October 14, 2012

Στο ναο της αγαπης προσκυνησα το ειδωλο μου

AnimA

October 13, 2012

Στο ακρογιάλι της ουτοπίας

Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους, που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους. Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μια χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία.
Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν τελικά για την παγίδα τους.
Μοιάζει να ψάχνουν, κάπου να αιχμαλωτιστούν.
Κάπου να χαρίσουν, κάπου να πετάξουν, την ελευθερία που ήδη κουβαλάνε μέσα τους, χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν.
Μερικοί, μπαίνουν σε ναρκοπέδια και χάνονται.
Άλλοι βρίσκουν τη μεγάλη παγίδα και παγιδεύονται.
Ολότελα. Για πάντα.
Μόνο που δεν παραδέχονται ποτέ, πως εκεί που έφτασαν, είναι παγίδα.
Της δίνουν απλώς μια άλλη ονομασία. Χρέος, ας πούμε. Θυσία. Αποστολή.
Έτσι για να μπορούνε δηλαδή, άμα λάχει, να φοράνε το καπελάκι τους, στραβά. 
AΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

October 11, 2012

Senryu (1827)


Σα σταγόνες δροσιάς

σ' ένα φύλλο λωτού

Εξαφανίζομαι.


Senryu (1827)

October 10, 2012

Blue Murder - Out of Love




Πισω 23 χρονια και απο το πρωτο ομωνυμο αλμπουμ των Blue Murder o John Sykes σε μια ακομη καταπληκτικη μπαλαντα στην σημερινη μουσικη προταση της ημερας......

I'm standing here looking at your photograph
I can't believe I'm all alone and you're not coming back
On and on we rode the storm
I sometimes wish I'd never been born alone here
Crying out for love

When times were hard we struggled through
A long long time ago
But things have changed, much more than this
I never thought you'd go
Taken in, my tears subside, I'm feeling lost
Can I survive without you,
I'm outta love again
My heart it cries out in pain

All the nights when you held me tight
Life was good and love seemed right
And now I'm here
I can't believe you're gone
You used to say love would never die
But you were wrong and I've just died inside
I'm outta love again
I'm outta love again

(Solo)

Taken in, my tears subside, I'm feeling lost
Can I survive without you,
I'm outta love again

The love we shared will never ever die inside my heart
I swear I never dreamed that we would ever drift apart
On and on, we rode the storm
I sometimes wish I'd never been born here
Alone here, crying out for love

All the nights when you held me tight
Life was good and love seemed right
And now I'm here I can't believe you're gone
You used to say love would never die
But you were wrong and I've just died inside
I'm outta love again
I'm outta love again
I'm outta love again
Outta love again

You know I'm missing you, girl
Don't make me stand in the door alone
I need your love to carry on
Baby, please, don't leave me lonely, no
Come back and save me
Please don't fosake me, my god






October 9, 2012

ΨΥΧΗ

 ΨΥΧΗ 
ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ) ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (ΑΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ)

Η Ψυχή το βασικό ένδυμα του πραγματικού Πνευματικού Ανθρώπου, υφασμένη από δύο συστατικά: το Διαιρετό ―την πάστα/υλικό της λεπτοφυέστερης ενέργειας του υλικού κόσμου, του κόσμου της διττότητας ‒ και το Αδιαίρετο που είναι η Πνοή του δημιουργού της ύλης, δηλαδή την Αδιαίρετη Ουσία που έφερε μαζί του ο δημιουργός, όταν αυτός εξέπεσε από τους Κόσμους των Υπερσυμπάντων της Αλήθειας, στο απαγορευμένο υλικό σύμπαν/δένδρο.

ΠΛΑΤΩΝ "ΤΙΜΑΙΟΣ" (35a1-35b3) «Δημιούργησε δε ο δημιουργός την ψυχή από τα εξής και ως εξής: Από την αδιαίρετη και αιωνίως αμετάβλητη ουσία (του Αδιάσπαστου Πνεύματος), καθώς επίσης και από την υπάρχουσα περί τα σώματα διαιρετή (διαχωρισμένη διά του Λόγου), δι’ αναμείξεως δηλαδή και των δύο αυτών, είχε ουσίες και από το ένα είδος και από το άλλο, και έτσι την έκανε ενδιάμεση ουσία μεταξύ της αδιαιρέτου και της διαιρετής των σωμάτων ουσίας».

Ενδημεί στους λεπτοφυέστερους ενεργειακούς χώρους του σύμπαντος πάνω από τις περιοχές του αστρικού πεδίου.
Αυτά τα σώματα λοιπόν, (φυσικό, αιθερικό, αστρικό, κατώτερο νοητικό και ψυχικό), περιβάλλουν (σαν ενδύματα) τον Πνευματικό Άνθρωπο, τον Θεϊκό Σπινθήρα/Αδάμ ‒το μισό κομμάτι του Θείου Ανθρώπου. 

