July 19, 2011

Διάφανα Κρίνα-Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ' ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για αυτούς που μένουν πάντα παιδιά
για ανθρώπους που τα΄χουνε χαμένα
και μετράνε ρυτίδες σε λευκά κελιά

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για φίλους μου παιδικούς
που απόμειναν στάχτη δίπλα στις ράγες
για μνήμες χαμένες από άγριους καιρούς

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ' ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

για σένα

για κανένα

Perfect Strangers - Deep Purple

Can you remember remember my name
As I flow through your life
A thousand oceans I have flown
And cold spirits of ice
All my life
I am the echo of your past

I am returning the echo of a point in time
Distant faces shine
A thousan warriors I have known
And laughing as the spirits appear
All your life
Shadows of another day

And if you hear me talking on the wind
You've got to understand
We must remain
Perfect Strangers

I know I must remain inside this silent
well of sorrow

A strand of silver hanging through the
sky
Touching more than you see
The voice of ages in your mind
Is aching with the dead of the night
Precious life (your tears are lost in
falling rain)

And if you hear me talking on the wind
You've got to understand
We must remain
Perfect Strangers 

July 18, 2011

Κάρμα

Στον γκρεμό με τα τριαντάφυλλα άνθισε η βροχή. Εκεί που τα στενά ανάσταιναν τις ώρες των συναντήσεων. Εκεί που ορθωνόταν το ψιλόλιγνο δέντρο της δροσιάς. Εκεί που τα πέταλα έφτιαχναν άρωμα ένωσης.

Το Κάρμα, εκπληρώνοντας το σκοπό του για ετούτη τη ζωή, άνοιξε φτερά και πέταξε στο άπειρο. Έκοψε ένα κόκκινο ρόδο και πήρε μαζί του μιας αγάπης ιστορία. Προετοιμασμένο για την επόμενη ανάσταση, θα είχε φυλαγμένη μια εικόνα στο μέρος της καρδιάς.

Την εικόνα μιας στιγμής. Μιας μονάχα στιγμής που χρειάστηκε για να μεταμορφωθεί σε έρωτα.

Ang.R

July 17, 2011

Αντιστοιχίες

Η φύση είναι ένας ναός όπου κίονες ζωντανοί
Αφήνουν ν' ακουστούν καμιά φορά συγκεχυμένα λόγια˙
Ο άνθρωπος περνά από 'κει, διασχίζοντας δάση συμβόλων
Που τον παρατηρούν με βλέμματα οικεία.
Σαν παρατεταμένοι αντίλαλοι που από μακριά ανταμώνουν
Σε μια βαθιά και ερεβώδη ενότητα,
Απέραντη και αχανή, όπως το φως και η νύχτα,
Τα χρώματα, τ' αρώματα, οι ήχοι ανταποκρίνονται.
Εαρινά αρώματα, όπως της σάρκας των παιδιών
Γλυκά σαν τον οξύαυλο, χλωρά σαν τα λειβάδια
- Κι άλλα, φθαρμένα, πλούσια και θριαμβικά
Ουσίες που διαχέονται χωρίς αρχή και τέλος,
Οπως το μεντζουβί, το άμβαρο, ο μόσχος, το λιβάνι,
Που ψάλλουν ό,τι φέρνει ο νους και ό,τι οι αισθήσεις.




CHARLES BAUDELAIRE


Απόσπασμα από τις "Αντιστοιχίες", στα Ανθη του Κακού,
μτφρ.: Αλέξης Ζήρας, δημοσιευμένο στο περ. "Τα Ποιητικά", τ. 2 (Ιούνιος 2011)

πηγη

welcome to rain planet!

Ποπ Ελληνική 60ς-70ς απόψε στις 22.30 στον Rain Planet (www.therainplanet.com). Με γεύση βερμούτ απ' την Angelina Rain...


