September 29, 2010

Edgar Allan Poe The Raven

ΜΙΑ φορά, τα μεσάνυχτα τα σκοτεινά, αδύναμος και αποκαμωμένος καθώς συλλογιζόμουν,

πάνω σε ένα πολύ ασυνήθιστο και περίεργο τόμο απολησμονημένης γνώσης,

έγειρα το κεφάλι, ίσα που μ' έπαιρνε ο ύπνος· τότε έξαφνα, έρχεται ένας ανάλαφρος σιγανός χτύπος,

όπως όταν κάποιος χτυπάει ευγενικά την πόρτα του δωματίου μου.

«Κάποιος επισκέπτης θα είναι» μουρμούρισα «που χτυπάει την πόρτα του δωματίου μου—

Μόνο αυτό και τίποτα παραπάνω».


Αχ! Χαρακτηριστικά θυμάμαι πως ήταν τον ανεμοδαρμένο παγερό Δεκέμβρη,

και η κάθε μια ξεχωριστή ξεθρακιασμένη σπίθα άπλώνε βαθμιαία το φάσμα της στο πάτωμα.

Ανυπόμονα ευχόμουν να έρθει το αύριο — μάταια είχα γυρέψει να δανειστώ από τα βιβλία μου

ένα τρόπο να δοθεί τέλος στη λύπη, την λύπη για την απολεσθείσα Λενόρ

την εξαίρετη κι’ απαστράπτουσα κόρη που την αποκαλούν οι άγγελοι Λενόρ —

εδώ όμως μένει παντοτινά.χωρίς όνομα να την καλούν.


Και το μεταξένιο, λυπητερό, αβέβαιο θρόισμα της κάθε μιας βυσσινί κουρτίνας,

μου γεννούσε το ρίγος της συγκίνησης, με καταλάμβανε με τέτοιους φανταστικούε τρόμους που δεν τους είχα νοιώσει ποτέ πριν.

Έτσι που, τώρα, για να νεκρώσω το δυνατό μου χτυποκάρδι, στάθηκα όρθιος και είπα σα να επαναλάμβανα:

«Κάποιος επισκέπτης θα είναι στην θύρα της κάμεράς μου που εκλιπαρεί να εισέλθει.

Κάποιος αργοπορημένος επισκέπτης που εκλιπαρεί από την πόρτα του δωματίου μου να εισέλθει.

Για αυτό πρόκειται και όχι για κάτι περισσότερο».


Η ψυχή μου γυρίζοντας στη θέση της ενδυναμώθηκε, και πλέον δεν ήταν σε δισταγμό.

«Κύριε» είπα εγώ, «ή Κυρία, ειλικρινά εκλιπαρώ την συγχώρεσή σας,

αλλά το γεγονός είναι ότι με πήρε ο ύπνος κι έτσι ανάλαφρο που ήταν το άξαφνο σας χτύπημα,

και τόσο υποτονικά που ήρθε το ελαφρύ άξαφνο χτύπημα, ο ανάλαφρος κρότος στη θύρα του δωματίου,

που πολύ αμφιβάλλω αν Σας άκουσα» — εδώ ανοίγω διάπλατα την πόρτα —

σκοτάδι εκεί και τίποτα άλλο.


Κοίταξα ερευνητικά, βαθιά μέσα στο σκότάδι εκείνο, μένοντας εμβρόντητος εκεί, για πολύ, νοιώθοντας το δέος,

την αμφιβολία, και βλέποντας όνειρα, που κανείς ποτέ θνητός δεν τόλμησε πιο πριν να ονειρευτεί.

Όμως τίποτα δεν τάραζε την σιγαλιά, και η ακινησία δεν μου έδινε κάποιο σημείο,

και η μόνη λέξη που ακούστηκε εκεί, ήταν η ψιθυριστή λέξη «Λενόρ».

Αυτό ψιθύρισα εγώ, και μια ηχώ μου αντιγυρνά ψιθυριστά την λέξη «Λενόρ».

Απλώς αυτό και άλλο τίποτα.


