March 19, 2013

Το λιοντάρι που μεγάλωσε με πρόβατα

Μια πολύ χρήσιμη παραβολή για τη σημασία που έχει να κατανοεί κανείς τη μοναδικότητα του εαυτού του...

Μια λέαινα πηδούσε από τον ένα λόφο στον άλλο και ακριβώς στη μέση γέννησε ένα μικρό. Το μικρό έπεσε… στο δρόμο, όπου περνούσε ένα μεγάλο πλήθος από πρόβατα. Φυσικά αναμείχθηκε με τα πρόβατα, έζησε με τα πρόβατα, συμπεριφερόταν σαν πρόβατο.
Δεν είχε ιδέα, ούτε καν στα όνειρά του, ότι είναι λιοντάρι.
Πώς μπορούσε να έχει;
Παντού τριγύρω του υπήρχαν πρόβατα κι άλλα πρόβατα.
Δεν είχε βρυχηθεί ποτέ σαν λιοντάρι τα πρόβατα δεν βρυχώνται.
Δεν είχε βρεθεί ποτέ μόνο του σαν λιοντάρι τα πρόβατα δεν μένουν μόνα ποτέ.
Βρίσκονται πάντοτε μέσα σε πλήθος το πλήθος είναι ζεστό, ασφαλές, σίγουρο. Αν δεις πρόβατα που περπατούν, περπατούν τόσο κοντά μεταξύ τους που σχεδόν σκοντάφτουν το ένα πάνω στο άλλο. Φοβούνται πάρα πολύ να μείνουν μόνα. Tο λιοντάρι όμως άρχισε να μεγαλώνει. Ηταν παράξενο το φαινόμενο. Ηταν ταυτισμένο νοητικά με την ύπαρξη του πρόβατου, αλλά η βιολογία δεν προχωρεί σύμφωνα με την ταύτισή σου η φύση δεν πρόκειται να σε ακολουθήσει. Έγινε ένα όμορφο νεαρό λιοντάρι, αλλά αυτά τα πράγματα έγιναν τόσο σιγά-σιγά που και τα πρόβατα επίσης συνήθισαν το λιοντάρι, καθώς το λιοντάρι συνήθιζε σταδιακά τα πρόβατα. Τα πρόβατα σκέφτονταν ότι ήταν κάπως τρελός, φυσικά. Δεν συμπεριφέρεται σωστά, κάπως μουρλός είναι, και μεγαλώνει συνεχώς. Υποτίθεται πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και υποκρινόταν πως είναι λιοντάρι… δεν είναι όμως λιοντάρι.
Τον βλέπουν από την ώρα που γεννήθηκε, τον έχουν μεγαλώσει, του έχουν δώσει το γάλα τους. Κι εκείνος από τη φύση του ήταν μη χορτοφάγος. Κανένα λιοντάρι δεν είναι χορτοφάγο, αλλά αυτό το λιοντάρι είναι χορτοφάγο, αφού τα πρόβατα είναι χορτοφάγα. Έτρωγε χορτάρι με μεγάλη χαρά. Αποδέχτηκαν αυτή τη μικρή διαφορά, ότι είναι κάπως μεγαλόσωμος και μοιάζει με λιοντάρι. Ένα πολύ σοφό πρόβατο είπε, “Είναι απλώς τέρας της φύσης. Συμβαίνει καμιά φορά”. Και αποδέχτηκε κι εκείνος ότι είναι αλήθεια αυτό. Το χρώμα του είναι διαφορετικό, το σώμα του είναι διαφορετικό μάλλον τέρας θα είναι, αφύσικος. Αλλά η ιδέα πως ήταν λιοντάρι ήταν αδύνατη! Τον περιέβαλαν όλα εκείνα τα πρόβατα και κάποια πρόβατα ψυχαναλυτές του έδιναν εξηγήσεις: “Είσαι απλώς τέρας της φύσης. Μην ανησυχείς. Είμαστε εμείς εδώ να σε φροντίσουμε”.

