November 1, 2012
October 31, 2012
Karma Web Radio
Οι αισθήσεις μπλέκονται σε ένα παιχνίδι,
προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα όρια τους…
Γεύσεις αιώνων…
Μυρωδιές ενός φθινοπώρου που δεν εννοεί να πάρει
τη θέση του…
Ήχοι μιας φύσης που χαμογελάει
Karma Web Radio
http://karmawebradio.blogspot.com/
πηγη
προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα όρια τους…
Γεύσεις αιώνων…
Μυρωδιές ενός φθινοπώρου που δεν εννοεί να πάρει
τη θέση του…
Ήχοι μιας φύσης που χαμογελάει
Karma Web Radio
http://karmawebradio.blogspot.com/
πηγη
Joe Bonamassa - I´ll Take Care of You (W/Beth Hart) - Live Beacon Theatre - NYC 2011
Μια αριστουργηματικη blues μπαλαντα απο τον J Bonamassa και την B Hart η σημερινη μουσικη προταση της ημερας.....
I know you've been hurt
By someone else
I can tell by the way
You carry yourself
But if you'll let me
Here's what I'll do
I'll take care of you
I, I loved and lost
The same as you
So you see I know
Just what you've been through
And if you'll let me
Here's what I'll do
I just have got to take care of you
You won't ever have to worry
You don't ever have to cry
I'll be there beside you
To dry your weeping eyes
So darlin' tell me
That you'll be true
'Cause there's no doubt in my mind
I know what I want to do
And just as sure
One and one is two
I just got, I got to take care of you
I just got to take care of you
Take care of you
I know you've been hurt
By someone else
I can tell by the way
You carry yourself
But if you'll let me
Here's what I'll do
I'll take care of you
I, I loved and lost
The same as you
So you see I know
Just what you've been through
And if you'll let me
Here's what I'll do
I just have got to take care of you
You won't ever have to worry
You don't ever have to cry
I'll be there beside you
To dry your weeping eyes
So darlin' tell me
That you'll be true
'Cause there's no doubt in my mind
I know what I want to do
And just as sure
One and one is two
I just got, I got to take care of you
I just got to take care of you
Take care of you
October 30, 2012
Μπροστά στο Νόμο
Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός, σ’ αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και ύστερα ρωτά μήπως θα μπορούσε να μπει αργότερα.
«Ίσως», λέει ο θυρωρός, «τώρα όμως όχι».
Μα η πύλη είναι ανοιχτή όπως πάντα και καθώς παραμερίζει ο θυρωρός, σκύβει ο άνθρωπος, για να κοιτάξει μέσα από την πύλη. Μόλις το αντιλήφθηκε αυτό ο θυρωρός, γελάει και λέει: «Αν τόσο σε σκανδαλίζει η πύλη, δοκίμασε να μπεις, μ” όλο που σου το απαγόρεψα. Πρόσεξε όμως: είμαι δυνατός. Και δεν είμαι παρά ο έσχατος απ’ όλους τους θυρωρούς.
Από αίθουσα σε αίθουσα είναι κι άλλοι θυρωροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλο. Τη θέα του τρίτου ούτ’ εγώ καλά-καλά μπορώ να την αντέξω».
Τέτοιες δυσκολίες δεν τις περίμενε ο χωρικός. Ο νόμος ωστόσο πρέπει να‘ναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέφτεται, και καθώς τώρα κοιτάζει προσεχτικά τον θυρωρό, τυλιγμένο στο γούνινο πανωφόρι του, με τη μεγάλη σουβλερή του μύτη, με τη μακριά, αραιή, μαύρη, τατάρικη γενειάδα, αποφασίζει πως είναι καλύτερα να περιμένει μέχρι να πάρει την άδεια να μπει. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να καθίσει πλάι στην πύλη. Εκεί δα κάθεται μέρες και χρόνια. Κάνει πολλές προσπάθειες να του επιτρέψουν να μπει και κου ράζει τον θυρωρό με τα παρακάλια του.