Ξαναγυρίζοντας στην κάμερα, φλεγόταν ολόκληρη η ψυχή μέσα μου

και σε μικρό διάστημα άκουσα πάλι ένα ανάλαφρο χτύπο, κάτι δυνατότερο από το προηγούμενο.

«Ασφαλώς» είπα εγώ, «ασφαλώς ετούτο είναι στο καφασωτό του παραθύρου μου,

ας δω επομένως τι είναι σε εκείνο το σημείο και το μυστήριο αυτό να διερευνήσω—

ας νεκρώσω την καρδιά μου μια στιγμή και ας διερευνήσω το μυστήριο αυτό—

Ο άνεμος θα είναι και άλλο τίποτα».


Σε αυτό το σημείο ανοίγω το πατζούρι, όταν, με ένα πολύ φευγαλέο πέταμα και φτεροκόπημα,

εκεί μέσα μπήκε ένα μεγαλόπρεπο Κοράκι των παλαιών ευσεβών εποχών.

Χωρίς να κάνει βαθιά υπόκλιση, δίχως στιγμή να σταματήσει ή να σταθεί στη θέση του,

αλλά υποσκάπτοντας τους καλούς τρόπους, πήγε και κούρνιασε ψηλά στην θύρα της κάμεράς μου-

κάθισε ψηλά, πάνω στο μπούστο της Παλλάδας, ακριβώς πάνω από την πόρτα της κάμεράς μου-

κούρνιασε ψηλά και κάθισε χωρίς να κάνει τίποτα άλλο.


Ύστερα, αυτό το πουλί στο μαύρο του εβένου ξεγέλασε την οικτρή μου ψευδαίσθηση να φτάσει σε χαμόγελο,

με το βαρύ και άκαμπτο τυπικό της αταραξίας που φορούσε.

Του είπα «Μολονότι το λοφίο σου είναι απογυμνωμένο και ξυρισμένο είσαι εσύ, δειλό πάντως δεν είσαι,

ειδεχθές, αποτρόπαιο και παλαιό Κοράκι που πλανιέσαι από την όχθη της Νύχτας—

για πες μου ποιο είναι το αρχοντικό σου όνομα που σε καλούν στην όχθη της Υποχθόνιας Νύχτας!»

«Ποτέ πια», είπε το Κοράκι.


Πολύ εξεπλάγην από το άκομψο αυτό πουλί, ακούγοντάς το να συνδιαλέγεται τόσο ανεπιτήδευτα,

μολονότι η απάντησή του λίγα σήμαινε — μεγάλη συνάφεια δεν είχε.

Διότι αναπόφευκτα συμφωνούμε ότι κανένα ζωντανό ανθρώπινο ον

ποτέ δεν είχε την ευτυχία να δει ένα τέτοιο πουλί πάνω από την πόρτα της κάμαράς του—

είτε επρόκειτο για πουλί, είτε για κτήνος, πάνω στο γλυπτό μπούστο ψηλά στην πόρτα της κάμεράς του,

να έχει ένα τέτοιο όνομα όπως το «Ποτέ πια».


Αλλά το Κοράκι στεκόταν μοναχό σε αυτό το γαλήνιο μπούστο, λέγοντας μονάχα

εκείνες τις λέξεις, λες και η ψυχή του ξεχείλιζε με εκείνες τις λέξεις.

Τίποτε παραπέρα κατόπιν δεν εκστόμισε, και ούτε ένα πούπουλό του κατόπιν δεν πετάρισε—

Ώσπου, μόλις ψιθυρίζοντας, μουρμούρισα: «Κι άλλοι φίλοι μου, από πριν, πάνε, πετάξανε και φύγανε—

Σαν θα έρθει το πρωί και τούτο θα με αφήσει, όπως πέταξαν και πάνε οι Ελπίδες μου οι παλιές».

Μετά το πουλί είπε, «Ποτέ πια».