Κάποια μέρα όμως πέρασε ένα γέρικο λιοντάρι και είδε το νεαρό αυτό λιοντάρι να προεξέχει πολύ από το πλήθος των προβάτων. Δεν μπορούσε τα πιστέψει τα μάτια του! Δεν είχε ξαναδεί τέτοιο πράγμα ούτε και είχε ακούσει ποτέ στην ιστορία ολόκληρου του παρελθόντος ότι ένα λιοντάρι βρισκόταν μέσα στη μέση ενός πλήθους από πρόβατα και κανένα πρόβατο δεν φοβόταν. Και το λιοντάρι περπατούσε ακριβώς όπως τα πρόβατα, βόσκοντας στο χορτάρι. Το γέρικο λιοντάρι δεν μπορούσε να πιστέψει τα μάτια του. Ξέχασε ότι ήταν έτοιμος να πιάσει ένα πρόβατο για το πρόγευμά του. Ξέχασε το πρόγευμα τελείως. Ηταν τόσο παράξενο το πράγμα που προσπάθησε να πιάσει το νεαρό λιοντάρι. Ηταν όμως γέρος και το νεαρό λιοντάρι ήταν νεαρό έφυγε τρέχοντας. Παρόλο που πίστευε ότι ήταν πρόβατο, όταν υπήρξε ο κίνδυνος, ξέχασε την ταύτιση. Έτρεξε σα λιοντάρι και το γέρικο λιοντάρι είχε μεγάλη δυσκολία να το πιάσει. Τελικά όμως τον έπιασε το γέρικο λιοντάρι και εκείνος φώναζε κι έκλαιγε και έλεγε, “Συγχώρεσέ με, είμαι ένα φτωχό πρόβατο”. Το γέρικο λιοντάρι είπε, “Βλάκα! Σταμάτα κι έλα μαζί μου στη λίμνη”. Εκεί κοντά υπήρχε μια μικρή λίμνη. Οδήγησε εκεί το νεαρό λιοντάρι. Το νεαρό λιοντάρι δεν πήγαινε με προθυμία. Πήγαινε απρόθυμα, αλλά τι μπορείς να κάνεις ενάντια σε ένα λιοντάρι, αν είσαι ένα απλό πρόβατο; Μπορεί να σε σκοτώσει αν δεν το ακολουθήσεις, πήγε λοιπόν μαζί του. Η λίμνη ήταν σιωπηλή, χωρίς κυματισμούς, σχεδόν σαν καθρέφτης. Και το γέρικο λιοντάρι είπε στο νεαρό, “Για κοίτα. Κοίτα το πρόσωπό μου και κοίτα το πρόσωπό σου. Κοίτα το σώμα μου και κοίτα το δικό σου σώμα μέσα στο νερό”. Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο ακούστηκε ένας μεγάλος βρυχηθμός! Αντήχησε σε όλους τους λόφους. Τα πρόβατα εξαφανίστηκαν, ήταν τώρα ένα τελείως διαφορετικό πλάσμα, αναγνώρισε τον εαυτό του. Η ταύτιση με τα πρόβατα δεν ήταν η πραγματικότητα, ήταν απλώς μια αντίληψη του νου. Τώρα είχε δει την πραγματικότητα. Και το γέρικο λιοντάρι είπε, “Τώρα δε χρειάζεται να πω τίποτα. Έχεις καταλάβει”. Το νεαρό λιοντάρι ένιωσε να έχει παράξενη ενέργεια που δεν την είχε νιώσει ποτέ… σαν να βρισκόταν εκείνη σε νάρκη. Ένιωθε τεράστια δύναμη, και ήταν πάντοτε ένα αδύναμο, ταπεινό πρόβατο. Όλη εκείνη η ταπεινότητα, όλη εκείνη η αδυναμία, έγιναν καπνός.

Πρόκειται για μια αρχαία παραβολή σχετικά με τον Δάσκαλο και τον μαθητή.

Ο Δάσκαλος λειτουργεί έτσι ώστε να φέρει τον μαθητή στο σημείο που θα δει ποιός είναι και πως εκείνα που πιστεύει συνεχώς δεν είναι αλήθεια. Το νου σου δεν τον δημιουργεί η φύση. Προσπάθησε να βλέπεις πάντα την διαφορά: τον εγκέφαλό σου τον δημιουργεί η φύση. Ο εγκέφαλός σου είναι ένας μηχανισμός που ανήκει στο σώμα, αλλά τον νου σου τον δημιουργεί η κοινωνία μέσα στην οποία ζεις, η θρησκεία, η εκκλησία, η ιδεολογία που ακολουθούσαν οι γονείς σου, το εκπαιδευτικό σύστημα με το οποίο σε δίδαξαν καθώς και κάθε είδους πράγματα. Γι΄αυτό ακριβώς υπάρχει χριστιανικός νους και ινδουϊστικός νους, μωαμεθανικός νους και κομμουνιστικός νους. Ο εγκέφαλος είναι φυσικός, ο νους όμως είναι φτιαχτό φαινόμενο. Εξαρτάται σε ποιο ποίμνιο ανήκεις. Ηταν το ποίμνιο ινδουϊστικό; Τότε θα συμπεριφέρεσαι φυσικά σαν Ινδουϊστής.

