Το Ράδιο Ταξιδευτές δεν θα λειτουργήσει αυτό το Σαββατοκύριακο

Το Ράδιο Ταξιδευτές δεν θα λειτουργήσει αυτό το Σαββατοκύριακο...Ραντεβού πάλι εδώ από βδομάδα πάντα με τις καλύτερες μουσικές..!!

Rockανίζοντας

Ταξίδι...εκεί που η ψυχή απογυμνώνεται από την ψεύτικη αντίληψη της πραγματικότητας που μας περιτριγυρίζει στην καθημερινότητα μας..το καθε σούρουπο... κάθε γειτονιάς...κάθε κήπου εκείνη ακριβώς την ώρα ...που βγαίνουν οι νεράιδες και τα ξωτικά....Σήμερα Παρασκευή στις 11 το βράδυ η εκπομπή Rockανίζοντας δίνει ραντεβού με νεράιδες και ξωτικά!!

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι  σαμανοι  του  αρχαιου   μεξικου   ονομασαν  < συμμαχους> τις   ανεξηγητες  δυναμεις  που  δρουσαν  πανω  τους.  Τις   αποκαλουσαν  <συμμαχους> επειδη  πιστευαν  οτι  μπορουσαν  να τις  χρησιμοποιησουν  συμφωνα  με τις  επιταγες   της   καρδιας  τους ,αντιληψη  η  οποια  αποδειχτηκε    μαλλον  μοιραια  για  τους   σαμανους  αυτους, καθως  αυτο  που  ονομαζαν <συμμαχο>  δεν  ειναι  παρα  ενα  ον   χωρις  σωματικη  υποσταση,  που  υπαρχει  στο  συμπαν.
Οι  σημερινοι  σαμανοι  τα  αποκαλουν  ανοργανα   οντα.
Το  να  αναρωτιεται  κανεις  ποια  ειναι η   λετουργεια  των  συμμαχων  ειναι    σαν   να  αναρωτιεται    τι    κανουμε       εμεις  οι  ανθρωποι    σε  αυτο  τον   κοσμο.  Απλως    βρισκομαστε   εδω,  αυτο     ειναι  ολο.  Και  οι  συμμαχοι  βρισκονται   κι  αυτοι  εδω,  σαν  κι  εμας   και  ισως   υπηρχαν   εδω   πριν   απο  μας..



πηγη

Αγκάλιασε με ...

Η αρμονία η συναίσθησηη κίνηση του πρωτόγνωρου φάσματος
οι μνήμες της αγάπης
Σε μια σταγόνα φως ορίζομαι
Ταξίδεψα στων άστρων τη φλεγόμενη τρέλλα
Μες στη χαώδη πολυτέλεια του γαλαξία
που απ΄τον Έρωτα γεννήθηκε
στου χρόνου την απύθμενη αγκαλιά
Αγκάλιασε με
Είμαι μια πυγολαμπίδα τόση δα.

 G.M

πηγη

Wayne Dyer

Η αφθονία δεν είναι κάτι που πρέπει να αποκτήσεις, αλλά είναι κάτι με το οποίο πρέπει να συντονιστείς.

Wayne Dyer

Gordian Knot - Rivers Dancing

Η σημερινή μουσική πρόταση από το Ράδιο Ταξιδευτές

A Shaman's Dream...

Κρυστάλλινα νερά, άγγελέ μου,

ιστοί αράχνης.

βαθύ μαύρο βελούδο.

Γέλιο μωρού, μωρό μου

ξύλινα σπαθάκια,

σκούφοι από μέταλλo,

είσαι εδώ απόψε

μουσική,

μέσα της κύματα ενώνουν.

αρχίζω και θυμάμαι

τις νύχτες στο νησί,

εγώ κι εσύ,

η βασίλισσά σου,

έκπτωτη, άγγελέ μου,

ξύλο από μέταλλο,

πολύτιμη πέτρα,

το φως στ΄ αστέρια,

το φως στα μάτια σου,

έρωτα.

Διαχρονική αγάπη.

