Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Παναγιώτης Κατσούρης

Ο Κατσούρης ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την ομάδα της Νάουσας πραγματοποιώντας σε ηλικία 17 ετών το ντεμπούτο του στην Α' Εθνική την περίοδο 1993/94 και μετά από δύο χρόνια στη Β' Εθνική μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1996 με προπονητή αρχικά τον Γκίντερ Μπένγκστον και στη συνέχεια τον Άγγελο Αναστασιάδη και συμπαίκτες ποδοσφαιριστές όπως ο Θοδωρής Ζαγοράκης,ο Πάρις Ζουμπούλης,ο Αλέξης Αλεξίου,ο Γιώργος Τουρσουνίδης και ο Ζήσης Βρύζας.

Την πρώτη του σεζόν στον ΠΑΟΚ πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην ήττα με 1-3 από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο κατά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος ενώ πέτυχε το παρθενικό του γκολ με τα χρώματα του Δικέφαλου του Βορρά στη νίκη με 1-0 επί του Αθηναϊκού.Το τέλος της αγωνιστικής περιόδου τον βρήκε να έχει αγωνιστεί σε 21 αγώνες πρωταθλήματος πετυχαίνοντας 1 γκολ ενώ την δεύτερη και τελευταία του σεζόν είχε 3 συμμετοχές και ένα γκολ.

Είχε συνολικά 29 συμμετοχές με τη φανέλα του ΠΑΟΚ από τις οποίες οι 24 ήταν για το πρωτάθλημα, 4 για το Κύπελλο και μία στα πλαίσια του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ απέναντι στηνΑτλέτικο Μαδρίτης.

Τα ξημερώματα τις 9ης Φεβρουαρίου του 1998 και ενώ επέστρεφε από αγώνα σε γήπεδο 5x5, έχασε, σύμφωνα με την Τροχαία, λόγω υπερβολικής ταχύτητας τον έλεγχο του αυτοκινήτου που οδηγούσε, με αποτέλεσμα να προσκρούσει στο προστατευτικό στηθαίο γέφυρας στην περιοχή της Θέρμης. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Πριν την ταφή του η σορός του εκτέθηκε σε προσκύνημα στο Kοιμητήριο Aναστάσεως.

Στη μνήμη του Παναγιώτη Κατσούρη κατασκευάστηκε στο γήπεδο της Τούμπας προτομή, η οποία τοποθετήθηκε στην έξοδο από τη φυσούνα των αποδυτηρίων, μπροστά στη Θύρα 1 όπου κάθε χρόνο τη μέρα του θανάτου του κατατίθενται στεφάνια. Το 2009 η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ανακοίνωσε τη διεξαγωγή ετήσιου τουρνουά ποδοσφαίρου στη μνήμη του,το οποίο θα φέρει το όνομά του.

Στο ρόστερ της περιόδου 1997-98 ο Παναγιώτης Κατσούρης είχε δηλωθεί και αγωνιζόταν με τον αριθμό 17. Από τότε αποφασίστηκε κανείς ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ να μην έχει τη φανέλα με αυτό το νούμερο.

ΚΑΤΣΟΥΡΗ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚΤΣΗΣ......

πηγη

Στον ίσκιο των πουλιών

Είναι κάτι νύχτες, που τ’ αστέρια κατεβαίνουν χαμηλά. 
Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει τη ψυχή σου. 
Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα και οι πέτρες. 
Και τα ξερά κλαδιά. 
Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. 
Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ’ ένα λουλουδάκι. Ούτ’ ένα γλυκό λόγο, 
μπας και σε ξεγελάσει. 
Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. 
«Αυτάααα! Που είχαμε μείνει;» 
Σου λεει μ’ όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. 
Είν’ αυτές οι νύχτες, που τ’ άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. 
Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. 
Είν’ αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. 
Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ 

 

Στον ίσκιο των πουλιών 

Ο Άνεμος - Iνδιάνικο Παραμύθι

Πριν πάρα πολλά χρόνια, δε θυμάμαι πόσα ακριβώς, σε μια χώρα μακρινή ζούσε μια φυλή ινδιάνων. Ο ινδιάνος αρχηγός της φυλής είχε μια πανέμορφη και νέα κόρη που όλοι θαύμαζαν αλλά κανένας δεν είχε αγγίξει ακόμα.