Ο διαλογισμός είναι μία μέθοδος που μπορεί να σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι ο νους και αυτό σε κάνει εξαιρετικά να είσαι αφέντης. Μπορείς τότε να επιλέγεις τι είναι σωστό στο νου σου και τι δεν είναι σωστό στο νου σου, επειδή βρίσκεσαι μακριά, είσαι παρατηρητής, θεατής. Τότε δεν είσαι τόσο πολύ προσκολλημένος στο νου, και αυτός είναι ο φόβος σου. Έχεις ξεχάσει εντελώς τον εαυτό σου έχεις γίνει ο νους. Η ταύτιση είναι πλήρης. Οταν λέω λοιπόν, “Μείνε σιωπηλός. Μείνε ακίνητος. Να είσαι σε εγρήγορση και να παρατηρείς τις διαδικασίες των σκέψεών σου”, τρομάζεις, φοβάσαι. Μοιάζει με θάνατο αυτό. Κατά ένα τρόπο έχεις δίκιο, αλλά δεν πρόκειται για το δικό σου θάνατο, πρόκειται για τον θάνατο των προγραμματισμών σου. Συνδυασμένοι μαζί, ονομάζονται ο νους σου. Μόλις μπορέσεις να δεις καθαρά την διαφορά, ότι είσαι ξέχωρος από τον νου και ότι ο νους είναι ξέχωρος από τον εγκέφαλο, συμβαίνει αυτό αμέσως. Ταυτόχρονα, καθώς αποσύρεσαι από τον νου, βλέπεις ξαφνικά ότι ο νους βρίσκεται στη μέση στις δυο πλευρές του βρίσκονται ο εγκέφαλος και η συνειδητότητα. Ο εγκέφαλος είναι απλώς ένας μηχανισμός. Ο,τι θέλεις να κάνεις με αυτόν, μπορείς να το κάνεις. Το πρόβλημα είναι ο νους, επειδή τον φτιάχνουν οι άλλοι για σένα. Δεν είναι αυτός εσύ, δεν είναι καν δικός σου τα πάντα είναι δανεισμένα. Οι ιερείς, οι πολιτικοί, οι άνθρωποι που βρίσκονται στην εξουσία, οι άνθρωποι που έχουν επενδυμένα συμφέροντα, δεν θέλουν να ξέρεις ότι είσαι υπεράνω του νου, πέρα από τον νου. Η όλη τους προσπάθεια ήταν να σε κρατούν ταυτισμένο με τον νου, γιατί τον νου τον διευθύνουν εκείνοι, όχι εσύ. Σε εξαπατούν με πολύ λεπτό τρόπο. Οι διευθυντές του νου σου βρίσκονται απΆ έξω. Όταν ταυτίζεται η συνειδητότητα με τον νου, τότε ο εγκέφαλος είναι ανίσχυρος. Ο εγκέφαλος είναι απλώς μηχανικός. Ο,τι θέλει ο νους ο εγκέφαλος το κάνει. Αν όμως είσαι ξέχωρος, τότε ο νους χάνει τη δύναμή του διαφορετικά είναι κυρίαρχος. Και φοβάσαι το διαλογισμό γι΄αυτόν τον λόγο. Εγώ δεν ανήκω σε καμιά θρησκεία, δεν ανήκω σε καμιά πολιτική ιδεολογία, δεν ανήκω σε κανένα έθνος. Δεν είμαι γεμάτος από κάθε είδους ανοησίες που λέγονται ΄ιερές γραφές΄. Έχω απλώς βάλει τον νου στην άκρη. Χρησιμοποιώ κατευθείαν τον εγκέφαλο δεν υπάρχει ανάγκη κανενός προγραμματισμού, δεν υπάρχει ανάγκη κανενός διαμεσολαβητή.

Αλλά είναι κατανοητός ο φόβος σου. Σε έχουν μεγαλώσει με συγκεκριμένες αντιλήψεις και ίσως να φοβάσαι μήπως τις χάσεις.
Από τον Osho, Ινδός φιλόσοφος.

