August 19, 2013

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση;

Ένας αρχαίος κινέζικος θρύλοςλέει ότι κάποιος μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του:«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή κι ωστόσο, έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση».

Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μια μεγάλη χύτρα με ρύζι.
Όλοι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι καθένας είχε από ένα κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα.
Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα. Η απελπισία και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή. «Έλα» είπε ο δάσκαλος λίγο μετά.
«Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο»
Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο,υπήρχε η χύτρα του ρυζιού, η ομάδα ανθρώπων, τα ίδια μακριά κουτάλια, όμως εκεί όλοι ήταν ευτυχισμένοι και χορτάτοι.
«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι εδώ ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια;»
«Δεν το κατάλαβες;», χαμογέλασε ο δάσκαλος. «Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ έμαθαν όλοι να ταΐζουν ο ένας τον άλλον»

πηγη

Γύρισε την πλάτη σου στην ύλη και το Σύμπαν θα σε φροντίσει

Μας έμαθαν πως αν χάσουμε το σπίτι μας από την τράπεζα ή την εφορία θα είναι κάτι ανεπανόρθωτο,
οπότε, δούλευε άνθρωπε να πληρώνεις φόρους που δεν σου αναλογούν, μην πάνε και χαμένοι οι κόποι μιας ζωής…
Λες και η μητέρα Γη δε θα ανοίξει την αγκαλιά της να σε φιλοξενήσει και το Σύμπαν να σκύψει από πάνω σου και να ντύσει κάθε ανθρώπινη ανάγκη.
Και μέσα από αυτή την πρόκληση, θα ξεπηδήσει η οργανωμένη κοινότητα των ανθρώπων που θα βασίζεται στην ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών, θα κάνει πέρα όλες τις προσωπικότητες που κρατούν την ψευδαίσθηση του κόσμου, γυρνώντας την πλάτη σε όλους όσους παίρνουν τα σπίτια για να τα μετατρέψουν σε άδεια, αραχνιασμένα κουτιά.
Και η ανθρώπινη ζωή ανακατεμένη με την ενέργεια του Σύμπαντος, θα απλώνεται έξω από τα κουτιά. Και όσοι θα εξακολουθούν να ζουν μέσα σε αυτά, θα δουν πως δεν τους χωράνε πια και θα βγουν έξω να ανταμώσουν τους άλλους.
Κάνε την αρχή και μη φοβάσαι.
Μας έμαθαν πως αν δεν προστατέψουμε την περιουσία μας, θα την χάσουμε, οπότε, αγόραζε άνθρωπε μπάρες ασφαλείας για τις πόρτες σου, κάνε ασφάλεια ζωής και κατοικίας, ασφάλισε τον τάδε διάσημο πίνακα ή τα διάσημα πόδια που φέρνουν λεφτά.
Για να ανοίξουν οι καρδιές των ανθρώπων, βάζε έναν άγγελο σε κάθε πόρτα και δίπλα στο παιδί που στέλνεις στο σχολείο αντί να αγοράζεις κλειδαριές και να αγοράζεις ασφάλεια… συνεργάσου με τα μέσα που σου δίνει το Σύμπαν και εμπιστεύσου το.
Όσοι περισσότεροι άνθρωποι εμπιστευθούν την ουσία του Εαυτού μέσα τους και ενώσουν τις καρδιές τους, τότε ο ίδιος ο κλέφτης θα ανοίξει και τη δική του καρδιά και θα πάρει μέρος στον κύκλο κρατώντας τα χέρια που άλλοτε λήστευε.
Και όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν πολλές φωτεινές ακτίνες μαζί, που θα χαϊδεύουν γελώντας τα σφαλιστά παραθύρια, μέχρι να ανοίξουν κι αυτά και να γίνουν όλα φως.
Κάνε την αρχή και μη φοβάσαι.