     Μια μέρα όπως καθόταν έξω από τη σκηνή του ο μεγάλος αρχηγός, τον επισκέφτηκε ο Άνεμος και του είπε:

     "Μεγάλε αρχηγέ, αγαπάω την κόρη σου και με αγαπά και εκείνη. Θα μου τη δώσεις να γίνει γυναίκα μου?"

     "Όχι" του απάντησε απότομα ο αρχηγός χωρίς να δεχτεί δεύτερη κουβέντα.

     Την επόμενη μέρα η αγνή κοπέλα προσπάθησε να μιλήσει στον πατέρα της,

     "Πατέρα, αγαπάω τον Άνεμο. Θα μου επιτρέψεις να πάω μαζί του στο κατάλυμα του και να γίνω γυναίκα του?"

     "Όχι", της απάντησε αυστηρά ο αρχηγός. "Δε σου το επιτρέπω. Όταν ο Άνεμος ήταν παιδί, συνήθιζε να έρχεται στο αντίσκηνο μου μέσα από μικρές χαραμάδες και έσβηνε πάντοτε τη φωτιά που προσπαθούσα με τόσο κόπο να ανάψω. Δε γνωρίζει ούτε να πολεμάει, ούτε να κυνηγάει και δε σου επιτρέπω να γίνεις γυναίκα του."

     Ευθύς αμέσως, ο αρχηγός άρπαξε την κοπέλα από το χέρι και την οδήγησε σε ένα αδιaπέραστο δάσος από μαύρα έλατα για να την κρύψει από τον Άνεμο.

     "Ο Άνεμος ίσως να την έβλεπε αν την έκρυβα μέσα σε ένα πευκοδάσος, όμως δε θα μπορέσει ποτέ να τη διακρίνει μέσα σε ένα τόσο πυκνό δάσος από μαύρα έλατα", σκέφτηκε δυνατά.

     Όμως ο Άνεμος είχε ήδη γίνει αόρατος και όλη την ώρα που ο αρχηγός μονολογούσε έστεκε εκεί κοντά και άκουγε προσεκτικά κάθε του λέξη.

     Έτσι όταν ήρθε η επόμενη νύχτα, ο Άνεμος άρχισε να τρέχει γύρω γύρω από το πυκνό μαύρο δάσος μέχρι που βρήκε ένα μικρό κενό και μπόρεσε να εισχωρήσει ανάμεσα από τα δέντρα. Έψαξε αρκετά παρ' όλες τις δυσκολίες, μα στο τέλος κατάφερε να βρει τη νεαρή κοπέλα και να τη βγάλει από το πυκνό δάσος.

     Δε τόλμησε να πλησιάσει τους άλλους Ινδιάνους ξανά γιατί φοβόταν πως ο αρχηγός θα του πάρει την όμορφη κοπέλα κι έτσι έψαξε άλλο τόπο για να ζήσουν μακρυά τους.

     Ταξίδεψαν αρκετά μέσα στο σκοτάδι της νύχτας με κατεύθυνση προς το βορρά. Κάποια στιγμή βρήκαν μια πολύ όμορφη περιοχή για να στήσουν το κατάλυμα που θα στέγαζε τον έρωτα τους. Την ίδια κιόλας νύχτα την πήρε στην αγκαλιά του και την έκανε γυναίκα του.