Julio Cortasar από το Κουτσό, κεφάλαιο 7

Αγγίζω το στόμα σου, με το δάχτυλό μου αγγίζω το περίγραμμα του σώματός σου, το σχεδιάζω σαν να το δημιουργεί το χέρι μου, σαν το στόμα σου να μισανοίγει για πρώτη φορά και αρκεί να κλείσω τα μάτια μου για να το σβήσω και να ξαναρχίσω να το φτιάχνω, και κάθε φορά κάνω να γεννιέται το στόμα που ποθώ, το στόμα που επιλέγει το χέρι μου και σχεδιάζει πάνω στο πρόσωπό σου, ένα στόμα επιλεγμένο ανάμεσα σε τόσα άλλα, επιλεγμένο με ηγεμονική ελευθερία από μένα για να το ζωγραφίσει το χέρι μου πάνω στο πρόσωπό σου και που από ένα γύρισμα της τύχης που δεν προσπαθώ να καταλάβω συμπίπτει ακριβώς με το στόμα σου που χαμογελάει κάτω από εκείνο που σχεδιάζει το χέρι μου.
Με κοιτάς, με κοιτάς από κοντά, κάθε φορά και από πιο κοντά και τότε παίζουμε τον κύκλωπα, κοιταζόμαστε όλο και από πιο κοντά και τα μάτια μεγαλώνουν, πλησιάζουν το ένα το άλλο, κολλάνε το ένα στο άλλο και οι κύκλωπες κοιτιούνται, οι ανάσες τους μπλέκουν, τα στόματα συναντιούνται και παλεύουν ανόρεχτα, δαγκώνονται χείλια με χείλια, ακουμπώντας μόλις τη γλώσσα πάνω στα δόντια, παίζουν μέσα στον περίβολό τους όπου πηγαινοέρχεται ένας βαρύς αέρας με ένα παλιό άρωμα και μια σιωπή.
Τότε τα χέρια μου θέλουν να βυθιστούν στα μαλλιά σου, να χαϊδέψουν αργά τα βάθη των μαλλιών σου ενώ φιλιόμαστε σαν το στόμα μας να είναι γεμάτο λουλούδια ή ψάρια, ζωηρές κινήσεις, σκοτεινή ευωδιά. Και όταν δαγκωνόμαστε ο πόνος είναι γλυκός κι όταν πνιγόμαστε με ένα σύντομο και τρομερό ταυτόχρονο ρούφηγμα της αναπνοής, αυτός ο στιγμιαίος θάνατος είναι όμορφος. Και υπάρχει ένα και μόνο σάλιο, μια και μόνη γεύση από ώριμο φρούτο κι εγώ σε νιώθω να ανατριχιάζεις απάνω μου όπως η σελήνη στο νερό.

Χούλιο Κορτάσαρ, Κουτσό

Ένα συγκλονιστικό κείμενο των Ινδιάνων Σιού για τους "λευκούς χριστιανούς"

Το αίμα των ιθαγενών του Νέου Κόσμου που σφαγιάστηκαν από τους "χριστιανούς" της Δύσης στο όνομα του Ιησού και του λεγόμενου απ'αυτούς "πολιτισμού Του" , πολιτισμού επιβαλομένου με τη φωτιά και το σπαθί, κατ'ουσίαν πολιτισμού του μαμωνά, μοιάζει με εκείνο το Γραφικό αίμα του Άβελ που βοά προς τον Κύριο από τη γη. Ολόκληρες φυλές εξοντώθηκαν, λεηλατηθηκαν, εξανδραποδίστηκαν και δεν έφτανε η φιλότιμη προσπάθεια ολίγων ιεραποστόλων για να φυλαχθεί η αξιοπρέπεια του "δυτικοχριστιανικού πολιτισμού". Και εύστοχα παρατηρεί κάπου ο Φ. Κόντογλου αναλογικά, αναφερόμενος στους νέγρους της αφρικανικής ηπείρου και τις εμπειρίες τους με τους παπικούς "ιεραποστόλους του Ιησού" , πώς στην φαντασία αυτών των ανθρώπων ο διάβολος δεν θα έχει μαύρο χρώμα αλλά λευκό...

Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται σε δήλωση των ινδιάνων Sioux και είναι χαρακτηριστικό της αντίληψης που διαμόρφωσαν για τους Ευρωπαίους χριστιανούς :


[Λέω:] "Αν ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών σκότωνε χίλιους ινδιάνους χορευτές, δεν θα είχαμε πια προβλήματα". Καταλαβαίνω απο την γλώσσα που χρησιμοποιείς ότι είσαι "Χριστιανός" και είσαι πρόθυμος να κάνεις οτιδήποτε για να διαδώσεις το εργο του Χριστού. Είσαι, χωρίς αμφιβολία, ένας πιστός του Σωτήρα των λευκών, αλά αρνείσαι να δεχτείς πως και οι Ινδιάνοι μπορούν να έχουν τον δικό τους "Μεσσία". Οι Ινδιανοι δεν συμπάθησαν ποτέ την Χριαστιανική θρησκεία όπως κηρρύσεται και εφαρμόζεται από τους λευκους. Θέλεις να μάθεις τον λόγο γι' αυτό; Γιατί ο καλός πατέρας όλων, μας έδωσε μια καλύτερη θρησκεία - μια θρησκεία που έχει μόνο καλά και τίποτα κακό, μια θρησκεία που είναι σύμφωνει με τις ανάγκες μας. Λέτε πως αν είμαστε καλοί, υπακούμε στις δέκα εντολές και δεν κάνουμε πια αμαρτίες, θα μας επιτραπεί στο τέλος να καθίσουμε πάνω σ' έναν άσπρο βράχο και να τραγουδάμε ύμνους στο Θεό για πάντα και να κοιτάμε από ψηλά τους ειδολολάτρες πατέρες μας, τις μητέρες, τους αδελφούς και τις αδελφές μας που θα ουρλιάζουν στην κόλαση. Δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο. Ο ηθικός κώδικας που εφαρμόζει η λευκή φυλή δεν μπορεί να συγκριθεί μ' αυτον των Ινδιάνων. Δεν πληρώνουμε ούτε δικηγόρους ούτε ιεροκύρηκες, αλλά δεν έχουμε ούτε το 1/10 απο τα εγκλήματα που έχετε εσείς. Αν ο Μεσσίας μας πραγματικά έρθει, δεν θα προσπαθήσουμε να σας φέρουμε με το ζόρι στην πίστη μας. Δεν θα δέσουμε ποτέ να κάψουμε αθώες γυναίκες στο πάσαλο, ούτε θα κόψουμε άντρες κομμάτια τραβώνατας τους με τα άλογα, γιατί αρνιούνται ν' ακολουθησουν στους χορούς μας των Πνευμάτων. Εσείς οι λευκοί άνθρωποι έχετε εναν Μεσσία ακόμα κι αν πρέπει να πιστέψει κανείς στην ιστορία, σχεδόν κάθε έθνος είχε από έναν. Είχατε δώδεκα Απόστολους, εμείς έχουμε μόνο έντεκα και μερικοί από αυτούς είναι κιόλας στις στρατιωτικές φυλακές σας. Είχαμε ακόμη και μια παρθένο Μαρία και είναι κι αυτή στις φυλακές σας. Ανυπομονείτε να πιάσετε στα χέρια σας τον Μεσσία μας, για να τον ρίξετε κι αυτόν στα σίδερα. Ίσως να κάνετε κάτι τέτοιο, ίσως πραγματικά τον σταυρώσετε όπως κάνατε και με τον Άλλο, μα δεν μπορείτε να αδηγήσετε τους Ινδιάνους στην χριστιανική θρησκεία αν δεν μολύνετε το αίμα τους με το αίμα των λευκών. Ο ουρανός του λευκού ανθρώπου είναιαποκρουστικός για την φύση του Ινδιάνου και αν η κόλαση των λευκών σας βολεύει, γιατί όχι, μπορείτε να την κρατήσετε. Σκέφτομαι ότι θα έχετε αρκετούς λευκούς παλιανθρώπους να την γεμίσετε."


(το κείμενο copy από http://clubs.pathfinder.gr/Wakan_Tanka)

October 8, 2012

David Foster - Who's Gonna Love You Tonight

Η σημερινη μουσικη προταση της ημερας  Who's Gonna Love You Tonight απο τον David Foster κυκλοφορησε το 1986 και στα φωνητικα ειναι ο  Richard Page...

You walk in, the room stops moving
Every heart is yours for stealing
And every man has to have you
You must live for this feeling
This is heaven for you
Holding souls in your hand
Making love to every eye
That you draw in every man

CHORUS:
Who's gonna love you tonight
Who's gonna watch you turn out the light
Every woman here can see
Every man would kill to be
Who's gonna love you tonight

The feel in the air gets tighter
The fire in your eyes gets brighter
Nobody better, making it look easy
You're slowly driving these boys crazy
One, only one
Gets to hear you scream tonight
But you like this part the best
When they wait as you decide

CHORUS

Who's gonna love you
Every woman here can see
Every man would kill to be
Who's gonna love you tonight


Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music