March 17, 2013

Το απαιτητικό έμβρυο


Ξαφνικά κατάλαβα ότι η εσωτερική πορεία ακολουθεί ακριβώς τους ίδιους νόμους που διέπουν τη σύλληψη και τη γέννηση. Από τη στιγμή της σύλληψης, όταν νιώσεις ότι κάτι το ασυνήθιστο έχει συμβεί εσωτερικά, ότι μια ορισμένη ένωση ή συγχώνευση έχει γίνει, περνάς στη μεγάλη και βασανιστική περίοδο της κύησης, της εγκυμοσύνης. Ακόμα τριγυρίζεις σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, ακόμα εξακολουθείς να ασχολείσαι με τον παλιό εαυτό σου και συνέρχεσαι μόνον όταν σε πιάνει μια ξαφνική ζαλάδα ή ναυτία που σου θυμίζει ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα σου, ότι έχεις αλλάξει προσανατολισμό, πως ό,τι και να κάνεις, ό,τι και να πιστέψεις, ένα άλλο ξένο ον αναπτύσσεται αργά μέσα σου και πρόκειται να σου υπαγορεύσει τους δικούς του νόμους. Είσαι υποχρεωμένος να το ακολουθήσεις αργά ή γρήγορα. Χρειάζεται προσοχή και φροντίδα, σε κουράζει μέχρι θανάτου καμιά φορά, όμως εκείνο που έχει σημασία από εκεί κι έπειτα είναι το έμβρυο και η αργή του ανάπτυξη, ενώ ο παλιός εαυτός σου παραμερίζεται, ξεχνιέται, δεν έχει πια σημασία. Το έμβρυο τον έχει υποκαταστήσει.


Σοφία Άντζακα

Από τον εγωκεντρισμό στην καθαρή συνειδητότητα


March 16, 2013

Μαθαίνοντας


Με τον καιρό μαθαίνει κανείς
τη λεπτή διαφορά ανάμεσα στο να κρατά ένα χέρι και να αλυσοδένει μια ψυχή.
Μαθαίνει πως αγαπώ δε σημαίνει: στηρίζομαι και ότι  συντροφικότητα δε σημαίνει: ασφάλεια..κι έτσι κανείς αρχίζει να μαθαίνει….

Πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και ότι τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις. Και αρχίζει να δέχεται τις ήττες  του με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα. 
Και μαθαίνει να χτίζει όλες τις διαδρομές του στο σήμερα γιατί το έδαφος του αύριο είναι υπερβολικά αβέβαιο για να κάνεις σχέδια… και κάθε μέλλον μπορεί να μείνει στη μέση.

Μετά από κάποιο καιρό μαθαίνει κανείς πως αν είναι υπερβολική, ακόμα και η ζέστη του ήλιου μπορεί να τον κάψει. Έτσι φυτεύει τον δικό του κήπο και διακοσμεί την δική του ψυχή  αντί να περιμένει κάποιον άλλο να του φέρει λουλούδια.

Μαθαίνει κανείς ότι μπορεί πραγματικά ν’ αντέξει, πως είναι πραγματικά δυνατός, πως πραγματικά αξίζει
και μαθαίνει και μαθαίνει…
με κάθε του μέρα μαθαίνει.

Με τον καιρό μαθαίνεις ότι το να είσαι με κάποιον
επειδή σου προσφέρει ένα καλό μέλλον σημαίνει
πως αργά ή γρήγορα θα θελήσεις να γυρίσεις  
στο παρελθόν σου.

Με τον καιρό καταλαβαίνεις πως μόνο αυτός που είναι ικανός να  σε αγαπάει με όλα σου τα ελαττώματα, δίχως να προσπαθεί να σε αλλάξει,
μπορεί να σου προσφέρει όλη την ευτυχία που επιθυμείς.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν βρίσκεσαι στο πλευρό κάποιου μόνο και μόνο για να συντροφεύεις την μοναξιά σου, στο τέλος θα φτάσεις να μη  θέλεις ούτε να τον βλέπεις.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι είναι μετρημένοι και ότι, εκείνος που δεν αγωνίζεται γι’αυτούς, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί πλαισιωμένος μόνο από ψεύτικες φιλίες.

Με τον καιρό μαθαίνεις πως τα λόγια που λέχθηκαν σε μια στιγμή θυμού μπορούν να συνεχίσουν να πληγώνουν αυτόν στον οποίο τα απεύθυνες για μια ολόκληρη ζωή.