     Χαιρόταν τον έρωτα τους ευτυχισμένοι και κανένας απο τους δύο δε μπορούσε να σκεφτεί πως ο αρχηγός θα μπορούσε να τους εντοπίσει. Όμως ο πατέρας της κοπέλας τους έψαχνε σα μανιασμένος μέχρι που στο τέλος ανακάλυψε το κατάλυμα τους.

     Τότε ο Άνεμος έκρυψε τη νεαρή γυναίκα του και έγινε αόρατος, όμως ο μεγάλος Αρχηγός άρχισε να καταστρέφει τα πάντα γύρω του με τα όπλα που είχε φέρει μαζί του και χωρίς να το γνωρίζει κατάφερε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του Άνεμου που τον άφησε αναίσθητο.
     Όταν ο άνεμος ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ανακάλυψε πως η γυναίκα του είχε εξαφανιστεί και άρχισε να την ψάχνει.

     Περιπλανήθηκε σαν τρελός στα δάση της περιοχής και στο τέλος την είδε μέσα σε ένα κανό που οδηγούσε ο πατέρας της στο Μεγάλο-Νερό."Έλα μαζί μου," άρχισε να της φωνάζει με απελπισία.

     Η κοπέλα κατατρόμαξε και το πρόσωπο της έγινε λευκό σαν το χιόνι, γιατί δεν έβλεπε τίποτα γύρω της, ενώ άκουγε την φωνή του αγαπημένου της να την καλεί απελπισμένα. Ο Άνεμος, μετά το χτύπημα που είχε δεχτεί στο κεφάλι από τον πατέρα της, είχε ξεχάσει πως να μεταμορφώνεται και είχε παραμείνει αόρατος.

     Ο Άνεμος θύμωσε τόσο πολύ τότε με τον αρχηγό που φύσηξε με όλη του τη δύναμη πάνω στο κανό. "Ας αναποδογυρίσει", σκέφτηκε. "Μπορώ να μεταφέρω τη γυναίκα μου ασφαλή στην ξηρά." Έτσι το κανό αναποδογύρισε με το φύσημα του ανέμου και ο αρχηγός με την κόρη του πέσανε μέσα στο νερό.

     "Έλα αγαπημένη μου, πιάσε το χέρι μου", φώναζε ο άνεμος στην κοπέλα. Μα δε θυμόταν πως ήταν αόρατος και ότι η κοπέλα δε θα μπορούσε να δει το χέρι του. Κι έτσι η κοπέλα άρχισε να βουλιάζει, να βουλιάζει, μέχρι που έφτασε στον πάτο της λίμνης. Κι ο αρχηγός φυσικά έχασε τη ζωή του μια και ο Άνεμος δεν προσπάθησε να τον βοηθήσει.

     Όταν ο Άνεμος κατάλαβε πως η αγαπημένη του έχασε τη ζωή της εξαιτίας του, γέμισε θλίψη και άρχισε να αγριεύει.

     "Ο άνεμος ποτέ δε φυσούσε τόσο δυνατά και θλιμμένα" έλεγαν οι ινδιάνοι μεταξύ τους ενώ προσπαθούσαν να προφυλαχτούν μέσα στα αντισκηνά τους.

     Το Μεγάλο Πνεύμα λυπήθηκε την κοπέλα που έχασε τη ζωή της τόσο άδικα πέφτοντας στο νερό και την επόμενη νύχτα την μετέφερε ψηλά στα αστέρια και της έδωσε ένα σπίτι στο φεγγάρι.

     Η κοπέλα ζει ακόμα εκεί, όμως το πρόσωπο της έμεινε κατάλευκο, όπως ήταν τη στιγμή που τρομαγμένη έπεσε από το κανό.

     Έτσι τις νύχτες, στο σεληνόφως, κοιτάζει κάτω στη Γη, προσπαθώντας να βρει τον αγαπημένο της Άνεμο αλλά δεν ξέρει πως είναι αόρατος.