Ο θυρωρός τού κάνει συχνά μικρές ερωτήσεις, τον ρωτάει για τον τόπο του και για πολλά άλλα. Μα οι ερωτήσεις του είναι αδιάφορες, όπως αυτές που κάνουν οι μεγαλοκύριοι και στο τέλος του λέει πάντα πως δεν μπορεί ακόμα να τον αφήσει να μπει. Ο άνθρωπος, που ήταν καλά εφοδιασμένος για το ταξίδι του, τα ξοδεύει όλα, ακόμη κι ό,τι πολύτιμο είχε, για να εξαγοράσει τον θυρωρό. Εκείνος τα δέχεται βέβαια όλα κι έπειτα λέει: «Τα δέχομαι μόνο και μόνο για να μη νομίσεις πως παράλειψες τίποτα».
Όλα αυτά τα πολλά χρόνια ο άνθρωπος παρατηρεί το θυρωρό αδιάκοπα. Απολησμονάει τους άλλους θυρωρούς κι αυτός ο πρώτος τού φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για να μπει στο νόμο. Καταριέται την κακή του τύχη. Τα πρώτα χρόνια χωρίς συγκρατημό και δυνατά, αργότερα, όσο γερνάει, μουρμουρίζει μόνο. Αρχίζει να ξεμωραίνεται και, μια και μελετώντας χρόνια το θυρωρό γνώρισε και τους ψύλλους του γούνινου γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και ν’αλλάξουν τη γνώμη του θυρωρού.
Τέλος, εξασθενίζει το φως του και δεν ξέρει αν γύρω του στ’ αλήθεια σκοτεινιάζει,ή αν μοναχά τα μάτια του τον απατούν. Ωστόσο, τώρα διακρίνει μέσα στο σκοτάδι μια λάμψη, που ξεχύνεται άσβεστη μέσα από του νόμου την πύλη. Δεν έχει πια πολλή ζωή. Πριν από το θάνατό του σμίγουν οι πείρες όλης του της ζωής σε ένα ερώτημα, που ποτέ ως τα τώρα δεν είχε βάλει στο θυρωρό. Του γνέφει, γιατί δεν μπορεί πια ν’ ανασηκώσει το ξυλιασμένο κορμί του. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει πολύ κοντά του, γιατί ο άνθρωπος έχει πολύ μαζέψει.
«Τι θες ακόμα να μάθεις;» ρωτάει ο θυρωρός, «είσαι αχόρταγος…». «Όλοι αγωνίζονται για το νόμο», λέει ο άνθρωπος, «πώς γίνεται να μην έχει ζητήσει όλα αυτά τα χρόνια κανένας άλλος εκτός από μένα να μπει;» Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος είναι πια στο τέλος του κι επειδή χάνεται η ακοή του, φωνάζει στ’ αυτί του μ’ όλη τη δύναμη της φωνής του για να τον ακούσει: «Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω.»
Franz Kafka
Alvin Lee - The Bluest blues
Το ταξιδι μας συνεχιζεται με τον Alvin Lee και την μπλουζ μπαλαντα The Bluest Blues....Την καλημερα μου σε ολους τους συνοδοιπορους...
Couldn't wait to see you
Waiting by the door
There was no one there to meet me
And your clothes were on the floor
Sorry if I hurt you
And I made you cry
Couldn't stand to see you
With another guy
It's the bluest blues
And it cuts me like a knife
It's the bluest blues
Since you walked out of my life
Couldn't really tell you
How you hurt my pride
Something broke within me
Down inside
Never knew I loved you
Till you went away
Now the loneliness surrounds me
Every day
It's the bluest blues
Since you walked out of the door
It's the bluest blues
'Cause I won't see you no more
Sorry if I failed you
And somehow I'm to blame
The bluest blues
I'm feeling is a crying shame
Just can't live without you
Face another day
'Cause the bluest blues
I'm feeling and it's here to stay
It's the bluest blues
And it cuts me to the bone
It's the bluest blues
When you can't find your way home
Couldn't wait to see you
Waiting by the door
There was no one there to meet me
And your clothes were on the floor
Sorry if I hurt you
And I made you cry
Couldn't stand to see you
With another guy
It's the bluest blues
And it cuts me like a knife
It's the bluest blues
Since you walked out of my life
Couldn't really tell you
How you hurt my pride
Something broke within me
Down inside
Never knew I loved you
Till you went away
Now the loneliness surrounds me
Every day
It's the bluest blues
Since you walked out of the door
It's the bluest blues
'Cause I won't see you no more
Sorry if I failed you
And somehow I'm to blame
The bluest blues
I'm feeling is a crying shame
Just can't live without you
Face another day
'Cause the bluest blues
I'm feeling and it's here to stay
It's the bluest blues
And it cuts me to the bone
It's the bluest blues
When you can't find your way home
October 29, 2012
Deep Purple - Child in Time
Υπάρχει ένας τρόπος που μπορείτε να ζήσετε με το θαύμα που είχατε ως παιδί, αλλά χωρίς τα αρνητικά συναισθήματα και την άγνοια της παιδικής ηλικίας.....Η σημερινή μουσική πρόταση της ημέρας......
