετια του 60 μέχρι και τις ημέρες μας και στη συνέχεια στις 10 με την εκπομπή Rock..ανίζοντας στο μικρόφωνο ο Δημήτρης Ταξιδευτής καλή ακρόαση και καλό μεσημέρι! 







February 12, 2014

Ουράνια Προφητεία: Ολόκληρη η ταινία

Δείτε ολόκληρη την ταινία “Η Ουράνια Προφητεία”. Πατήστε εδώ για να μεταβείτε στην τοποθεσία

καινούργια μουσική ζώνη


Αυτή τη Πέμπτη και κάθε Πέμπτη 20.00-22.00 η καινούργια μουσική ζώνη Anima Mundi.... Ηλεκτρική Ψυχεδέλεια 
σε μουσική επιμέλεια Maria Anima

School of Punk Καινούργια εκπομπή


Την Παρασκευή στις 11.00  στον αέρα για πρώτη φορά η εκπομπή School of  Rock δύο ώρες με Punk-Punk rock και Hardcore 
στο μικρόφωνο ο δάσκαλος Vaggie Glinis

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music