December 19, 2012

Richie Kotzen-Faith

Σε όσους ελπίζουν.    Σε όσους αγαπούν.    Σε όσους σκέφτονται.      Σε όσους νιώθουν.     Σε όσους πονούν.

Faith...
I don´t wanna lose my faith
In all of the things that I felt so strong
I may be sleeping, but I'm holding on

I feel like life has been bleedin' me
I not the same as I used to be
All around me is changing
The times, the words, the faces
But I know, I can´t stop believing

Living in faith
I don´t wanna lose my faith
In all of the things that I felt so strong
I may be sleeping, but I'm holding on

I'm talking 'bout faith
I don´t wanna lose my faith
But what am I supposed to do when the feeling is gone?
The hardest thing about it is moving on

I know somebody has got a bigger plan
I know the future is out of my hands
I´m all right with waiting and anticipating love
Cause won´t stop believing 

Living in faith
I don´t wanna lose my faith
In all of the things that I felt so strong
I may be sleeping, but I'm holding on

I'm talking 'bout faith
I don´t wanna lose my faith
But what am I supposed to do when the feeling is gone?
The hardest part of all it is moving on

I have been here for so long... yeah, yeah
But my faith is keeping me strong... strong

Don't stop believing in faith
I don´t wanna lose my faith
In all of the things that I felt so strong
I may be sleeping, but I'm holding on

I´m talking 'bout faith
I don´t wanna lose my faith
But what am I supposed to do when the feeling is gone?
The hardest part of all it is moving on

Don´t wanna lose my faith
I just gotta learn to love
Never gonna lose my faith
I just need to hold on...
Hold on to my faith


December 17, 2012

Sarissa

Sarissa...... 1985-2012 Μια πορεια που διεγραψε μια από τις ιστορικότερες και μεγαλύτερες ελληνικές μπάντες.....Tην Τριτη 18 του μηνα στις 9 το βράδυ το Ραδιο Ταξιδευτες σ ενα αφιερωμα στο θρυλικό συγκρότημα που ειναι ετοιμο να δειξει και παλι τα δοντια του....Καλεσμενος στο studio η ψυχη τους Dimitris Jimmy Selalmazidis και ο George Hatzisimeonidis  τραγουδιστης της μπάντας..!!

December 16, 2012

"Ινδιάνικη προσευχή στη γη"

"Ινδιάνικη προσευχή" Προσευχή της φυλής Ute. Οι Ινδιάνοι Ute ζούσαν ξέχωρα από τις περισσότερες φυλές. Ζούσαν στα πεδινά και στα βουνά μια περιοχής που ήταν περίπου 150.000 τετραγωνικά μίλια. Αυτή η περιοχή περιλάμβανε τόπους για κυνήγι, μέρη με πνευματική σημασία και τις περιοχές των εφτά ομάδων Ute. (Mouache, Capote, Weeminuche, Tabeguache, Parianucs, Uintahs, Yampahs)
Γη μάθε με να θυμάμαι
Γη μάθε με ηρεμία
όπως τα χορτάρια ηρεμούν με το φως.
Γη μάθε με να υποφέρω
όπως οι γηραιές πέτρες υποφέρουν από τη μνήμη.
Γη μάθε με ταπεινοφροσύνη
όπως τα άνθη είναι ταπεινά από την αρχή.
Γη μάθε με να νοιάζομαι
όπως η μάνα που προστατεύει τα μικρά της.
Γη μάθε με θάρρος
όπως το δέντρο που ορθώνεται μοναχό.
Γη μάθε με περιορισμό
όπως το μυρμήγκι που αργοσαλεύει στο έδαφος.
Γη μάθε μου ελευθερία
όπως τον αετό που πετάει στον ουρανό.
Γη μάθε μου παραίτηση
όπως το φύλλο που πεθαίνει το φθινόπωρο.
Γη μάθε με αναγέννηση
όπως τον σπόρο που φυτρώνει την άνοιξη.
Γη μάθε με να ξεχνάω τον εαυτό μου
όπως το λιωμένο χιόνι ξεχνά την ζωή του.
Γη μάθε με να θυμάμαι την καλοσύνη
όπως οι ξηροί αγροί κλαίνε στην βροχή.


December 15, 2012

Οι Επτά Πύλες του Ιχνηλάτη


Οι Επτά Πύλες του Ιχνηλάτη


Η Πρώτη θα είναι φτιαγμένη από πλίνθους...

Και ο φύλακας θα είναι ένα γυμνό παιδί. Θα σε ρωτήσει σοβαρά:
«Ποια είναι η ουσία του κόσμου;» και θα πρέπει να απαντήσεις:
«κείνο που αντικρίζω κάθε πρωί στα μάτια της»
και θα σ' αφήσει να περάσεις.



Και η Δεύτερη θα είναι φτιαγμένη από φύλλα δρυός...

Και ο φύλακας θα είναι μια νέα κοπέλα. Θα σε ρωτήσει χαρούμενα:
«Τι υπήρχε πριν από σένα;» και θα πρέπει να απαντήσεις:
«Εγώ»
και θα σ' αφήσει να περάσεις


Και η Τρίτη θα είναι φτιαγμένη από πέτρα...