     Ο Άνεμος πάλι, δε γνωρίζει πως εκεί ψηλά στο φεγγάρι βρίσκεται η αγαπημένη του γυναίκα που χάθηκε και έτσι περιπλανιέται στα δάση και ψάχνει ανάμεσα στα βράχια των βουνών να τη βρει, όμως ποτέ δε σκέφτεται να κοιτάξει ψηλά στο φεγγάρι ...

Νικος Ξυλουρης χιλια μυρια κυματα

Μια μέρα σαν σήμερα έφυγε νωρίς από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης που μπορει να είναι... χίλια μύρια κύμματα μακριά όμως θα ζει για πάντα  μέσα από τα τραγούδια του....

καλημέρα

''Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή.  Τα ζώα ,τα δέντρα , ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα'' καλημέρα!!!!

Time is like a dream

Time is like a dream
And now, for a time, you are mine .....

GARY MOORE - Empty Rooms

Φτωχότερος είναι ο κόσμος της rock μουσικής, ύστερα από το χαμό του θρυλικού Ιρλανδού κιθαρίστα Gary Moore. Ο τραγουδιστής του «Empty rooms» έφυγε τα ξημερώματα της Κυριακής .Καλό ταξίδι όπως αυτά που μας πήγαινες εσύ  με τη μουσική σου...

Loneliness is your only friend.
A broken heart that just won't mend
is the price you pay.


It's hard to take when love grows old.
The days are long and the nights turn cold
when it fades away.


You hope that she will change her mind,
but the days drift on and on.
You'll never know the reason why she's gone.


You see her face in every crowd.
You hear her voice, but you're still proud,
so you turn away.


You tell yourself that you'll be strong.
But your heart tells you,
this time you're wrong.


You hope that she will change her mind,
but the days drift on and on.
You'll never know the reason why she's gone.


Empty rooms,
where we learn to live without love.
Empty rooms,
where we learn to live without love.
Empty rooms,
where we learn to live without love.


Empty rooms,
where we learn to live without love.
Empty rooms,
where we learn to live without love.
Empty rooms,
where we learn to live without love.
Empty rooms,
where we learn to live without love.


All alone in an empty room.
Lonliness is your only friend, hooh.
Oh, she's gone and you're at the end

Watch live streaming video from dimitrischannel at livestream.com

Τα μυστικά της Σιδηράς Παρθένου (Iron Maiden) - Γεώργιος Ματσαγγούρας

Τα μυστικά της Σιδηράς Παρθένου (Iron Maiden) - Γεώργιος Ματσαγγούρας

Demons & Wizards - Down Where I Am

Isn't it great to see how life begins
Things may change, let the joy begin
Can you hear this new life crying
Breed it out, it will be worth it
Show me your newborn smile

(Please tell me why)
I don't wanna hold you
(Please tell me why)
I don't wanna see you
'Cause even your smile hurts
Oh it hurts like hell

Isn't it good to see how life begins
There's no sin and there's no crime
Down where I am there's no bitter end at all
This bitterness is endless, keeps going on and on 

I don't wanna hold you
I don't wanna see you
Even birth can bear disgrace
I don't wanna hold you
I don't wanna see you
Or even the smile upon your face

I fear my heart and fear my soul
And all the things that are unknown
There's a chance things will turn wrong, my friend
Far too fast I'm losing ground
Well, let's face it here and now
You're not wellcome you should know

I fear my heart and fear my soul
Life goes on it surely will
Without me it will wither
Will I ever see light again
Will I ever see light again
Oh life goes on

I don't wanna hold you
I don't wanna see you
My tear of joy turned into grief
(I don't wanna stand it anymore)

Down where I am that's where darkness rules
The silence shall be only friend

Πέθανε και ο Gary Moore!