Ξαφνιασμένος με την ακινησία που μόνο η τόσο επιδέξια δοσμένη απάντηση την διέκοπτε,

είπα: «Δίχως αμφιβολία, αυτό που εκφέρει είναι το μόνο του εφόδιο και υλικό

που γράπωσε από κάποιον δυστυχισμένο αφέντη που η ανηλεής του Kαταστροφή

τον ζύγωνε όλο και πιο κοντά, μέχρι που τα τραγούδια του μία μοναδική επωδό να φέρουν,

μέχρι που οι θρήνοι της Ελπίδας του να φέρνουνε το μελαγχολικό φορτίο

του Ποτέ — Ποτέ πια».


Αλλά το Κοράκι ακόμη ξεστράτιζε την καταλυπημένη μου ψυχή στο γέλιο,

Ευθύς, τσούλησα ένα κάθισμα με μαξιλάρια μπροστά από το πουλί και το μπούστο και την πόρτα.

Κατόπιν, βουλιάζοντας πάνω στο βελούδο, επιδόθηκα σε συνδυασμούς της μιας φαντασίωσης με την άλλη,

Σκεπτόμενος τι είναι εκείνο το οποίο εννοεί το δυσοίωνο — του παλαιού καιρού— πουλί, 70

Τι είναι εκείνο το οποίο εννοούσε το ζοφερό, άχαρο, ειδεχθές, πένθιμο και δυσοίωνο —του παλαιού καιρού— πουλί

Τι εννοούσε κρώζοντας «Ποτέ πια».


Έτσι ήμουν καθισμένος, κλεισμένος σε εικασίες, χωρίς να εκφράσω ούτε συλλαβή

στο πουλί, του οποίου τα φλογισμένα μάτια τώρα βάζανε φωτιά στα ενδόμυχα της καρδιάς μου·

Για ετούτα και για άλλα, καθόμουν κι έκανα εικασίες με το κεφάλι μου αναπαυτικά πλαγιασμένο, 75

στην βελούδινη επένδυση του μαξιλαριού, όπου έπεφτε χαιρέκακα το φως της λάμπας.

Αλλά όμως εκείνης ακριβώς της βελούδινης μενεξεδένιας επένδυσης όπου χαιρέκακα έπεφτε το φως της λάμπας,

και που Εκείνη δεν θα πιέσει, αχ, ποτέ πια.


Κατόπιν μου φάνηκε να πυκνώνει ο αέρας, αρωματιζόμενος από κάποιο αόρατο θυμιατήρι

που το έσειε ένα Σεραφείμ και τα βήματά του κουδούνιζαν στο πυκνό δάπεδο. 80

«Φουκαρά» είπα με φωνή μεγάλη, «ο Θεός έχει προσφέρει σε εσένα — δια μέσω αυτών των αγγέλων, έχει προσφέρει σε εσένα

Ανακούφιση — ανακούφιση και νηπενθές από τις αναμνήσεις της Λενόρ!

Πίνε, ω, πίνε με γουλιές μεγάλες αυτό το ευγενικό το νηπενθές και ξέχασε αυτήν την απολεσθείσα Λενόρ».

«Ποτέ πια», είπε το Κοράκι.


«Προφήτη!» είπα «το πράγμα του κακού! — προφήτη εντούτοις, μια πουλί μια διάβολος

είτε σε στέλνει ο Πειρασμός, ή και αν η θύελλα σε στριφογύρισε και σε έριξε εδώ στην ξηρά,

Εγκαταλελειμμένο, απτόητο παρ' όλα αυτά, σε αυτή την έρημη χώρα σε έριξε δεμένο με μάγια —

σε αυτό το σπίτι που το στοίχειωσε η Φρίκη - έλα, πες μου, αληθινά, σε παρακαλώ,

πες μου πες μου εκλιπαρώ, βρίσκεται κάποιο βάλσαμο παρηγοριάς στα βουνά της Γαλαάδ;»

«Ποτέ πια», είπε το Κοράκι.


«Προφήτη!» είπα «της συμφοράς το πράγμα! - προφήτη εντούτοις, είτε πουλί είτε διάβολος!

