"Μαγεμένα φεγγάρια"

Το ιδανικό.
Να σπαρταράμε ηδονικά
σ' άσπρα σεντόνια,
λίγο πριν σπάσουνε τα χρόνια
και μας κόψουν.
Έλα... με μιαν ανάσα ρυθμική
να ξενυχτήσω.
Να περπατήσω σταυροδρόμια ξεχασμένα...
Τα μαγεμένα μου φεγγάρια σταματήστε!
Είναι εδώ...είναι εδώ.
Το ιδανικό.
Να 'μαστε ένα με τον τρόπο που μπορούμε,
πριν φοβηθούμε κι η συνείδηση νικήσει.
Έλα... τόσο ταξίδι...
ρίξε άγκυρα στο σώμα μου.
Νερό και χώμα μου,
σε έχω πλάσει να χωράς στα κύτταρά μου.
Τα δάχτυλά μου σ' ακουμπούν
κι ας μη σ' αγγίζουν.
Κι οι πέντε αισθήσεις μου υπακούν
κι ας μη γνωρίζουν
ούτε γιατί, ούτε το πώς, ούτε το πότε.

 

Εβελίνα Γεωργακοπούλου