Με τον καιρό μαθαίνεις να συγχωρείς αυτόν που το έπραξε, αλλά η συγχώρεση αφορά μόνο μεγάλες ψυχές.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν πλήγωσες σκληρά ένα φίλο, το πιθανότερο είναι ότι η φιλία ποτέ πια δε θα ξαναγίνει όπως πριν.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι, ακόμα κι αν είσαι ευτυχισμένος με τους φίλους σου, κάποια μέρα θα κλάψεις για εκείνους που άφησες να φύγουν.

Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι κάθε εμπειρία που βίωσες με κάθε άνθρωπο είναι ανεπανάληπτη.

«Κανείς μαθαίνει, μαθαίνει και μαθαίνει, κάθε μέρα που περνάει, μαθαίνει».

Ελπίζω πως όπως και σε μένα,
αυτά τα λόγια να μπορέσουν να μαλακώσουν λίγο το δρόμο σου.

                                       του Jorge Luis Borges


March 15, 2013

Βαθύς διαλογισμός ~ "Είσαι Αγνή Επίγνωση"








March 14, 2013

A Music in my Soul - Dark Moor

I break down just thinking on dark swallows, 
I've not strength enough to fly away, 
So I could look like a kid who follows, 
Staggering, a serpentine long way.

When my anguish is becoming bigger, 
Only loneliness is my true friend, 
Then the shadows show their tragic figures, 
Day and night are equal in the end.

Now, I see
How I am free, 
Behind in the past, 
Time is running fast
From then to me.

I try, in despair, to find a reason
When I have collapsed under the rain, 
I have better wait on other season
To be able to stand up again.

Now, I see
How I am free, 
Behind in the past, 
Time is running fast
From then to me.

I'll never grieve, 
Never wail, 
Never be afraid of tomorrow, 
I'll never leave
Never fail
Nor give up facing my woe, 
No crying, 
Oh, no!, 
But listening to a music in my soul, 
In my soul.

In the nights of pain my dreams were livid, 
Wax portrayals which escaped with dawn, 
Now, remains a memory so vivid
As the rest of me that carries on... 

Now, I see
How I am free, 
Behind in the past, 
Time is running fast
From then to me.

I'll never grieve, 
Never wail, 
Never be afraid of tomorrow, 
I'll never leave
Never fail
Nor give up facing my woe, 
No crying, 
Oh, no!, 
But listening to a music in my soul, 
In my soul.

I'll never grieve, 
Never wail, 
Never be afraid of tomorrow, 
I'll never leave
Never fail
Nor give up facing my woe, 
No crying, 
Oh, no!, 
But listening to a music in my soul, 
In my soul.

I'll never mourn:
If I'll die, I was born.

I'll never grieve, 
Never wail, 
Never be afraid of tomorrow, 
I'll never leave
Never fail
Nor give up facing my woe, 
No crying, 
Oh, no!, 
But listening to a music in my soul, 
In my soul.

I'll never grieve, 
Never wail, 
Never be afraid of tomorrow, 
I'll never leave
Never fail
Nor give up facing my woe, 
No crying, 
Oh, no!, 
But listening to a music in my soul, 
In my soul. 


March 13, 2013

Ράδιο Ταξιδευτές ...Καλώς ήρθατε...

Το Ράδιο Ταξιδευτές είναι ενα ερασιτεχνικό ραδιόφωνο το πάλευα αρκετό καιρό μεχρι να καταφερω να κανω οτι εκανα με τη βοήθεια σημαντικών φίλων ... Σκοπός του είναι το μοίρασμα της μουσικής η παρέα που πηγάζει απο αυτή, ακόμη έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να καταφέρουμε να το φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε γι αυτό να μας συγχωρέσετε  κάποιες ατέλειες που υπάρχουν και με τη βοήθεια των παιδιών που συνεργάζονται με το ραδιόφωνο και φυσικά με τη δική σας ελπίζουμε να σας χαρίζουμε όμορφες μουσικές στιγμές...Aς συνεχιστεί το ταξίδι μας ...μουσικό και πνευματικό ...Καλό ταξίδι συνοδοιπόροι ας απολαύσουμε τη διαδρομή.. Καλώς ήρθατε καλή μας ακρόαση!!!Επισκεφτείτε τη σελίδα του σταθμού εδω 
Ράδιο Ταξιδευτές

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music