Βρέχει μουσική,

η μουσική της βροχής,

όμως μωρό μου,

βελούδινη νύχτα,

με τυλίγει πάλι,

σκοτεινή.

Το φως μου λαμπυρίζει.

"τώρα πια μόνο ο αέρας,

ίσως να φτάνει μόνο αυτό".

Μέσα απ΄ το βλέμμα,

ψυχές μαγνήτες,

πλανήτες.

Ουρλιάζω στη σιωπή,

μέσα μου σωπαίνω.

Θυμάσαι?

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι.

πηγη

Οδυσσέας Ελύτης - Οι κλεψυδρες του αγνώστου

Στην άγνοια ξεκουράζεται ο ουρανός

Στην κουπαστή του ύπνου ο άνθρωπος
Τυχερός αιχμάλωτος μιας φλόγας που αθωώνεται
γράφοντας τ’ αρχικά της στο        σκοτάδι
Απλωμένο σ’ άλλον κόσμο των κλειστών βλεφάρων
προνομιούχο       

Πιο κοντά στην κλειδαριά
Μεγάλου μυστικού που ανύποπτο σαλεύει προς τη λύτρωση
Εφαρμόζει ο πόθος τις εικόνες του, ζωή που υπάρχει
σ’ άλλη ζωή       
Αίμα που τρέχει από τα μάτια μου, στις πράξεις
των ηρώων του (άστρο εχέμυθο)       
Και τρέμει ο μόχθος των χεριών μου, υψώνεται
ώς τα χρώματα του θυρεού της λήθης       
Βλέπω το γέλιο που έγραψε τη μοίρα του
Βλέπω το χέρι που έδωσε το ρίγος του
Και τυλίγομαι σύννεφα που εύκολα ξεδιαλύνει
μια φτυαριά ουρανού        καθάριου.

Έμπιστο φως ξαναγεμίζεις το άλσος μου, έτοιμος είμαι στο
προσκάλεσμά σου       
Είμαστε δυο, και παρακάτω η ακροθαλασσιά πάλι με τις
πιο γνώριμες κραξιές των γλάρων       
Όπου κι αν βάλω πλώρη εδώ αράζω, το σκοτάδι
με χρωστάει στο φως       
Η γη στη θάλασσα, ή φουρτούνα στη γαλήνη

Κρεμασμένος απ’ τα κρόσσια μιας αυγής που εξάγνισε

τα νύχτια παρελθόντα       

Γεύομαι τους καινούριους ήχους, άθλους της δροσιάς

που επίστεψαν στα δέντρα       

Μια χλωρή παρουσία προχωράει στις ρίζες της κι αποκτάει

τη μέρα       

Σαν καρδιά που μπαίνει πια στη θέση της

Σαν γυναίκα που νιώθει πια τα νιάτα της

Και χαρίζει ανοίγοντας τους κόσμους των ματιών της

ηδονή ανεξάντλητη       

Μέρα ξανθή, του ήλιου ανταμοιβή και του Έρωτα

Οδυσσέας Ελύτης

Ακούς?.....

Έκλεισα με δύναμη την πόρτα μήπως και ακούσεις τον θόρυβο που έκανα φεύγοντας...
Τώρα μπορείς να με βρεις μόνο εκεί που η μουσική ζωντανεύει τα όνειρα
εκεί που συναντιόμαστε κάθε φορά που κλείνει ο κύκλος 
Ακούς ?...εκεί που σχεδιάζουμε κάθε φορά πως θα νικήσουμε την αιωνιότητα....

AnimA

Πικρή Αλήθεια -

Υπάρχει μια πικρή αλήθεια στη ζωή, που ανακάλυψα

ταξιδεύοντας ανατολικά και δυτικά.

Οι μόνοι που πραγματικά πληγώνουμε

είναι αυτοί που αγαπάμε περισσότερο.

Κολακεύουμε όσους γνωρίζουμε ελάχιστα

Ευχαριστούμε τον περαστικό επισκέπτη

Ενώ χτυπάμε απερίσκεπτα

όσους μας αγαπούν περισσότερο.

 Ella Wheeler Wilcox