Μας έμαθαν να μη μιλάμε σε ξένους, πως όλοι όσοι μας πλησιάζουν θέλουν να μας εκμεταλλευτούν θέλοντας κάτι να πάρουν από εμάς, πως δεν υπάρχει αγνή πρόθεση, οπότε άνθρωπε, άρχισε να παρεξηγείς τα χαμόγελα και την ευγένεια και κρύψου πίσω από την ανωνυμία που προσφέρει το internet, προκειμένου να ξεδιπλώσεις πάθη και επιθυμίες.
Όποιος έχει το Σύμπαν μέσα του, γίνεται διάφανος, αλλάζοντας καρδιές ή αφήνει να περάσουν από μέσα του – χωρίς να τον βλάψουν – όσοι δεν έχουν μάθει να αγαπούν.
Όταν ζεις την ανθρώπινη ζωή σου δίχως την προσωπικότητα να κρατάει την ψευδαίσθηση του κόσμου ενεργή, το Σύμπαν κι εσύ είσαστε ένα, δημιουργώντας κάθε Ύπαρξη μόνο από αγάπη.
Και όταν η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που βιώνεις, εμποτίζει όλες τις καρδιές γιατί η ίδια η ανθρώπινη φύση έχει την τάση να ταξιδεύει προς τα εκεί που υπάρχει αγάπη και μόνο.
Βάλε στην άκρη το εγώ, ζήσε χωρίς τον χειρισμό της προσωπικότητας και θα γίνεις μια εστία αγάπης, αλλάζοντας τις καρδιές του κόσμου. Και θα εμπνεύσεις κι άλλους να κάνουν την ίδια αλλαγή μέσα τους.
Κάνε την αρχή και μη φοβάσαι.
Μας έμαθαν πως το να μην έχεις ερωτικό σύντροφο ή να έχεις σχέση με άτομα του ιδίου φύλου ή να αλλάζεις πολλούς συντρόφους δηλώνει ένα προβληματικό εαυτό, οπότε, άρχισε άνθρωπε να νιώθεις μέσα μας την πείνα του να βρεις ή να κρατήσεις με το ζόρι έναν σύντροφο, να κρύβεις τις ομοφυλοφιλικές σου τάσεις και να ντρέπεσαι να λες τον αριθμό των σχέσεων που έχεις κάνει.
Λες και το να αγαπάς μέσα από πολλούς ανθρώπινους τρόπους, συνήθειες και τάσεις, καθορίζουν ή λερώνουν το Σύμπαν που είσαι, προσπαθώντας να σε εντάξουν σε ένα σύστημα “κοινωνικής και σωστής συμπεριφοράς”, με φυτεμένα συστήματα πεποίθησης.
Και αν παρεκκλίνεις από αυτή τη συμπεριφορά, γίνεσαι το θήραμα των ίδιων των ανθρώπων που ζουν στην ψευδαίσθηση, θύματα του ίδιου σου του είδους.
Βάλε μεγάφωνο στην καρδιά σου και θα ακουστεί πάνω από όλες τις φωνές. Πού σου λέει να πας;
Μείνε μόνος αν είναι επιλογή σου ή μέχρι να βρεις αυτό το συγκεκριμένο που ψάχνεις, αγάπησε το ανθρώπινο φύλο με το οποίο νιώθεις άνετα, κάνε όσες σχέσεις θέλεις δίχως να υπόσχεσαι περισσότερα από όσα μπορείς να δώσεις – να παίζεις τίμια πάντα και μην πληγώνεις τις καρδιές των ανθρώπων.
Να τιμάς την αγάπη σε κάθε μορφή της και όλα τα φυτεμένα συστήματα πεποίθησης θα σπάσουν, δίνοντας ανάσα στους ανθρώπους.
Όπου υπάρχει αγάπη χωρίς έλεγχο και εκμετάλλευση, είναι ελευθερία από την ψευδαίσθηση. Πριν μάθεις να αγαπάς με ανιδιοτέλεια και να γίνεις ο ίδιος αγάπη, βίωσε την αγάπη που μπορεί να σου δώσει η ανθρώπινη φύση σου σε όλες τις μορφές της.
Κάνε την αρχή και μη φοβάσαι.
Κι αν φοβάσαι να κάνεις κάτι από όλα αυτά, πάρε τον φόβο σου αγκαλιά και κάνε το πρώτο βήμα με θάρρος… είναι καλύτερα από το να μένεις ακίνητος βλέποντας με θλίψη την ύλη γύρω σου να αλλάζει ή να προσπαθούν άλλοι να σε στριμώξουν σε αυτήν, ενώ εσύ προσπαθείς να γαντζωθείς πάνω της.
Να πηγαίνεις με τη ροή. Η ύλη αλλάζει συνεχώς ενώ η ουσία του Εαυτού μέσα σου παραμένει αναλλοίωτη και σταθερή, ακριβώς όπως ήταν πριν κι από την αυγή του Σύμπαντος και των κόσμων.
Και όλα είναι μια χαρά στον κόσμο σου.

