July 26, 2013
Rockανίζοντας
Ταξίδι...εκεί που η ψυχή απογυμνώνεται από την ψεύτικη αντίληψη της πραγματικότητας που μας περιτριγυρίζει στην καθημερινότητα μας..το καθε σούρουπο... κάθε γειτονιάς...κάθε κήπου εκείνη ακριβώς την ώρα ...που βγαίνουν οι νεράιδες και τα ξωτικά....Σήμερα Παρασκευή στις 11 το βράδυ η εκπομπή Rockανίζοντας δίνει ραντεβού με νεράιδες και ξωτικά!!
July 25, 2013
ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι σαμανοι του αρχαιου μεξικου ονομασαν < συμμαχους> τις ανεξηγητες δυναμεις που δρουσαν πανω τους. Τις αποκαλουσαν <συμμαχους> επειδη πιστευαν οτι μπορουσαν να τις χρησιμοποιησουν συμφωνα με τις επιταγες της καρδιας τους ,αντιληψη η οποια αποδειχτηκε μαλλον μοιραια για τους σαμανους αυτους, καθως αυτο που ονομαζαν <συμμαχο> δεν ειναι παρα ενα ον χωρις σωματικη υποσταση, που υπαρχει στο συμπαν.
Οι σημερινοι σαμανοι τα αποκαλουν ανοργανα οντα.
Το να αναρωτιεται κανεις ποια ειναι η λετουργεια των συμμαχων ειναι σαν να αναρωτιεται τι κανουμε εμεις οι ανθρωποι σε αυτο τον κοσμο. Απλως βρισκομαστε εδω, αυτο ειναι ολο. Και οι συμμαχοι βρισκονται κι αυτοι εδω, σαν κι εμας και ισως υπηρχαν εδω πριν απο μας..
πηγη
Οι σημερινοι σαμανοι τα αποκαλουν ανοργανα οντα.
Το να αναρωτιεται κανεις ποια ειναι η λετουργεια των συμμαχων ειναι σαν να αναρωτιεται τι κανουμε εμεις οι ανθρωποι σε αυτο τον κοσμο. Απλως βρισκομαστε εδω, αυτο ειναι ολο. Και οι συμμαχοι βρισκονται κι αυτοι εδω, σαν κι εμας και ισως υπηρχαν εδω πριν απο μας..
πηγη
Αγκάλιασε με ...
Η αρμονία η συναίσθησηη κίνηση του πρωτόγνωρου φάσματος
οι μνήμες της αγάπης
Σε μια σταγόνα φως ορίζομαι
Ταξίδεψα στων άστρων τη φλεγόμενη τρέλλα
Μες στη χαώδη πολυτέλεια του γαλαξία
που απ΄τον Έρωτα γεννήθηκε
στου χρόνου την απύθμενη αγκαλιά
Αγκάλιασε με
Είμαι μια πυγολαμπίδα τόση δα.
G.M
πηγη
οι μνήμες της αγάπης
Σε μια σταγόνα φως ορίζομαι
Ταξίδεψα στων άστρων τη φλεγόμενη τρέλλα
Μες στη χαώδη πολυτέλεια του γαλαξία
που απ΄τον Έρωτα γεννήθηκε
στου χρόνου την απύθμενη αγκαλιά
Αγκάλιασε με
Είμαι μια πυγολαμπίδα τόση δα.
G.M
πηγη
July 24, 2013
July 23, 2013
A Shaman's Dream...
Κρυστάλλινα νερά, άγγελέ μου,
ιστοί αράχνης.
βαθύ μαύρο βελούδο.
Γέλιο μωρού, μωρό μου
ξύλινα σπαθάκια,
σκούφοι από μέταλλo,
είσαι εδώ απόψε
μουσική,
μέσα της κύματα ενώνουν.
αρχίζω και θυμάμαι
τις νύχτες στο νησί,
εγώ κι εσύ,
η βασίλισσά σου,
έκπτωτη, άγγελέ μου,
ξύλο από μέταλλο,
πολύτιμη πέτρα,
το φως στ΄ αστέρια,
το φως στα μάτια σου,
έρωτα.
Διαχρονική αγάπη.
Βρέχει μουσική,
η μουσική της βροχής,
όμως μωρό μου,
βελούδινη νύχτα,
με τυλίγει πάλι,
σκοτεινή.
Το φως μου λαμπυρίζει.
"τώρα πια μόνο ο αέρας,
ίσως να φτάνει μόνο αυτό".
Μέσα απ΄ το βλέμμα,
ψυχές μαγνήτες,
πλανήτες.
Ουρλιάζω στη σιωπή,
μέσα μου σωπαίνω.
Θυμάσαι?
Τώρα αρχίζω και θυμάμαι.
Subscribe to:
Posts (Atom)