Ήρθαν έτσι τα πράγματα κι απόμεινα σκυφτός με την πίκρα επτασφράγιστη μες της καρδιά μου να βολοδέρνω από αδιέξοδο σε αδιέξοδο μόνος με τα μάτια μου πυρωμένα σαν δυο μικρά λιοκούκουτσα πάνω στην ασπρισμένη πέτρα άφωνος με μια φωνή ραγισμένη κι ανήμπορη να εκφράσει το τέλειο, το ανέκφραστο, το απέραντο με μια γεύση στο στόμα μου κυπαρισσόμηλου και δυόσμου. Αυτός ήταν ο εαυτός μου. Σωτήρη Ζυγούρη
The summer had inhaled and held its breath too long The winter looked the same, as if it never had gone And through an open window where no curtain hung I saw you, I saw you, comin' back to me
One begins to read between the pages of a look The shape of sleepy music, and suddenly you're hooked Through the rain upon the trees, that kisses on the run I saw you, I saw you, comin' back to me
You can't stay and live my way Scatter my love like leaves in the wind You always say you won't go away But I know what it always has been, it always has been
A transparent dream beneath an occasional sigh Most of the time I just let it go by Now I wish it hadn't begun I saw you, yes I saw you, comin' back to me
Strolling the hills overlooking the shore I realize I've been here before The shadow in the mist could have been anyone I saw you, I saw you, comin' back to me
Small things like reasons are put in a jar Whatever happened to wishes wished on a star? Was it just something that I made up for fun? I saw you, I saw you, comin' back to me
Θέλω να γράψω ένα τραγούδι για την πατρίδα μου. Ένα τραγούδι για τους εργάτες και τους μαχητές όλης της Γης. Ένα τραγούδι για την ειρήνη και χαμένη ελευθερία. Θέλω να γράψω ένα τραγούδι μεγάλο σαν όνειρο κι ωραίο σαν τριαντάφυλλο. Ένα τραγούδι δυνατό σαν δώδεκα βάρδιες εργασίας, γρήγορο σαν τον άνεμο για να τραβά ψηλά-ψηλά τις κόκκινες σελίδες του ο Ήλιος. Ένα τραγούδι κοφτερό σαν το γυαλί για να χωρά βαθιά-βαθιά μες στην καρδιά της αδικίας. Θέλω να γράψω ένα τραγούδι απλό σαν το τραπέζι της φτωχικής κουζίνας, γερό σαν ατσάλι για να αντέχει στη δοκιμασία. Ένα τραγούδι σίγουρο σαν το παιδί στην αγκαλιά της μάνας. Ένα τραγούδι-Μαρτυρία. Σωτήρη Ζυγούρη
Σημερα στις 9 το βραδυ το Karma Web Radio θα εχei ενα μικρο αφιερωμα στον μεγαλυτερο πληκτρα Jon Lord που απεβιωσε σε ηλικια 71 χρονων θα ακουστουν τραγουδια απο τους Deep Purple αλλα και απο τις προσωπικες του δουλειες
Ήπια χθες ουράνιο δέος και έριξα έναν καταρράκτη σύννεφο στις χούφτες σου. Η κυρά των πάντων χαμήλωσε το βλέμμα από ντροπή και έψησε πίτες ζυμωμένες με λάδι ελιάς. Ύστερα, το έκοψε στα δύο και μοίρασε τη διαχωριστική γραμμή ισότιμα. Γύρω απ’ το δάχτυλό μας ένωσε του ορίζοντα το νεύμα κι έφερε δυο γύρες τη γη για την ολοκλήρωση του τελετουργικού. Κάπου πιο κει, η ινδιάνικη βροχή έπεφτε με δόσεις λατρείας εξαγνίζοντας τα ιερά νυχοπατήματα.
«Επιθυμώ να μου ζωγραφίσεις τα νύχια θαλασσί, ω ερωμένη!» ακούστηκε η φωνή της χυμένης νύχτας, ζουλώντας τα στήθη να στάξουν άστρα. Ύστερα, κοίταξε ανατολή και σκόρπισε παλλόμενους πλανήτες στους ώμους μας.
Ξαπλώσαμε μαζί κι έγινε η μοίρα πέτρα πράσινη δεμένη με ασήμι.
What kind of sound, I think I can hear a lily-white lily calling she seems to yearn to darken skin and hair I really know, without her force you would be falling you wouldn't need to breathe my sinner air now listen This day'll be grey, so take my advice and wait for the dawning wait for the rise of light tomorrow morning look for the highest place in space to rest and stay you've got to chase the early rising sun next day