Endorphin - Lila

Close your eyes
Open your heart Follow me I'll be waiting Let me be waiting An we will fly like angels Like an angel Fly... I'll be waiting Fly... Open your eyes, I love you I love you Please.. I'll be waiting And we will fly like angels Like an angel Find me... I will see you in my dreams



August 18, 2013

Τίποτα... κοιμήσου. Εμείς τελειώσαμε. Δεν έχει δάκρυα πια. Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμη ελπίζουν...

Τ. Λειβαδίτης

Lunatic Soul - lunatic soul

Η σημερινή μουσική πρόταση της ημέρας από το Ράδιο Ταξιδευτές μας έρχεται από την Πολωνία και τους Lunatic Soul

I can't describe what's going on with me
A different nature moving rapidly
Being halfway here
And halfway somewhere else

My whole life starts to flash in front of me
I'm overwhelmed in joy, quiet and peace
All words I know are three-dimensional
I feel all troubles are gone
I feel all troubles are gone

Timelessness,
Ineffability
I glimpse the spirits of my relatives
I see the others
The being of light
Shifting through a tunnel, long and dark

I regret all those things that I had left undone
And I wish I could fix everything that was wrong
I wish I could tell you how sorry I am
This is not the end
It's the start of something that I'm really scared of
That I'm scared to life
I'm scared to life
I'm scared to life
I'm scared to life

August 17, 2013

Κι όταν βρεθείς στον ποταμό της Αλήθειας, θέλοντας να σβήσεις την δίψα σου, να σεβαστείς και να μιμηθείς το Ιερό άλογο. Μην κυληστείς σαν το γουρούνι μέσα στα νερά, και τα θολώσεις με το μίασμα σου... Γονάτισε ευλαβικά, στο ένα πόδι για ναείσαι έτοιμος να σηκωθείς γοργά σαν έρθει εχθρός. Βαλε και πλύνε χέρια και πρόσωπο για να σαι καθαρός, κι ύστερα πιες φέρνοντας την φούχτα σου στα χείλη...Δείξε έτσι τον σεβασμό στον ποταμό και την ταπείνωση σε εκείνον που τον έφερε μπροστά σου... 
(Nostalgos)

August 16, 2013

Ράδιο Ταξιδευτές


Ράδιο Ταξιδευτές 
feel the music deep inside \♫/

ΚΑΡΜΑ Το χρέος

Η μουσική πρόταση της ημέρα έρχεται απο το συγκρότημα Karma
Νίκος Καζαντζάκης: " Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν' αρνιέσαι ότι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ΄σαι ελεύτερος , παρά να μάχεσαι για ελευτερία. 
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!