Στο όνομα του ουρανού που πάνω μας κυρτώνει, στο όνομα του Θεού που και οι δυο μας λατρεύουμε—

Λέγε σε ετούτη την ψυχή την φορτωμένη θρήνο, λέγε αν μέσα στην μακρινή Εδέμ,

Πρόκειται να σφίξει στην αγκαλιά της μια αγιασμένη κόρη που την αποκαλούν οι άγγελοι Λενόρ-

Αν σφίξει μια εξαίρετη και απαστράπτουσα κόρη που την αποκαλούν οι άγγελοι Λενόρ—

Αν σφίξει μια εξαίρετη και απαστράπτουσα κόρη που Λενόρ την αποκαλούν οι άγγελοι».

«Ποτέ πια», είπε το Κοράκι.


«Το σύμβολο του αποχωρισμού μας να γίνουνε αυτές οι λέξεις, πουλί ή πνεύμα του κακού!»

Με μια στριγκλιά σηκώθηκα, κάνοντας μια κίνηση αναρρίχησης —

«Να επιστέψεις στη θύελλα και στην όχθη της Καταχθόνιας Νύχτας!

Μαύρο φτερό να μην αφήσεις σαν ενθύμημα του ψεύδους που έχεις πει από την ψυχή σου!

Μη μου ταράζεις τη μοναχικότητα! Φύγε απ' το μπούστο πάνω απ' την πόρτα μου!

Πάρε το ράμφος σου από τα μύχια της καρδιάς μου, και πάρε τη μορφή σου μακρυά απ' την πόρτα μου!»

«Ποτέ πια», είπε το Κοράκι.


Και του Κορακιού το γρήγορο αθόρυβο πέταγμα δεν ακούγεται, ακίνητο κάθεται, ασάλευτο κάθεται,

στο κατάχλομο μπούστο της Παλλάδας, πάνω ακριβώς από την πόρτα της κάμερας

και τα μάτια του έχουνε τα πάντα απ' την όψη ενός δαίμονα που ρεμβάζει,

και το φως της λάμπας χύνεται απάνω του, ρίχνοντας στο δάπεδο τη σκιά του·

και η ψυχή μου, από μέσα από τη σκιά που κινείται και απλώνεται στο πάτωμα,

δεν θα ανασηκωθεί — ποτέ πια.

Ian Anderson- A Better Moon

I see you better now, shaded in deeper blue.
Hardly needing to carry the find-your-way lamp
down to the river.
Tonight flies a better moon.

Sad water buffalo lie fast near the shallows;
a splash revealing the fly-catching fishes.
Dark Gods silently watching.
Tonight flies a better moon.

I guess you've known lovers here, compliant in passion;
softly laid in the old reed bed, harshly
lit in the noon sun.
Tonight flies a better moon.

Now cloaked in this milky light, new as the virgin dawn,
shrouded sweetly in all kinds of mystery,
you turn, smile and then are gone.
Tonight flies a better moon.

Macedonia is in Greece And is Not Negotiable


Macedonia is in Greece And is Not Negotiable from IGN on Vimeo.


Robbie Robertson - Somewhere Down The Crazy River

Yea, I can see it now
The distant red neon shivered in the heat
I was feeling like a stranger in a strange land
You know where people play games with the night
God, it was too hot to sleep
I followed the sound of a jukebox coming from a levee
All of a sudden I could hear somebody whistling
Fromright behind me
I turned around and she said
"Why do you always end up down at Nick's Cafe?"
I said "I don't know, the wind just kind of pushed me this way."
She said "Hang the rich."

Catch the blue train
To places never been before
Look for me
Somewhere down the crazy river
Somewhere down the crazy river
Catch the blue train
All the way to Kokomo
You can find me
Somewhere down the crazy river
Somewhere down the crazy river

Take a picture of this
The fields are empty, abandoned '59 Chevy
Laying in the back seat listening to Little Willie John
Yea, that's when time stood still
You know, I think I'm gonna go down to Madam X
And let her read my mind
She said "That Voodoo stuff don't do nothing for me."