Και ο φύλακας θα είναι ένας Σειληνόs
Θα σε ρωτήσει παιγνιδιάρικα:
«Ποιος έφτιαξε την Ονειροχώρα;»
και θα πρέπει να απαντήσεις:
«Η ποίηση, ο φόβος και ο έρωτας»
και θα σ' αφήσει να περάσεις


Και η Τέταρτη θα είναι φτιαγμένη από Φωτιά...

Και ο φύλακας θα είναι μια γερόντισσα καμπουριασμένη.
Θα σε ρωτήσει αυστηρά:
«Τι'ναι κείνο που τώρα πια αρνούμαι να κοιτάξω;» και θα πρέπει να απαντήσεις:
«Όσα δεν έζησες γεμάτη αγάπη»
και θα αφήσει να περάσεις

Και η Πέμπτη θα είναι φτιαγμένη από Ομίχλη...

Και ο φύλακας θα είναι ένας γελωτοποιός.
Θα σε ρωτήσει γελώντας περίεργα:
«Ποιος είναι ο ήχος του θανάτου;» Κι εσύ θα γελάσεις τρανταχτά.
Και θα αφήσει να περάσεις


Και η Έκτη θα είναι φτιαγμένη από Σκοτάδι...

Και ο φύλακας θα είναι ένα ασώματο Τίποτε.
Θα σε ρωτήσει ψιθυρίζοντας:
«Τι αρκεί για να υπερβείς τον εαυτό σου;»
και θα πρέπει να τον προσπεράσεις σιωπηλός
και θα σ' αφήσει να περάσεις

Και η Εβδόμη θα είναι φτιαγμένη από τη σάρκα σου...

Και ο φύλακας θα είναι ο εαυτός σου.
Θα σε ρωτήσει χωρίς τα χείλη να κινούνται:
«Γιατί θέλεις να σ' αφήσω να περάσεις;» και θα απαντήσεις:
«Γιατί είναι αμέτρητες ακόμα οι Πύλες που είναι αόρατες και περιμένουν»
και θα είσαι εσύ που θα περάσεις ανεμπόδιστα προς τη Μοναξιά...




ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ

December 14, 2012

Om "State of Non-Return"

Τι είναι για μας αξία; 
τα όνειρά μας; 
Έχουμε όνειρα; 
Θα καταπατήθηκαν 
από τον καναπέ και την τηλεόραση 
ευκολία σκοτάδι
τυφλοί με τα μάτια ανοιχτά......




Traveler now reach the stream, the astral flight adapter
From the pain-sheath life ascends, the non-returner sees
Empathy release me, and the phoenix rise triumphant
And walks into the certitude ground, the soul's submergence ends

From the rounds of rebirth, he arrives onto the deathless
Light trickles through the adjunct worlds, the soul galleon prevails
Liberates in wisdom, to complete state of negation
The five roads subsumed by grace emancipates from dream

December 13, 2012

Μετρώντας τ΄ άστρα

Σα να 'τανε φτιαγμένος για το κέφι σου ο κόσμος ζήσε,
λες και τον χουνε ξομπλιάσει για την αφεντιά σου μόνο.
Μα μην το λησμονάς πώς δεν εισ' άλλο από μια χούφτα χιόνι
στην αμμουδιά στρωμένο μια δύο μέρες, που θα λιώσει.


Σύννεφο τις κακοκεφιάς να μην αφήνεις να σε σκιάζει
κι ας μη χαθούν οι μέρες σου σ' αναίτιας λύπης την ομίχλη.
Μην απαρνιέσαι το λιβάδι, το φιλί, το ερωτικό τραγούδι
μέχρι με τον πηλό να ζυμωθεί, μια μέρα, ο πηλός σου.
Έσφιξ' αχόρταγα τα χείλια μου ρωτώντας το ποτήρι
μη θα μπορούσα τάχα να γυρέψω τ' άγουρά μου χρόνια.
Και κείνο μουρμουρίζει σφίγγοντας τα χείλια στα δικά μου:
«Πιες άλλη μια γουλιά. Δέν έχει γυρισμό αυτός ο δρόμος».

Αυτός ο θόλος, π' όλοι ζούμε κάτωθέ του ζαλισμένοι,
είναι του Αλλάχ το μαγικό το θέατρο σκιών, ας πούμε.
Λυχνάρι του ο ήλιος και πλατύ λευκό πανί του ο κόσμος
κι αμέτρητες φιγούρες πίσω του σκοτεινές, που παραδέρνουν.

 Τη μέρα την αυριανή, φωνή καμιά δε σου την τάζει.
Γι' αυτό φεγγάρι μου θνητό με την ψυχή σου γλέντα,
αδειάζοντας στη φωτοφεγγαριά.
Μπορεί ένα μεσονύχτι
να ψάχνει το φεγγάρι να μας βρει και να 'μαστε φευγάτοι.

Omar Khayyám

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music