Sweet child in time you'll see the line
The line that's drawn between good and the bad
See the blind man shooting at the world
Bullets flying, taking toll
If you've been bad, lord I bet you have
And you've not been hit by flying lead
You'd better close your eyes
Bow your head
Wait for the ricochet
I wanna hear you scream
Sweet child in time you'll see the line
The line that's drawn between, good and the bad
See the blind man shooting at the world
Bullets flying, taking toll
If you've been bad, lord I bet you have
And you've not been hit by flying lead
You'd better close your eyes
Bow your head
Wait for the ricochet
I gotta hear you scream
Sweet child in time you'll see the line
The line that's drawn between good and the bad
See the blind man shooting at the world
Bullets flying, taking toll
If you've been bad, lord I bet you have
And you've not been hit by flying lead
You'd better close your eyes
Bow your head
Wait for the ricochet
I wanna hear you scream
Sweet child in time you'll see the line
The line that's drawn between, good and the bad
See the blind man shooting at the world
Bullets flying, taking toll
If you've been bad, lord I bet you have
And you've not been hit by flying lead
You'd better close your eyes
Bow your head
Wait for the ricochet
I gotta hear you scream
October 28, 2012
MOONRISE - The Lights Of A Distant Bay
Μια μπαντα απο την Πολωνια που πισω της ουσιαστικα υπαρχει ενα προσωπο ο Kamil Konieczniak / keyboards, guitars, bass, drums και στα φωνητικα τον Lukasz Gall ενα υπεροχο τραγουδι απο τον χωρο του Progressive η σημερινη μουσικη προταση
I see the lights
Of a distant bay
They seem to shine on me again
And their beams
Uncover all the truth
I think of all
That could have been
Of all the things that looked so real
And I know
They won’t come back to me
Just like a child
I tried to hide
My true desire, my state of mind
All my life
Was like a run
And now I’m here
With just one plan
I want to find myself again
See the mystery of fate
I seem to hear
The freedom bell
It’s in the distance, everywhere
I want to go
But I can’t move my feet
I sit and wait
For day to come
I see the lights of passing cars
But it’s not the light for me
I see the lights
Of a distant bay
They seem to shine on me again
And their beams
Uncover all the truth
I think of all
That could have been
Of all the things that looked so real
And I know
They won’t come back to me
Just like a child
I tried to hide
My true desire, my state of mind
All my life
Was like a run
And now I’m here
With just one plan
I want to find myself again
See the mystery of fate
I seem to hear
The freedom bell
It’s in the distance, everywhere
I want to go
But I can’t move my feet
I sit and wait
For day to come
I see the lights of passing cars
But it’s not the light for me
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ...ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
''Μόνον οι ελεύθεροι άνθρωποι, είναι ικανοί να αγαπήσουν''
Μια φορά, ο “Άγριος Ταύρος” και το “Μπλε Σύννεφο”, πήγαν πιασμένοι χέρι χέρι, στη σκηνή του γέρου μάγου της φυλής και του είπαν:
➷ Εμείς αγ
απιόμαστε πάρα πολύ. Γι’αυτό ήρθαμε σε σένα, να μας δώσεις μια συμβουλή για να ζήσει η αγάπη μας αιώνια. Μια συμβουλή που θα μας βοηθήσει να μείνουμε για πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον.