Μέσα απ' τις στάχτες σου ξυπνάς
με τις Αμαδρυάδες
κι έναν ανεκπλήρωτο χρησμό δελφικό στους αιώνες
Κι όταν σου σπέρνουν στο κορμί
πολέμους κ εφιάλτες
εσύ Αλέξανδρους γεννάς και Παρθενώνες

Πιο πάνω απ' τα παλάτια των Θεών
πιο πέρα από το χρόνο ταξιδεύεις
στη χούφτα σου οι ψυχές των αστεριών
στα βλέφαρά σου ο κόσμος πες μου
ποια προσευχή, σε χωράει , ποια φωτιά σε οδηγεί!

Είναι το βλέμμα σου φωτιά
είναι το φως σου, φως μου
σ έναν ανεκπλήρωτο χρησμό δελφικό στους αιώνες
Κι όταν λυγίσω κ χαθώ, γίνεσαι εσύ οδηγός μου
στεφανωμένη με ελιά, και Μαραθώνες
Νίκος Καζαντζάκης:" Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους πρόγονους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει."

August 15, 2013

η γνώμη των άλλων

Ένας άντρας μπαίνει σε ένα τραίνο που έγραφε ότι πηγαίνει στο Λονδίνο. Ρωτάει έναν άνθρωπο που
καθόταν μέσα στο βαγόνι : «Αυτό το τραίνο πηγαίνει στο Λονδίνο;». Ο άνθρωπος λέει «ναι», αλλά επειδή διαβάζει την εφημερίδα του, η απάντηση του ακούστηκε κάπως αβέβαιη, οπότε ο άνδρας δεν πείθεται. Ξαναρωτάει τον ίδιο άνθρωπο: «Κύριε, όντως πηγαίνει στο Λονδίνο;» Ο άλλος απαντάει θυμωμένα επειδή αναγκάζεται να διακόψει το διάβασμα της εφημερίδας: «Ναι, όντως πηγαίνει στο Λονδίνο».
Ένας άλλος επιβάτης ρωτάει τον αβέβαιο άντρα: «Δεν ξέρεις να διαβάζεις; Παντού γράφει ότι το τραίνο πηγαίνει στο Λονδίνο!» Τελικά ο άντρας πείθεται και ετοιμάζεται να καθίσει, ενώ το τραίνο είναι έτοιμο να φύγει. Εκείνη τη στιγμή ένας αργοπορημένος επιβάτης μπαίνει τρέχοντας στο βαγόνι, χωρίς να διαβάσει που πηγαίνει και ρωτάει τον άντρα της ιστορίας: «Αυτό το τραίνο πηγαίνει στο Λονδίνο;» Κι ο άντρας απαντάει: «Ωχ, όχι ρε γαμώτο, με κάνατε πάλι να μην είμαι σίγουρος!»
Αυτό ακριβώς κάνουμε οι περισσότεροι με τον εαυτό μας. Η γνώμη οποιουδήποτε άλλου μπορεί να μας κάνει να αμφιβάλουμε για την αξία μας. Περιμένουμε την άποψη των άλλων ως επιβεβαίωση για να νοιώσουμε όμορφοι, για να νοιώσουμε καλοί, για να νοιώσουμε ιδιαίτεροι. Το ίδιο το γεγονός ότι ζητάμε την γνώμη τους, δείχνει ότι μέσα μας ταλαντευόμαστε, ότι δεν στηριζόμαστε στον εαυτό μας και χρειαζόμαστε στήριγμα από τους άλλους. Αυτό φυσικά συμβαίνει γιατί δεν γνωρίζουμε την πραγματική φύση μας. Αν η ζωή σου εξαρτάται από την έγκριση των άλλων, τότε ζεις μια ζωή ψεύτικη, μη αυθεντική κι εσύ γίνεσαι μίζερος και δυστυχισμένος. Η ζωή σου μπορεί να είναι αυθεντική μόνο όταν δεν σκοτίζεσαι για το τι λένε οι άλλοι. Όταν απλώς ασχολείσαι με αυτό που θέλεις πραγματικά να φτάσεις εσύ και όχι με αυτό που προσδοκούν ή εγκρίνουν οι άλλοι για σένα.
Ο άνθρωπος που είναι υγιής δεν σκοτίζεται για τους άλλους αλλά επίσης δεν έχει και καμιά κρίση για τους άλλους. Δεν ζητάει την γνώμη κανενός και δεν κρίνει ποτέ κανέναν. Είναι η δική τους ζωή και τελικά εκείνοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτήν. Αν θέλουν να είναι δημιουργικοί ωραία. Αν επιζητούν χρήματα και υλικές απολαύσεις πολύ καλά κάνουν. Αν θέλουν να ζήσουν με τρέλα την κάθε στιγμή ακόμη πιο ωραία.
Ο Θεός εξάλλου ποτέ δεν ήταν προϊόν που μπορείς να αγοράσεις. Ο Θεός ήταν πάντοτε για τους τρελούς, για εκείνους που δεν ικανοποιούνται με χρήματα, με κύρος, με εξουσία, για ανθρώπους που δεν ασχολούνται με το εφήμερο, με το απατηλό.
Ο κόσμος όμως είναι τακτοποιημένος μέσα στην αυταπάτη κι όποτε κάποιος ξεφύγει από τον κύκλο τους, αρχίζουν όλοι να φωνάζουν δυνατά πως έχει τρελαθεί. Αυτό συμβαίνει απλώς για να προστατέψουν τον εαυτό τους γιατί αν εσύ είσαι σωστός τότε εκείνοι πρέπει να είναι λάθος. Ολόκληρη η ζωή τους διακυβεύεται κι ασφαλώς εκείνοι είναι η πλειοψηφία.
πηγη