I'm a man with a clear destination
I'm a man with a broad imagination
You fog the mind, you stir the soul
I can't find, ... no control

Catch the blue train
To places never been before
Look for me
Somewhere down the crazy river
Somewhere down the crazy river
Catch the blue train
All the way to Kokomo
You can find me
Somewhere down the crazy river
Somewhere down the crazy river

Wait, did you hear that
Oh this is sure stirring up some ghosts for me
She said "There's one thing you've got to learn
Is not to be afraid of it."
I said "No, I like it, I like it, it's good."
She said "You like it now
But you'll learn to love is later."

I been spellbound - falling in trances
I been spellbound - falling in trances
You give me shivers - chills and fever
I been spellbound - somewhere down the crazy river

September 27, 2010

Jorn - Perfect strangers

αφιερωμενο.....
Can you remember remember my name
As I flow through your life
A thousand oceans I have flown
And cold spirits of ice
All my life
I am the echo of your past

I am returning the echo of a point in time
Distant faces shine
A thousand warriors I have known
And laughing as the spirits appear
All your life
Shadows of another day

And if you hear me talking on the wind
Youve got to understand
We must remain
Perfect strangers

I know I must remain inside this silent well of sorrow

A strand of silver hanging through the sky
Touching more than you see
The voice of ages in your mind
Is aching with the dead of the night
Precious life (your tears are lost in
Falling rain)

And if you hear me talking on the wind
Youve got to understand
We must remain
Perfect strangers

Sixx:A.M. - "Accidents Can Happen"

Don't give up, it takes a while
I have seen this look before
And it's alright
You're not alone
If you don't love this anymore
I hear that you've slipped again
I'm here 'cause i know you'll need a friend

And you know that accidents can happen
And it's okay,
We all fall off the wagon sometimes
It's not your whole life
It's only one day
You haven't thrown everything away.

Take some time and learn to breathe
And remember what it means
To feel alive
And to believe
Something more than what you see
I know there's a price for this
But some things in life you must resist

And you know that accidents can happen
And it's okay,
We all fall off the wagon sometimes
It's not your whole life
It's only one day
You haven't thrown everything away.

I hear that you've slipped again
I'm here 'cause i know you'll need a friend

And you know that accidents can happen
And it's okay,
We all fall off the wagon sometimes
It's not your whole life
It's only one day
You haven't thrown everything away.

You know that accidents can happen
And it's okay,
We all fall off the wagon sometimes
It's not your whole life
It's only one day
You haven't thrown everything away.

So don't give up
It takes a while.

September 26, 2010

Τρύπες - Απο Μια Αδεια Καρδιά

Πίσω μου πάγοι που προσεύχονται ν' αρπάξουν φωτιά
μπρος μου φωτιές που περιμένουν να παγώσουν
κι ανάμεσα τους μια άγρια πεινασμένη στιγμή
που περιμένει πληρωμή, που περιμένει πληρωμή
από μια άδεια καρδιά κι από ένα άδειο κορμί

Πίσω μου πόρτες που προσεύχονται ν' ανοίξουν ξανά

μπροστά μου δρόμοι που βιάζονται να κλείσουν
κι ανάμεσα τους μια άγρια πεινασμένη στιγμή
που περιμένει πληρωμή, που περιμένει πληρωμή
από μια άδεια καρδιά κι από ένα άδειο κορμί

Πίσω μου άηχες κραυγές συμφωνημένη σιωπή

μπρος μου λυγμοί που αρνιούνται να ξεσπάσουν
κι ανάμεσά τους μια άγρια πεινασμένη στιγμή
που περιμένει πληρωμή, που περιμένει πληρωμή
από μια άδεια καρδιά κι από ένα άδειο κορμί