Ο γέρος συγκινημένος, που έβλεπε δύο νέους τόσο ερωτευμένους, και τόσο διψασμένους ν’ ακούσουν μια συμβουλή του, τους είπε:
➷ Εσύ “Μπλε Σύννεφο” πρέπει ν’ ανεβείς στο βουνό και να κυνηγήσεις το πιο δυνατό γεράκι, και να το φέρεις εδώ ζωντανό. Και συ “Άγριε Ταύρε”, να σκαρφαλώσεις στο βουνό να βρεις τον πιο άγριο αετό, να τον πιάσεις, και να μου τον φέρεις εδώ ζωντανό.
Την προκαθορισμένη ημέρα, οι δύο νέοι, ήταν μπροστά στη σκηνή του μάγου, με τα πουλιά στα χέρια.
Ο γέρος, τα έβγαλε από τα δίχτυα, και διαπίστωσε ότι ήταν τα φημισμένα πουλιά.
➷Τώρα, δέστε τα πουλιά από το πόδι με αυτό το δερμάτινο κορδόνι, και μετά αφήστε τα να πετάξουν ελεύθερα !!!
Το ζευγάρι, έκανε αυτό που ζήτησε ο γέρος και άφησαν τα πουλιά ελεύθερα. Ο αετός και το γεράκι προσπάθησαν να πετάξουν, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν μικρά πηδήματα. Μετά από λίγο, εκνευρισμένα που δεν μπορούσαν να πετάξουν, άρχισαν να επιτίθενται το ένα στο άλλο, με αποτέλεσμα να πληγωθούν. Τότε ο γέρος είπε:
➷Αυτό που βλέπετε τώρα, να μην το ξεχάσετε ποτέ. Διότι κι εσείς είστε όπως ο αετός και το γεράκι. Αν είστε δεμένοι ο ένας με τον άλλον, όπως αυτά τα δύο πουλιά, έστω κι από αγάπη, όχι μόνο θα υποφέρετε, αλλά αργά η γρήγορα, θ’ αρχίσει να πληγώνει ο ένας τον άλλον.
Αν θέλετε να κρατήσει η αγάπη σας, πετάξτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι. Αφήστε ελεύθερο ο ένας τον άλλον, να πετάξει με τα δικά του φτερά !!!!
Ο γέρος συγκινημένος, που έβλεπε δύο νέους τόσο ερωτευμένους, και τόσο διψασμένους ν’ ακούσουν μια συμβουλή του, τους είπε:
➷ Εσύ “Μπλε Σύννεφο” πρέπει ν’ ανεβείς στο βουνό και να κυνηγήσεις το πιο δυνατό γεράκι, και να το φέρεις εδώ ζωντανό. Και συ “Άγριε Ταύρε”, να σκαρφαλώσεις στο βουνό να βρεις τον πιο άγριο αετό, να τον πιάσεις, και να μου τον φέρεις εδώ ζωντανό.
Την προκαθορισμένη ημέρα, οι δύο νέοι, ήταν μπροστά στη σκηνή του μάγου, με τα πουλιά στα χέρια.
Ο γέρος, τα έβγαλε από τα δίχτυα, και διαπίστωσε ότι ήταν τα φημισμένα πουλιά.
➷Τώρα, δέστε τα πουλιά από το πόδι με αυτό το δερμάτινο κορδόνι, και μετά αφήστε τα να πετάξουν ελεύθερα !!!
Το ζευγάρι, έκανε αυτό που ζήτησε ο γέρος και άφησαν τα πουλιά ελεύθερα. Ο αετός και το γεράκι προσπάθησαν να πετάξουν, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν μικρά πηδήματα. Μετά από λίγο, εκνευρισμένα που δεν μπορούσαν να πετάξουν, άρχισαν να επιτίθενται το ένα στο άλλο, με αποτέλεσμα να πληγωθούν. Τότε ο γέρος είπε:
➷Αυτό που βλέπετε τώρα, να μην το ξεχάσετε ποτέ. Διότι κι εσείς είστε όπως ο αετός και το γεράκι. Αν είστε δεμένοι ο ένας με τον άλλον, όπως αυτά τα δύο πουλιά, έστω κι από αγάπη, όχι μόνο θα υποφέρετε, αλλά αργά η γρήγορα, θ’ αρχίσει να πληγώνει ο ένας τον άλλον.