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό site www.hotpress.com, ο θρυλικός Ιρλανδός κιθαρίσταςGary Moore απεβίωσε χθές σε ηλικία 59 ετών και συγκεκριμένα ενώ βρισκόταν σε διακοπές στην Ισπανία εξέπνευσε κατά την διάρκεια του ύπνου του

 Rest In Peace


πηγη

The Eagles - One of These Nights

One of these nights
One of these crazy old nights
We're gonna find out
Pretty mama
What turns on your lights
The full moon is calling
The fever is high
And the wicked wind whispers
And moans

You got your demons
You got desires
Well, I got a few of my own

Oo, someone to be kind to in
Between the dark and the light
Oo, coming right behind you
Swear I'm gonna find you
One of these nights

One of these dreams
One of these lost and lonely dreams
We're gonna find one
One that really screams

I've been searching for the daughter
Of the devil himself
I've been searching for an angel in white
I've been waiting for a woman who's a little
Of both
And I can feel her but she's nowhere
In sight

Oo, loneliness will blind you
In between the wrong and the right
Oo, coming right behind you
Swear I'm gonna find you
One of these nights

One of these nights
In between the dark and the light
Coming right behind you
Swear I'm gonna find you
Get 'ya baby one of these nights
One of these nights
One of these nights
I can feel it
I can feel it
One of these nights
Coming right behind you
Swear I'm gonna find you now
One of these nights.

ΠΑΡΑΦΕΡΝΑΛΙΑ

Κουρνιάζω μόνο ένα λεπτό
στον άσπρο σου λαιμό
και κει στον κόρφο σου κοιτώ
του γαλαξία αερικό
Μου φέρνει γνώση από παλιά
την θηλυκή σου τη λαλιά
κι όπως το φως σου μ' ακουμπά
τρελός χορεύω στη νυχτιά.

Παραφερνάλια, παραφερνάλια
φίλτρα του έρωτα μαγγάνια, κάλια
των άστρων ηδονές η Ρόζα, η Θάλεια
παραφερνάλια, παραφερνάλια

Φλογίζω με γαμψύ φτερό
τον ήλιο και τον ουρανό
μέσα στον χρόνο ακολουθώ
τους Διόσκουρους με την Αργώ
που ξένοι είναι τώρα πια
δίχως πατρίδα και δουλειά,
τυφλός διαβάτης με κοιτά
μ' ένα σανδάλι προσπερνά.

Παραφερνάλια, παραφερνάλια
της μνήμης όστρακα γυμνά, ενάλια
συνοδοιπόροι σε κρυφά παράλια
παραφερνάλια, παραφερνάλια


Κρήνης Αθανάσιος


πηγη

What is that? (Τι είναι αυτό;)

Father and son are sitting on a bench. Suddenly a sparrow lands across them.

Cast
Father: Nikos Zoiopoulos
Son: Panagiotis Bougiouris

Directed by: Constantin Pilavios
Written by: Nikos & Constantin Pilavios
Director of photgraphy: Zoe Manta
Music by: Christos Triantafillou
Sound by: Teo Babouris
Mixed by: Kostas Varibobiotis
Produced by: MovieTeller films





What is that? (Τι είναι αυτό;) 2007 from MovieTeller on Vimeo.

Daemonia Nymphe Daemonos

Δαίμονα κικλήσκω μεγάλαν ηγήτορα φρικτόν, 
μειλίχιον Δία, παγγενέτην, βιοδώτορα θνητών, 
Ζήνα μέγαν, πολύπλαγκτον, αλάστορα, παμβασιλήα, 
πλουτοδότην, οπόταν γε βρυάζων οίκον εσέλθηι, 
έμπαλι δέ τρύχοντα βίον θνητών πολυμόχθων: 
εν σοί γάρ λύπης τε χαράς κληίδες οχούνται. 
τοιγάρ τοι, μάκαρ, αγνέ

πολύστονα κήδε' ελάσσας, 
όσσα βιοφθορίην πέμπει κατά γαίαν άπασαν, 
ένδοξον βιοτής γλυκερόν τέλος εσθλόν οπάζοις.