Της βροχής πλανήτης. Της καταιγίδας, της βροντής, της αστραπής. Της οργής, του χαμόγελου, της σιωπής. Της πλάνης, της γοητείας, της γητειάς. Των αισθήσεων, των ορμών και της μέθης. Μέσα από τα μυστήρια του σύμπαντος, οι στάλες φέρνουν άρωμα, γεύση,ήχους. Και εσείς, επισκέπτες, μόνιμοι ή περαστικοί. Μα πάντα λάτρεις της μυστικής συμφωνίας που φέρνει το «μαζί». Καλώς ήρθατε! 

"Θυμαμαι"

Μου λειπουν τα παλια χρονια

εκεινα που ειναι απο χρωμα οχι γιοματα μα

λιγο πιο πολυ απο το ασπρομαυρο εχουν.

Παιδι ημουν,10 θαρρω 11.

Τα'χω παντα στο νου και μου ομορφαινουν τη σκεψη συχνα.

Ξυπνημα το πρωι για το σχολειο,

η γιαγια,αγαπημενη μου γιαγια,ετοιμαζε το γαλα

εκεινο το ζαχαρουχο που μολις του εβαζε το καυτο νερο

μυριζε ολη η κουζινα.

Απο το μεσα δωματιο σιγοπαιζε παντα το ραδιο

ειδησεις,διαφημησεις,και μουσικη.

Καθε πρωι.

Ημουν ετοιμη για το σχολειο

με χτενιζε και κοιταζε αν ειχα κουμπωσει σωστα την μπλε ποδιά μου.

Μου εδινε 5 δραχμες για το κουλουρι μου,με σταυρωνε και εφευγα.

Η μουσικη απο το ραδιο..ακομα την θυμαμαι.

Τα μεσημερια ,επρεπε να ξαπλωνουμε

επρεπε να κοιμομαστε επειδη

Ο υπνος μας μεγαλωνε....

Ακουγα τα τζιτζικια

κι εγω ξαπλωμενη χωρις ποτε να θελω να κοιμηθω

αλλα ξαπλωνα επειδη το ελεγε η γιαγια

και για να το ελεγε,ηξερε.

Περιμενα θυμαμαι πως και πως να περασει η ωρα

να παει 5

να σηκωθω σαν ελλατηριο να βγω στην αυλη.

Ηλιος,δυνατος ηλιος,και σκια.

Μιλουσαμε σιγανοφωνα.

Με περιμενε το υποβρυχιο και το κεντιτο μου,

Σταυροβελονια,ριζοβελονια

κεντουσα,ισως ειχα ενα εργοχειρο για τρια χρονια

αλλα το καταφερα..

Ομορφα που ηταν,ποσο ομορφα ηταν!

Τα απογεματα παιζαμε μηλα με τα παιδια στον δρομο

στην αυλη βεγγεριζαν οι θειες,τα ξαδερφια,οι γειτονισες,

ολοι μια παρεα,καθε μερα.

Η γιαγια εφερνε τους μπουμπουριστους χοχλιους και τους μεζεδες.

Μια αυλη γεματη ζωη.

Ολοι ηταν ευπροσδεκτοι.

Θυμαμαι

Οι γειτονισες τα καλοκαιρια καθοντουσαν εξω,στο δρομο αλλες με

τις καρεκλες τους και αλλες χαμε στο πρωτο σκαλι του σπιτιου τους

να τρωνε,ολες,σπορια.Ζεστη πολλη!

Τα τσοφλια εφτιαχναν βουναλακια μπρος στα ποδια τους.

Και οταν η ωρα πηγενε μεσανυχτα, τις εβλεπες με τις σκουπες

να καθαριζουν ωστε το πρωι να ειναι ολα καθαρα.

Τοτε λεγαμε "Καλημερα" και γεμιζε κατι μεσα μας.

Θυμαμαι ολα αυτα τα χρωματα τα σχεδον χρωματα,

θυμαμαι τους ηχους.

Τα αυτοκινητα ηταν λιγοστα και οποτε περνουσε καποιο

γυριζαμε να δουμε ποιος ειναι.

Παρατηρουσα τους μεγαλους.Μου αρεσε να τους παρατηρω.