Ράδιο Ταξιδευτές


Ράδιο Ταξιδευτές 
feel the music deep inside \♫/

August 13, 2013

"Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ"-ΙΝΔΙΑΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ

Μια φορά κι έναν καιρό τα χρώματα του κόσμου άρχισαν να τσακώνονται. Όλα υποστήριζαν πως ήταν τα καλύτερα, τα πιο σπουδαία, τα πιο χρήσιμα, τα πιο αγαπητά.
Το ΠΡΑΣΙΝΟ άρχισε με ξεκάθαρη φωνή : Εγώ είμαι το πιο σπουδαίο χρώμα. Είμαι το σύμβολο της ζωής και της ελπίδας. Εμένα διάλεξαν για να δώσουν χρώμα στο γρασίδι, στα δένδρα, στα φύλλα … χωρίς εμένα τα ζώα θα πέθαιναν. Κοιτάξτε στην φύση και θα δείτε πως βρίσκομαι παντού και υπερτερώ.
Το ΜΠΛΕ τον διέκοψε απότομα : Εσύ το μόνο που σκέπτεσαι είναι η γη. Για σκέψου όμως τον ουρανό και την θάλασσα. Το νερό είναι η βάση της ζωής και ο ουρανός είναι αυτός που δίνει την αίσθηση του χώρου, την γαλήνη και την ειρήνη. Χωρίς την ειρήνη μου δεν θα ήσασταν τίποτε.
Το ΚΙΤΡΙΝΟ κρυφογέλασε : Είσαστε τόσο σοβαροί και βαρετοί. Εγώ φέρνω το γέλιο, τη χαρά και την ζεστασιά στον κόσμο. Ο ήλιος είναι κίτρινος, το φεγγάρι είναι κίτρινο, τα αστέρια είναι κίτρινα. Κάθε φορά που κοιτάς το λουλούδι ενός ολοκίτρινου ήλιου όλος ο κόσμος αρχίζει να χαμογελά. Χωρίς εμένα δεν θα υπήρχε χαρά και διασκέδαση.
To ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ δεν κρατιόταν άλλο : Εγώ είμαι το χρώμα της υγεία και της δύναμης. Μπορεί να είμαι λιγοστό στην γη αλλά είμαι πολύτιμο … γιατί εξυπηρετώ τις ανάγκες της ανθρώπινης ζωής. Σκεφτείτε τα φρούτα, πορτοκάλια, μάνγκος, καρότα. Όταν το σούρουπο γεμίζω με το χρώμα μου τον ουρανό, η ομορφιά μου είναι μοναδική. Κανείς δεν δίνει πεντάρα γα σας τότε.