[To theDaemon]

Thee, mighty-ruling, Dæmon dread, I call,

Mild Jove, life-giving, and the source of all:

Great Jove, much-wand'ring, terrible and strong,

To whom revenge and tortures dire belong.

Mankind from thee, in plenteous wealth abound,

When in their dwellings joyful thou art found;

Or pass thro' life afflicted and distress'd,

The needful means of bliss by thee supprest.

'Tis thine alone endu'd with boundless might,

To keep the keys of sorrow and delight.

Sidarta - ασε με νυχτα

Άσε με μονάχο μου απόψε νύχτα

κι όλα τα αστέρια που κρατάς στην αγκαλιά σου ρίχτα.

Φύλαξε μόνο το αστέρι που καλά μου είχε φερθεί

κι είχε διαλέξει στο πλευρό μου να συρθεί.

Αυτό που πάντα φώτιζε τον σκοτεινό μου δρόμο

και ήτανε τόσο ταπεινό και σαν εμένα μόνο.

Στεκόταν από πάνω μου ώρες και με κοιτούσε

και όταν του γέλαγα κι εκείνο μου γελούσε.

Και σε εκείνες τις στιγμές που το κακό είχε αρχίσει...

φώτισε τόσο δυνατά να το φοβίσει.

Να το διώξει από μπροστά μου, να περάσει

και η μιζέρια από πελάτη να με χάσει.

Ήξερε τι θέλω, μόνο μη μ αφήσει...

Κούρνιαζα μες την αγκαλιά του να με νανουρίσει

κι αυτό δεν έχανε καιρό μου τραγουδούσε ώρες

και στου ονείρου με σεριάνιζε τις χώρες.

Μα όταν είδε ο ουρανός οτι έλειπε δίπλα απ το φεγγάρι

θύμωσε τόσο και ήρθε να το πάρει.

Γι αυτό σου λέω νύχτα.. άσε με μονάχο

έκανα εχθρό τον ουρανό μαζί του τά χω.

Άσε με νύχτα απόψε μονάχο

έκανα εχθρό τον ουρανό μαζί του τα χω.

Άσε με νύχτα μοναχό και κάνε μου τη χάρη

θέλω μαύρο να του βάψω το φεγγάρι.

Άκου ουρανέ, δεν μου ξηγήθηκες καλά

απ ό,τι βλέπω στην ποδιά σου τα αστέρια είναι πολλά

και τα κάνεις ό,τι θέλεις, είναι δικά σου.

Μα τι θα πάθεις αν λείψει ένα από κοντά σου;

Μήπως ζηλεύεις, μήπως με κοίταζες καιρό

και με μισούσες που είχα φύγει απ τη σωρό.

Και σαν αντάλαγμα, το αστέρι που είχα φίλο θέλεις πίσω;

Παίρνω το δικαίωμα, ουρανέ, για να σε βρίσω:

Άντε γαμήσου λοιπόν όσο μεγάλος και να σαι

εγώ ρε πίσω θα στο πάρω και να το θυμάσαι

Γιατί δεν ζήλεψα ποτέ τίποτα από κανένα

και όπως βλέπεις, το αστέρι μου δεν ταίριαζε σε σένα.

Είχε ένα φως ξεχωριστό και δεν ταυτίζοταν μαζί σου.

Γι αυτό σου λέω.. Ουρανέ, άντε γαμήσου.

Σαν έρθει ο ήλιος, το σκοτάδι για να πάρει

μαύρο θα βάψω, να το ξέρεις, το φεγγάρι.

Κι αν είσαι μάγκας και με θες ξέρεις που θα μαι

κλείνω τα μάτια μου νικητής ρε και κοιμάμαι.

Γιατί ζήτησα απ την νύχτα να μ αφήσει μονάχο

αυτή ξηγήθηκε καλά, εγώ με εσένα τα χω.