Θυμαμαι τις μυρωδιες,σαν χτες ηταν,ακομα τις θυμαμαι.

Τα Σαββατα η μπουγαδες στην αυλη με τη σκαφη.

Αγαπημενη μου γιαγια.

Τις Κυριακες να βαλω το ταγιερακι μου,να παμε στην εκκλησια,

βαριομουν πολυ να πηγαινω στην εκκλησια,δεν καταλαβαινα

τι ελεγε ο παπας και ποτε δεν ειχε θεση να καθησω,ομως

δεν εβλεπα την ωρα που θα ετρωγα εκεινο το αγιο ψωμακι

Ετσι το ελεγε,και παντα ηταν λιγο.

Η αγνοτητα

Η καθαροτητα

Η αγαπη που χωρις λογια φαινοταν,

αυτα,

αυτα εχω να θυμαμαι.

Με αυτα πορευομαι

κι αυτα εχω να δωσω.

Καθαρα,σαν τα ασπρα σπιτια με κοπο βαμενα,μα καθαρα.
Katia Tornay-Koulatsi

July 16, 2011

Περιμένω ένα τραγούδι ακόμα.

Σε αυλικούς αρέσκεται και προχωρά σχεδόν υπόχρεη της ασυνειδησίας. Βλέμμα μπλαζέ σ’ ένα βραχιόλι περασμένο στραβά, κάπου στη μέση/ως μισή παραχώρηση του συνηθισμένου – πώς αλλιώς θα φανεί η διαφορά, νομίζετε? Τρεις φωνές να παρακαλάνε χάδι κι ένας χρόνος/ορίζοντας να τρέχει στον γκρεμό. Πιο κει, ο γελωτοποιός ανακατεύει το ξεχασμένο του κόλπο (πώς είναι δυνατόν να παραμείνει ίδιος μετά τη σταύρωση?).

Στ’ αυτιά μου παίζει η δήλωση «Είσαι ξε-χωριστή» μα τη φορώ σαν καυτερή καρφίτσα. Επίτηδες. Για να δώσω νηνεμία (δήθεν) στους σχηματισμούς των σοβάδων. Σκέφτομαι πως εκείνος θα μου ήταν ταιριαχτός γιατί με κάνει να μη ξέρω τι να πω. Αποφασίζω να δείξω πως όντως ακούω και ερευνώ.

Παρόλα αυτά, όσο μεθυσμένη κι αν είμαι, φροντίζω να μη περάσω ακόμη απέναντι. Περιμένω ένα τραγούδι ακόμα. 

Μοναχά ένα τραγούδι.

Ang.R

July 15, 2011

Khymera All Is Gone

Its such a long way home,
when you're all alone,
waiting for a change...
And in my darkest day,i found my way,
no words to take away....

Close your eyes,listen to the rain,try to take your time again.


When all is gone,hold on tight,

Only you can find a way to stop the tears you cry,
Lonely nights fade away,
sometimes it is harder to find a brighter day

I guess you must have been the answer to my prayers,only for a while.


Close your eyes,listen to the rain,try to take your time again.


When all is gone,hold on tight,

Only you can find a way to stop the tears you cry,
Lonely nights fade away,
sometimes it is harder to find a brighter day

July 14, 2011

Jim Croce - Time In A Bottle

If I could save time in a bottle
The first thing that I'd like to do
Is to save every day 'til eternity passes away
Just to spend them with you

If I could make days last forever
If words could make wishes come true
I'd save every day like a treasure and then
Again, I would spend them with you

But there never seems to be enough time
To do the things you want to do once you find them
I've looked around enough to know
That you're the one I want to go through time with

If I had a box just for wishes
And dreams that had never come true
The box would be empty except for the memory
Of how they were answered by you

But there never seems to be enough time
To do the things you want to do once you find them
I've looked around enough to know
That you're the one I want to go through time with

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ...

Ενα καλυτερο αυριο .. με την καλημερα μου και το υπεροχο αυτο βιντεο.....