September 25, 2010

Apocalyptica-Unforgiven

Έλα πάλι στα όνειρά μου απόψε.
Έλα άνθος που ανοίγεις και κλείνεις και γίνεσαι πέτρα.
Και γίνεσαι άγριο πουλί κι άλλοτε πάλι ραγισμένο χαμόγελο.
Έλα μέσα στον κήπο μου όσο θα κρατάει η εφήμερη βλάστηση.
Όσο θα παίζουν τα τρυφερά βιολιά των γρύλων
Κάτω απ’ τ’ ανύποπτα φύλλα.
Έλα πριν να πέσει η πάχνη.
Πριν να σύρει το γυάλινο ξίφος της
η σκοτεινή αυγή.
Πριν να ματώσουν τα βλέφαρα.
Έλα και γίνε εσύ το κλειδί που ανοίγεις τις πόρτες.
Και γίνε η βροχή και ο κρύος αέρας.
Έλα και χτύπα σαν το αστροπελέκι και χτύπα με.
Χτύπα με στην ασίγαστη επιθυμία μου να σ’ αγγίξω
και να σε κρατήσω για πάντα.
Για πάντα όπως κρατάει ο ουράνιος θόλος
Τον ήλιο και το φεγγάρι και τ’άστρα.
Κι έτσι, από στιγμή σε στιγμή
Μέσα από ίσκιους κι από ψεύτικα είδωλα
ας σε κερδίζω.
Κι ας σε χάνω πάλι σε λίγο.
Κι ας γίνεσαι πέτρα κι ας γίνεσαι βροχή και κρύος αγέρας.
Εγώ θα είμαι εκεί’ εκεί θα βρίσκομαι πάντα.
Εκεί θα σε περιμένω.
Ακόμα κι ως την άλλη ζωή θα σε περιμένω.
Αγγίζοντας σε μονάχα στον ύπνο μου.

Θ.Κ.

Amorphis - From The Heaven Of My Heart

I who have forged the heavens
I also have my king
To northland I was sent
I was cast to distant Pohjola
Enforced by my king’s spells
His orders undenied

From the small crumbs of earth
From the fleece of summer eve
From the memory of a single seed
From the flair of a swan’s feather
I let the milk come seeping
From the heaven, the heaven of my heart

There my skills were known to them all
They all knew my name
All knew of my might
And I forged a godly device
A machine divine
The gates of plenty opened by me
 

 
 

September 24, 2010

σ αγαπω..

-Σ Αγαπω!!-Σαν το φεγγος της νυχτας οταν απλωνεται σε μια μικρη στιγμη που σε φερνει εντος μου,αντιλαλωντας το απειρο..-Σ Αγαπω!!!-Τοσο τρυφερα την μερα,οταν μετραει το φως το αναστημα του σε μια σταλα γκρεμου στο χρεος της ψυχης απεναντι στον γοερο λυγμο της απουσιας σου..-Σ Αγαπω!!-Με το καταλευκο της ανασας πριν γευτει την επομενη,παριστανοντας το ονειρο μολις γεννιεται,ολοζωντανο στην πρωτη μας λεξη..-Σ Αγαπω!!-Οταν μου φορας του ουρανου το στεμμα,οπως χτες,οπως χρονια τωρα,σε ολες της μορφες ζωης που αναστησαν οι θεοι..-Σ Αγαπω!!-Στην αστραπη που φυλαξε ενα μονο αστερι στην αγκαλια της πριν καταληξει στο χωμα που εκανα σκονη,ως να με φερει ο χρονος ριγωντας πλαι σου.."  βενετια


Ξυλινα Σπαθια- Πρέπει να έρθεις

Αυτοί που ξέρουν να πετάνε ψηλά
κάποιος μου είπε πως τρεκλίζουν στη γη
Αν η αγάπη δίνει φτερά
πες μου πώς βρέθηκα σ' αυτό το κλουβί

Έχω χιλιάδες κλειδιά που ανοίγουν καρδιές
μα δεν ταιριάζουν στην πόρτα της δικιάς μου φυλακής
Κάποιος πρέπει να με βγάλει πριν να 'ναι αργά
πρέπει να έρθεις , μόνο εσύ μπορείς ....

Αυτοί που φύγαν από καιρό στα βαθιά
απ' όσο ξέρω δε μιλούν πολύ
Έχουν κάτι παλιά, σκοτεινά φυλαχτά
που όλο τα στρέφουν στην ανατολή ...

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Όλες αυτές οι στιγμές , σταγόνες μικρές
σταγόνες μιας μεγάλης βροχής .

Αν έρθεις απόψε τη νύχτα, όλα τα αστέρια θα πέφτουν για μας .....