Αν θέλετε να κρατήσει η αγάπη σας, πετάξτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι. Αφήστε ελεύθερο ο ένας τον άλλον, να πετάξει με τα δικά του φτερά !!!!
πηγη
October 27, 2012
ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ
Σύμφωνα με τους κλασικούς ποιητές Θεόκριτο, Οβίδιο και Βιργίλιο, η Αμαρυλλίδα ήταν μια βοσκοπούλα. Μια παρθένα νύμφη, συνεσταλμένη και ντροπαλή αλλά και σκληροτράχηλη. Ερωτεύτηκε σφοδρά τον από τον Αλταίονα, ένα βοσκό με παγωμένη καρδιά, αλλά τόσο όμορφο όσο ο Απόλλωνας και τόσο δυνατό όσο ο Ηρακλής, και αποφάσισε να είναι αληθινή μόνο γι' αυτόν χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Ο Αλταίων ασυγκίνητος από τη γοητεία της, είχε μοναδική επιθυμία να του προσφερόταν ένα λουλούδι που να μην υπήρχε ποτέ στον κόσμο. Η Αμαρυλλίδα συμβουλεύτηκε το μαντείο των Δελφών και της είπαν να τρυπήσει την καρδιά της με ένα χρυσό τόξο μπροστά στην πόρτα του Αλταίονα. Το έκανε αυτό, φορώντας ένα κατάλευκο φόρεμα, για τριάντα συνεχόμενα βράδια, ρίχνοντας το αίμα της. Ο βοσκός τελικά άνοιξε την πόρτα του και είδε ένα λουλούδι με βαθυκόκιννα πέταλα, που είχε βαφτεί από το αίμα της καρδιάς της Αμαρυλλίδας
October 26, 2012
Uriah Heep - Choices
Η σημερινη μουσικη προταση της ημερας ειναι ενα τραγουδι που μας παει 35 χρονια πισω μεσα απο το αλμπουμ Innocent Victim ....Ενα τραγουδι που πρεπει να το αφησεις να μιλησει μεσα σου.....
*****... Και όλοι κάνουμε τις επιλογές μας,
όπως ένας τυφλός βρίσκει τον δρόμο του.
Και η επιλογή που έκανα είναι απλή...
πάθος αντί για πόνο...*****
όπως ένας τυφλός βρίσκει τον δρόμο του.
Και η επιλογή που έκανα είναι απλή...
πάθος αντί για πόνο...*****
I was walking alone thru a side show
With passion and pain on each side.
Something inside me was calling
For a chance to stay alive.
At the time I didn't know what was calling
As my head was buried in grief.
Today I heard what was crying.
My FREEDOM calling me
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain.
When I got to the end of the side show
And looked back to where I had been,
My eyes filled with teardrops of loneliness
For the ones who will never be free
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain.
I thought of the children in the side show
As they wandered around so confused.
Some day they'll make their decision
But which one will they choose?
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain
With passion and pain on each side.
Something inside me was calling
For a chance to stay alive.
At the time I didn't know what was calling
As my head was buried in grief.
Today I heard what was crying.
My FREEDOM calling me
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain.
When I got to the end of the side show
And looked back to where I had been,
My eyes filled with teardrops of loneliness
For the ones who will never be free
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain.
I thought of the children in the side show
As they wandered around so confused.
Some day they'll make their decision
But which one will they choose?
And we all make our choices
Like a blind man feels his way,
And the choice I've made is simple:
Passion over pain
- Mick Box – guitars
- Ken Hensley – keyboards, guitars, vocals
- Lee Kerslake – drums, vocals
- Trevor Bolder – bass guitar
- John Lawton – vocals
Subscribe to:
Posts (Atom)