Το ΚΟΚΚΙΝΟ έσκασε από το κακό του : Εγώ είμαι πάνω απ’ όλους σας. Εγώ είμαι το αίμα – η ζωή είναι το αίμα. Είμαι το χρώμα του κινδύνου και της γενναιότητας. Πάντα μάχομαι για τα ιδανικά. Φέρνω την φωτιά στο αίμα. Χωρίς εμένα η γη θα ήταν κρύα όπως το φεγγάρι, χωρίς ζωή. Είμαι το χρώμα του πάθους, της αγάπης, το κόκκινο τριαντάφυλλο, η πανσέτα, η όμορφη παπαρούνα
Το ΠΟΡΦΥΡΟ σηκώθηκε όσο πιο ψηλά μπορούσε : Εγώ είμαι το χρώμα της βασιλείας και της δύναμης. Βασιλιάδες, αρχηγοί, επίσκοποι όλοι τους εμένα διάλεξαν γιατί εγώ είμαι το χρώμα της εξουσίας και της σοφίας. Οι άνθρωποι δεν με αμφισβητούν. Υπακούουν και υποτάσσονται.
Το ΛΟΥΛΑΚΙ μίλησε σιγανά και ήρεμα αλλά με πείσμα : Μην με ξεχνάτε. Είμαι κι εγώ εδώ. Είμαι το χρώμα της σιωπής. Φαίνομαι λίγο και περνώ απαρατήρητο αλλά χωρίς εμένα όλοι σας γίνεστε κενοί, χωρίς περιεχόμενο. Εγώ εκπροσωπώ την σκέψη και την διανόηση. Με χρειάζεστε για να υπάρχει ισορροπία και αντίθεση, για την προσευχή το σούρουπο και την εσωτερική γαλήνη.
Έτσι συνέχιζαν τα χρώματα το τσάκωμα, με το καθένα να είναι σίγουρο για την υπεροχή του. Και το τσάκωμα εξελίχθηκε σε μεγάλο καυγά.
Ξαφνικά αστραπές έσκισαν τον ουρανό και βροντές τάραξαν τη γη και άρχισε ένας τρομερός κατακλυσμός. Τα χρώματα κουλουριάστηκαν από το φόβο τους και κόλλησαν μεταξύ τους ζητώντας προστασία και κουράγια το ένα με τ΄ άλλο. Μέσα σ΄αυτό τον χαλασμό η βροχή μίλησε με δυνατή φωνή.
-Χαζά και ψωροπερήφανα χρώματα. Δεν ντρέπεστε να τσακώνεστε ποιο είναι το καλλίτερο για να επιβληθεί στ’ άλλα !! Ακόμα δεν έχετε καταλάβει πως σας έχουν φτιάξει για ένα λόγο εξαιρετικό, μοναδικό και διαφορετικό ;
Ενώστε τα χέρια σας και ελάτε προς εμένα.
Υπακούοντας την βροχή ένωσαν τα χέρια τους και μαζεμένα προχώρησαν.
- Από τώρα και στο εξής όταν θα βρέχει το καθένα από σας θα απλώνεται στον ουρανό σε ένα τόξο από χρώματα για να δείχνετε πως είστε φτιαγμένοι να ζείτε ειρηνικά.

Το ουράνιο τόξο συμβολίζει την ελπίδα του αύριο.

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music