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Πρέπει να έρθεις πριν να 'ναι αργά
πρέπει να έρθεις . Μόνο εσύ μπορείς .



THEME FROM SILK ROAD - Kitaro

Τι είναι αγάπη;

Δεν  είναι  συμπόνοια  μήτε  καλοσύνη.

Στη  συμπόνοια  είναι  δύο, αυτός  που  πονά  κι  αυτός  που  συμπονάει.

Στην  καλοσύνη  είναι  δύο,  αυτός  που  δίνει  κι  αυτός  που  δέχεται

Μα  στην  αγάπη  είναι   ένα.

Σμίγουν  οι  δύο  και  γίνονται  ένα   .Δεν ξεχωρίζουν.

Το  εγώ  και  εσύ   αφανίζονται.


Αγαπώ  θα  πει   χανομαι...

Και γω δεν αντέχω άλλο την απουσία σου απ’τη ζωή μου..
 .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Χ  α ν ο μ α ι ...

September 23, 2010

Kemopetrol - Child is my name


Immortal angels
Dressed up as junkies
I'm going out tonight
And It's gonna be alright
It's gonna happen
It's gonna happen, right
It's gonna happen
It's gonna happen
Chorus:
I take the blame
and child is my name
And I believe your words
whatever you might say
This is my hand
Shaking and raised
Reaching out for something more
than mere play
Immortal junkies
dressed up as angels
I'm meeting you tonight
And it's gonna be alright
It's gonna happen
It's gonna happen, right
It's gonna happen
It's gonna happen
chorus
chorus
than mere play
than mere play

Judas Priest - Angel

Angel,
Put sad wings around me now
Protect me from this world of sin
So that we can rise again

Oh angel,
We can find our way somehow
Escaping from the world we're in
To a place where we began
And I know we'll find
A better place and peace of mind
Just tell me that it's all you want
For you and me

Angel won't you set me free
Angel,
Remember how we chased the sun
Then reaching for the stars at night
As our lives had just begun
When I close my eyes
I hear your velvet wings and cry
I'm waiting here with open arms
Oh can't you see
Angel shine your light on me

Angel we'll meet once more I'll pray
When all my sins are washed away
Hold me inside your wings and stay
Angel take me far away

Put sad wings around me now
Angel take me far away
Put sad wings around me now
So that we can rise again
Put sad wings around me now
Angel take me far away
Put sad wings around me now
So that we can rise again

Joe Satriani - Made of Tears


Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες



Θα σου χαρίσω ένα βότσαλο

που στις φλέβες του κυλά η αρμύρα της θάλασσας

για να δω το χαμόγελό σου,

μια σταγόνα αίμα

απ’την καρδιά του κόσμου,

έναν άνεμο για να χτενίζει

τα μαλλιά σου την αυγή,

ένα λευκό σύννεφο για ν'αναπαύεται

η σκέψη σου το σούρουπο,

τον ουρανό με τ’άστρα και τη γη

να σε κοιμίζουν με το παραμύθι τους τις νύχτες



Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες



Θα σου χαρίσω έναν καμβά και χρώματα

για να ζωγραφίζεις τις εικόνες

που διαβαίνουν απ’τη γειτονιά των ονείρων σου,

ένα άλογο για να καλπάζεις

ψάχνοντας, ανάσαση στο φως



Γυναίκα που βαδίζεις στους αιθέρες



θα σου χαρίσω την ψυχή μου

μόνο για να υπάρξεις

©Μανώλης Μεσσήνης

Alice&Peter Hammill 'Now And Forever"

At first sight helplessly falling, all at once lighter than air; feels just like I've known you always... so now it starts, now and forever's begun. You are, you are the one. I've been waiting for so long. Now suddenly everything's shining, now suddenly everything's clear; here you are so close beside me and now you've come now and forever's begun. You are, you are the one I've been waiting for so long. At first sight helplessly falling, all at once lighter than air; suddenly synchronous heartbeats... so now it starts, now and forever, now and forever. Now our forever's begun.






Jazz Music

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Popular Music