77 καλλιτέχνες, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής και ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας του «εναλλακτικού» video «Παίζουμε Οικολογικά -- Ζούμε Λογικά -- Ενεργούμε Ομαδικά»!

ΙΣΩΣ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Ίσως η απουσία σου είναι παρουσία, χωρίς εσύ να είσαι,
χωρίς εσύ να πας να κόψεις το μεσημέρι
σαν ένα γαλάζιο λουλούδι, χωρίς εσύ να περπατάς
πιο αργά ανάμεσα στην ομίχλη και στου πλίνθους,

χωρίς εκείνο το φως που κρατάς στο χέρι
που ίσως άλλοι δεν θα δουν να χρυσίζει,
που ίσως κανείς δεν έμαθε ότι βλασταίνει
σαν την κόκκινη καταγωγή του τριαντάφυλλου,

χωρίς εσύ να είσαι, επιτέλους, χωρίς να έρθεις
απότομη, ερεθιστική, να γνωρίσεις τη ζωή μου,
καταιγίδα από ροδώνα, σιτάρι ανέμου,

και από τότε είμαι γιατί είσαι,
και από τότε είσαι, είμαι και είμαστε,
και για χάρη του έρωτα θα είμαι, θα είσαι, θα είμαστε.



 Pablo Neruda

July 13, 2011

Talking Back to the Night ~ Steve Winwood

High above the heat of a summer New York street
An out-of-work musician plays a solo saxophone
He's a preacher and a teacher
And he stands up all alone

Stranded in the dark of a vision in the park

A poet in his madness tries to find another line
And he's losing and he's using
And he says he's doing fine

And they look from such a height

That somehow it's all right
They're talking back to the night
It's all that they can do
Talking back to the night
It's how they make it through
If you listen you can hear them
Their voices draw you near them
They're talking back to the night for you

Something seems to take every dime the man can make

His dream is getting smaller and he wonders where to turn
And he's trying hard to make it
And he's trying not to burn

Woman never minds, pulls the shade and draws the blinds

She takes him in the darkness where the loneliest can feed
She gives him all she has to
And it's no more than he needs
-"Ω, ναι, το ξέρω!!
-Αυτή η αγάπη γιά μένα ήταν...
Περνάει κάθε βράδυ έξω απο το παράθυρό μου,
σιγομουρμουρίζει ένα σκοπό θλιμμένο καί μετά χάνεται...
Τα κλειδιά πετάει στο χώμα,
φωνάζει τρείς φορές το όνομά σου-
έπειτα στον έρωτα ανοίγει.
Άμοιρη στέκω στην σιωπή,
τρέμω στο χρώμα της,
κλείνω τα μάτια στην ωδή,
λίγα εκατοστά απο το δάκρυ μπαίνει ο χειμώνας,
ενώ έξω η μνήμη ουρλιάζει:-Βρέχει συναίσθημα...

-Ω, ναι το ξέρω!!
-Σε μιά ώρα χωράει ο ήλιος
-καί το πένθιμο χρώμα-
Αγάπη μου μέτρα!
Πέρασαν χρόνια αμάθητα ,
ακίνητα χωρίς σου,
στίς εποχές της ψυχής απλώθηκα,
στο κρύο που υποσχέθηκε το τίποτα
καί την υπόσχεση του κράτησε...

-Στίς φωτιές τώρα πάμε!
Στίς φωτιές με ένα βήμα!

Αυτά είναι τα χέρια-αυτά τα γέλια-αυτές οι ώρες μας...
-Μαζί σου -
"Ποιος είμαι; από πού ήρθα; Πού πάω;
-Η σκέψη θα γίνεται σάρκα,
ένα ένα θα σπάνε τ'αστέρια στην ευχή,
κοπάδια θα τρέχουν τα όνειρα στους δρόμους,
με όσα έφταιξαν στα ποιήματα θα γράφω στην σκόνη.

-Ω, ναι το ξέρω!!
-Εσύ να περπατάς με φτερά,
θα επιστρέψει ξανά το ξέχειλο απο έρωτα νερό,
-να πιούμε-..."-VENNIS MAK

Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music